Związek między antykoncepcją hormonalną a depresją

Tabletki antykoncepcyjne

W skrócie -

  • Kobiety, które stosują hormonalne tabletki antykoncepcyjne, po sześciu miesiącach mają o 40% większe ryzyko rozwoju depresji w porównaniu do kobiet, które tego nie robią
  • Ryzyko rozwoju depresji wynikające ze stosowania antykoncepcji hormonalnej było największe wśród nastolatków
  • Stosowanie antykoncepcji hormonalnej było również związane z późniejszym stosowaniem leków przeciwdepresyjnych

Według dr. Mercoli

Tabletki antykoncepcyjne są najpopularniejszą formą antykoncepcji wśród kobiet. Przyjmuje je 16% populacji kobiet, podczas gdy nieco ponad 7% stosuje długo działające odwracalne formy antykoncepcji, takie jak wkładka domaciczna lub implant.

Tym co łączy tabletki, wkładki i implanty jest to, że są formami antykoncepcji hormonalnej – to znaczy, że zawierają lub uwalniają syntetyczne formy hormonów, takie jak estrogeny i progestyny (forma progesteronu), które zapobiegają ciąży.

Problem polega na tym, że te hormony wpływają również na nastrój i inne procesy biologiczne, a manipulacja nimi może prowadzić do wielu niezamierzonych konsekwencji w organizmie – niektóre z nich są tylko niewygodne, a niektóre mogą znacznie wpłynąć na zdrowie psychiczne kobiet.

Tabletki antykoncepcyjne zostały powiązane z depresją

Naukowcy z Uniwersytetu w Kopenhadze w Danii przeanalizowali dane z 14 lat pochodzące od ponad 1 miliona kobiet. Żadna z kobiet w wieku od 15 do 34 lat nie miała zdiagnozowanej depresji na początku badania.

Analiza wykazała, że kobiety, które stosowały antykoncepcję hormonalną, po 40 miesiącach miały zwiększone ryzyko rozwoju depresji w porównaniu z kobietami, które tego nie zrobiły. Ryzyko było największe wśród nastolatków.

Zastosowanie antykoncepcji hormonalnej było również związane z późniejszym stosowaniem leków przeciwdepresyjnych. Przy czym to ryzyko było różne dla różnych rodzajów antykoncepcji hormonalnej, a mianowicie:

  • Tabletki zawierające tylko progesteron zwiększały ryzyko stosowania leków przeciwdepresyjnych 1,3-krotnie;
  • Dwuskładnikowe tabletki antykoncepcyjne zwiększały ryzyko o 1,2-krotnie;
  • Plaster transdermalny powodował 2-krotne zwiększenie ryzyka;
  • Pierścień (krążek) dopochwowy zwiększał ryzyko 1,5-raza.

Raporty sugerują, że hormonalne środki antykoncepcyjne prowadzą do zmian nastroju

Kierownik badań – profesor Øjvind Lidegaard z Uniwersytetu w Kopenhadze w Danii – powiedział w wywiadzie dla CNN:

„Od dziesięcioleci wiemy, że hormony płciowe kobiet – estrogeny i progesteron – mają wpływ na nastrój kobiet.

Dlatego nie jest zaskakujące, że egzogenne, sztuczne hormony działają w ten sam sposób i na te same ośrodki, co naturalne hormony. Również mogą wpływać na nastrój kobiet, a nawet być odpowiedzialne za rozwój depresji”.

Pomimo tej wiedzy, wielu pracowników służby zdrowia niechętnie sugeruje, że antykoncepcja hormonalna może być zbyt ryzykowna dla niektórych kobiet, szczególnie tych z depresją w wywiadzie.

Podczas gdy walidacja naukowa przyniosła sprzeczne wyniki, w jednym z raportów Oxford Medical Case Reports opisano dwa przypadki kobiet z depresją w wywiadzie, które rozwinęły objawy depresji po leczeniu hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi (w tym stosujące dwuskładnikową tabletkę antykoncepcyjną, tabletkę jednoskładikową – zawierającą tylko progestagen i antykoncepcyjny krążek dopochwowy).

Szczegółowe opisy przypadków ujawniają wystąpienie objawów depresyjnych po zastosowaniu hormonalnych środków antykoncepcyjnych

W pierwszym przypadku, 31-letnia kobieta doświadczyła stopniowej poprawy objawów depresji po tym, jak przestała używać krążka dopochwowego. Jednak „nastąpiło nagłe i poważne pogorszenie” wkrótce po tym, jak zaczęła stosować dwuskładnikowe tabletki antykoncepcyjne.

