Czy kurkumina może zwiększyć korzyści płynące z aktywności fizycznej?

Według dr. Mercoli

Komórki śródbłonka wyścielają ściany tętnic i żył.

Ilość tkanki łącznej lub mięśni gładkich otaczających każde z Twoich naczyń krwionośnych będzie się różnić w zależności od umiejscowienia naczynia i jego funkcji, ale każda pojedyncza tętnica lub żyła jest wyłożona cienką, pojedynczą warstwą komórek nabłonkowych – zwaną śródbłonkiem – które pełnią unikalną i ważną funkcję w Twoim organizmie.

Pomimo tego, że śródbłonek w naczyniach krwionośnych składa się tylko z jednej warstwy komórek, łącznie ważą one nieco ponad 1 kilogram (2,2 funta), a ułożona w linii całość może owinąć Ziemię cztery razy.

Komórki te są wielofunkcyjne, działają jako narząd parakrynny i endokrynny, wydzielając hormony, które wpływają na komórki w całym organizmie.

Na żywotność komórek śródbłonka wpływa wiele czynników, w tym niektóre składniki odżywcze i aktywność fizyczna.

Badania sugerują, że spożywanie kurkuminy w połączeniu z ćwiczeniami pozytywnie wpływa na funkcje komórek śródbłonka i poprawia czynność serca.

Funkcje śródbłonka są kluczowe w przypadku wielu chorób

Komórki śródbłonka wyścielają naczynia krwionośne – od dużych naczyń serca po najmniejsze naczynia włosowate, które odżywiają komórki i narządy Twojego organizmu. Śródbłonek kontroluje przepuszczalność naczyń krwionośnych, pozwalając na przenikanie białych krwinek do krwiobiegu.

Każda komórka śródbłonka ma na swojej powierzchni receptory, które wyczuwają ciśnienie związane z przepływem krwi. Te informacje są następnie przesyłane do otaczających komórek, dzięki czemu naczynia krwionośne mogą dostosować się do przepływu.

Komórki śródbłonka mogą również się przemieszczać i namnażać przez podział, aby chronić obszary ścian naczynia, które uległy uszkodzeniu. W takim przypadku sąsiednie komórki mnożą się i przesuwają, aby zakryć odsłonięty obszar. Dzieje się tak nie tylko w istniejących naczyniach, ale również podczas tworzenia nowych naczyń krwionośnych.

Na przykład podczas cyklu menstruacyjnego, komórki śródbłonka odpowiadają za comiesięczną rekonstrukcję nabłonka macicy.

Proliferacja komórek występuje nie tylko podczas normalnych procesów fizycznych, ale także w przypadku, gdy ciało jest ranne. W wyniku skaleczenia się, komórki śródbłonka wywołują gwałtowny wzrost naczyń włosowatych w uszkodzonej okolicy, aby wspomóc proces naprawy.

Miejscowa infekcja także pobudza wzrost naczyń włosowatych, który ustępuje, gdy zmniejsza się stan zapalny. Komórki śródbłonka są również zaangażowane w regulację hemostazy oraz proces krzepnięcia i regulację przepływu krwi przez naczynia.

Śródbłonek odgrywają ważną rolę w układzie odpornościowym, procesie koagulacji po zranieniu, wytwarzaniu macierzy pozakomórkowej i składników niekomórkowych obecnych w większości tkanek, które zapewniają fizyczną strukturę i inicjują niezbędne biochemiczne szlaki sygnałowe wymagane do różnicowania tkanki.

Ponadto biorą udział w reakcjach komórek na bodźce fizyczne lub chemiczne oraz w funkcjach metabolicznych regulujących napięcie naczynioruchowe i reakcje zapalne.

Biorąc pod uwagę wielorakie funkcje komórek śródbłonka w układzie tętniczym i żylnym, nie powinno dziwić, że jego dysfunkcja jest związana z wieloma niebezpiecznymi chorobami, w tym z miażdżycą, nadciśnieniem i cukrzycą typu 2 oraz istotnym zmniejszeniem produkcji tlenku azotu (NO).

Aktywność fizyczna poprawia zdrowie i funkcjonowanie komórek śródbłonkowych

Wpływ aktywności fizycznej na ogólny stan zdrowia został dobrze udokumentowany i zbadany. Specyficzny wpływ jaki ćwiczenia wywierają na czynność śródbłonka powoduje istotną poprawę kliniczną.

Na przykład, aktywność fizyczna zwiększa przepływ krwi i ciśnienie wywierane na ściany tętnic. W obu przypadkach następuje wzrost wytwarzania i biodostępności NO. Konsekwentne ćwiczenia fizyczne mogą powodować zmniejszenie ryzyka chorób sercowo-naczyniowych poprzez zachowanie lub poprawę funkcji śródbłonka.

Badania dowiodły, że jedno ćwiczenie aerobowe o umiarkowanej intensywności w ciągu dnia korzystnie wpływa na funkcje śródbłonka i produkcję NO. Oznacza to, że chociaż regularne ćwiczenia są najlepsze, nigdy nie jest za późno, aby doświadczyć korzyści dla naczyń krwionośnych płynących z aktywności fizycznej.

Osoby z przewlekłymi chorobami, takimi jak układowy toczeń rumieniowaty lub choroba sercowo-naczyniowa, również mogą czerpać korzyści z pozytywnego wpływu ćwiczeń na funkcje śródbłonka.

Korzyści płynące z ćwiczeń nie są jednak trwałe. Chociaż jeden trening poprawia funkcje śródbłonka, badania pokazują, że gdy przestaniesz ćwiczyć, nie będziesz czerpał korzyści z przeszłych wysiłków.

W badaniu obejmującym 209 osób z przebytym zawałem serca, naukowcy oceniali funkcję śródbłonka przed i po czterech tygodniach treningu fizycznego, a następnie miesiąc po przerwaniu ćwiczeń.

Uczestnicy zostali losowo podzieleni na grupy, które przeszły trening aerobowy, oporowy, oporowy i aerobowy lub brak treningu. Osoby, które nie uczestniczyły w treningach, nie doświadczyły poprawy funkcji śródbłonka.

Jednak w pozostałych trzech grupach, poprawa funkcji śródbłonka była niezależna od rodzaju wykonywanego treningu. Innymi słowy, wszystkie trzy grupy doświadczyły poprawy w takim samym stopniu, która zanikła po miesiącu od zaprzestania ćwiczeń.

Korzyści te mogą być związane z rolą komórek śródbłonka w rozluźnieniu naczyń krwionośnych i obniżeniu ciśnienia krwi w odpowiedzi na przepływ krwi.

Siła działająca na śródbłonek podczas zwiększonego przepływu krwi może być niezbędna do uwolnienia naczynioaktywnych substancji chemicznych, pomagając tym samym zachować stabilność i funkcje komórek śródbłonka.

Połączenie ćwiczeń i kurkuminy poprawia funkcje śródbłonka

Firmy farmaceutyczne próbowały produkować tabletki przeciwzapalne wywołujące ten sam efekt, zwiększając tym samym strumień swoich przychodów. Firmy te szukają grupy osób, która wolałaby zażywać tabletki niż zmienić styl życia.

Jednak pigułka wpływa tylko na jeden czynnik – zmniejsza stan zapalny. Stosowaniu leku często towarzyszy lista niebezpiecznych działań niepożądanych, natomiast zmiana stylu życia korzystnie wpływa na zdrowie całego organizmu.

Jednym z najbardziej znanych środków przeciwzapalnych jest kurkuma. Przeprowadzono wiele badań dotyczących kurkuminy – żółtego barwnika występującego w kurkumie. W jednym z badań naukowcy z Japonii porównali wpływ około łyżeczki kurkuminy dziennie na trening trwający od 30 do 60 minut. Obie grupy doświadczyły poprawy funkcji śródbłonka.

W innym badaniu oceniano hemodynamikę w tętnicach, ponieważ upośledzenie śródbłonka może prowadzić do usztywnienia tętnic lub miażdżycy. W tym badaniu naukowcy stwierdzili, że połączony efekt przyjmowania kurkuminy i wysiłku fizycznego polegał na zmniejszeniu obciążenia następczego lewej komory serca u badanych.

Obciążenie następcze to opór, który serce musi pokonać, aby wypchnąć krew przez zastawkę aortalną. Zmniejszając obciążenie następcze lewej komory, zmniejsza się obciążenie mięśnia sercowego, co redukuje potencjalne ryzyko przerostu lewej komory i obniża ciśnienie krwi.

Mechanizm leżący u podstaw dysfunkcji śródbłonka jest bezpośrednio lub pośrednio związany ze stresem oksydacyjnym, który zmniejsza biodostępność NO.

Zbyt długie siedzenie powoduje dysfunkcje śródbłonka i uszkadza tętnice

Zagrożenia wynikające ze zbyt długiego siedzenia zostały dobrze udokumentowane w literaturze. Twoje ciało zostało zaprojektowane do ruchu. Zawiera prawie 300 połączeń, które pomagają poruszać się w trzech płaszczyznach.

Zbyt długie siedzenie powoduje aktywne zmiany w organizmie, które promują rozwój cukrzycy typu 2, otyłości i chorób układu krążenia, nawet jeśli ćwiczysz codziennie i jesteś bardzo sprawny. Te schorzenia zwiększają ryzyko przedwczesnej śmierci.

Miliony ludzi cierpią z powodu zbyt długiego siedzenia. Szacuje się, że większość amerykanów siedzi od ośmiu do piętnastu godzin dziennie. Jest to czas spędzony na dojeżdżaniu do pracy, siedzeniu za biurkiem przez cały dzień i oglądaniu telewizji w nocy.

W rzeczywistości, jeśli nie monitorujesz czasu siedzenia, możesz być zaskoczony liczbą godzin spędzonych w pozycji siedzącej.

Ostatnie badania opublikowane w Annals of Internal Medicine wykazały, że ilość czasu spędzanego w pozycji siedzącej jest bezpośrednio związana z ryzykiem rozwoju choroby sercowo-naczyniowej, cukrzycy typu 2, raka i przedwczesnej śmierci, niezależnie od czasu spędzanego na codziennych ćwiczeniach.

W badaniu oceniono ponad 8 000 uczestników. Dobrą wiadomością jest to, że osoby, które spędzają w pozycji siedzącej mniej niż 30 minut na raz, mieli najniższe ryzyko przedwczesnej śmierci – prawie 55% niższe niż osoby, które siedziały przez dłuższy czas.

Główny autor badania, Keith Diaz, Ph.D. – naukowiec z Columbia University Department of Medicine, uważa, że proste wytyczne polegające na "częstszym ruchu" nie są wystarczająco konkretne, aby były przydatne.

Skomentował: „Uważamy, że bardziej konkretne wytyczne mogłyby brzmieć mniej więcej tak: "Na każde 30 kolejnych minut siedzenia, wstań i poruszaj się/spaceruj przez pięć minut w szybkim tempie, aby zmniejszyć ryzyko zdrowotne związane z siedzeniem".

W ciągu godziny siedzenia bez ruchu, krew zaczyna gromadzić się w kończynach dolnych i miednicy, powodując zmiany w czynności śródbłonka. Naukowcy stwierdzili, że już po godzinie spędzonej w pozycji siedzącej u uczestników badania zaobserwowano zmiany w żyłach i odnotowano spadek przepływu krwi w łydce.

Spowodowało to wzrost ciśnienia tętniczego i niewielkie zmiany częstości akcji serca i pojemności minutowej serca. Diaz skomentował inną ścieżkę, na którą wpływa zbyt długie siedzenie, mówiąc:

„Istnieją dowody, które sugerują, ale nie udowadniają, że może to dotyczyć sposobu, w jaki nasz organizm radzi sobie z poziomem cukru we krwi. Uważamy, że jest to rodzaj cukrzycowej ścieżki.

Kiedy nasze mięśnie są nieaktywne, nie zużywają cukru zawartego we krwi. Wiadomo, że nieodpowiedni poziom cukru we krwi może być przyczyną straszliwych konsekwencji dla naszego organizmu. Uważa się, że słaba kontrola poziomu cukru we krwi jest jednym ze sposobów zwiększania ryzyka chorób serca lub śmierci."

Jak wkomponować kurkumę do diety?

Dziesięciolecia szkód dla zdrowia ludzkiego powodowanych przez leki farmaceutyczne uczą, że nie ma magicznego środka, który zapewniłby Ci zdrowie.

Zamiast tego, codziennie podejmujesz wiele decyzji, które ostatecznie wpływają na ryzyko wystąpienia chorób. Włączenie aktywności fizycznej i kurkumy do codziennej rutyny to dwa pozytywne wybory. Gorąco polecam siedzieć nie dłużej niż 15 minut, a następnie wstać, aby się rozciągnąć i pochodzić przez trzy do czterech minut.

Ze względu na fakt, że kurkumina jest jedną z substancji chemicznych występujących w kurkumie, a spożycie całej rośliny często zapewnia synergistyczne korzyści, zalecam dodanie kurkumy do często używanych przypraw.

Korzyści dla zdrowia, wynikające ze stosowania kurkumy obejmują nie tylko wspomaganie funkcji śródbłonka i zmniejszone ryzyko choroby sercowo-naczyniowej, ale są również związane ze zmniejszonym ryzykiem wystąpienia choroby Alzheimera, nowotworów, choroby Parkinsona i choroby zwyrodnieniowej stawów. Mogą również pomóc w gojeniu się ran, chronić przed zaćmą i uszkodzeniem wątroby.

Możesz uprawiać kurkumę w swoim przydomowym ogródku lub w pojemnikach znajdujących się w pomieszczeniach. Dojrzewanie roślin trwa około 10 miesięcy. Świeży lub suszony korzeń można wykorzystać do natarcia lub marynowania mięsa, a posiekany, świeży korzeń można dodać do sałatki lub do latte z imbirem i kurkumą.

Olejek eteryczny z kurkumy można również stosować miejscowo. Jest on jednak bardzo stężony, dlatego należy go rozcieńczyć olejem nośnym. Przed użyciem zaleca się wykonanie testu skórnego, aby wykluczyć uczulenie na olej.

Kobiety w ciąży i karmiące piersią powinny unikać stosowania kurkumy, podobnie jak osoby cierpiące na problemy z woreczkiem żółciowym lub przyjmujące leki przeciwzakrzepowe lub przeciwpłytkowe.

Olej z kurkumy może spowolnić proces krzepnięcia, dlatego ważne jest, aby nie używać go przed zabiegami, ponieważ może spowodować nadmierne krwawienie.