Ponadto odczuwała nasilenie objawów „niemal równocześnie z rozpoczęciem stosowania krążka dopochwowego”.

Naukowcy zauważyli, że:

„Antykoncepcja hormonalna została ponownie przerwana, po czym nastąpiło wyraźne złagodzenie objawów depresji. Pacjentka nie miała objawów depresji przez następne sześć miesięcy”.

W drugim przypadku, 33-letnia kobieta doświadczyła objawów depresji wkrótce po rozpoczęciu stosowania jednoskładnikowych tabletek antykoncepcyjnych zawierających progestagen. Objawy zniknęły całkowicie w ciągu tygodnia od odstawienia antykoncepcji. Naukowcy podsumowali:

„Należy zachować ostrożność podczas rozpoczynania antykoncepcji hormonalnej u kobiet, u których zdiagnozowano depresję, ponieważ antykoncepcja hormonalna może w niektórych przypadkach doprowadzić do pogorszenia objawów depresji.

Podobnie, należy zwrócić uwagę na wcześniejsze stosowanie antykoncepcji hormonalnej u kobiet, u których pojawiły się objawy depresji, ponieważ przerwanie stosowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych może w niektórych przypadkach wystarczyć do wyleczenia depresji”.

Hormonalne środki antykoncepcyjne zostały powiązane z jaskrą i innymi zagrożeniami dla zdrowia

Kobiety, które stosowały doustne środki antykoncepcyjne dłużej niż trzy lata, były ponad dwukrotnie narażone na rozpoznanie jaskry, która jest jedną z głównych przyczyn utraty wzroku i ślepoty.

Wyniki były tak zaskakujące, że naukowcy zalecili kobietom przyjmującym tabletki antykoncepcyjne przez trzy lata lub dłużej wykonywanie badań przesiewowych w kierunku jaskry i baczną obserwację u okulisty.

To może wydawać się niezwykłe, że środki antykoncepcyjne wpływają na wzrok, ale należy zrozumieć, że istnieją ogólnoustrojowe konsekwencje sztucznego manipulowania hormonami.

Większość tabletek antykoncepcyjnych, plastrów, krążków dopochwowych i implantów zawiera kombinację pochodnych hormonów – estrogenu i progestyny.

Związki te naśladują naturalne hormony w organizmie, aby oszukać układ rozrodczy i uzyskać następujące efekty:

  • Zapobieganie uwalnianiu komórki jajowej przez jajniki;
  • Zagęszczenie śluzu szyjkowego, aby zablokować możliwość zapłodnienia komórki jajowej przez plemnik;
  • Ścieńczenie wyściółki macicy, aby utrudnić implantację zarodka, w przypadku zapłodnienia.

Jednak układ rozrodczy nie jest odizolowany. Jest połączony ze wszystkimi innymi układami w organizmie, dlatego antykoncepcja hormonalna może zmienić znacznie więcej niż status reprodukcyjny.

Według jednego z raportów Amerykańskiego Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC), 30% kobiet, które stosowały tabletki antykoncepcyjne i prawie połowa kobiet stosujących inne metody antykoncepcji hormonalnej, zaprzestało ich stosowania z powodu „niezadowolenia”, które najczęściej było powodowane przez działania niepożądane. Potencjalne zagrożenia dla zdrowia obejmują:

Nowotwory — kobiety przyjmujące tabletki antykoncepcyjne mają większe ryzyko wystąpienia raka szyjki macicy, piersi i prawdopodobnie raka wątroby.

Utrata masy kostnej — kobiety przyjmujące tabletki antykoncepcyjne mają niższą gęstość mineralną kości (BMD) niż kobiety, które nigdy nie stosowały doustnych środków antykoncepcyjnych.

Choroby serca — długotrwałe stosowanie tabletek antykoncepcyjnych może promować powstawanie blaszki miażdżycowej, co zwiększa ryzyko chorób serca.

Zakrzepica żylna — tabletki antykoncepcyjne zwiększają ryzyko powstania zakrzepów krwi i późniejszego udaru mózgu.

Zaburzenie przyrostu masy mięśniowej — stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych może osłabiać przyrost masy mięśniowej podczas treningu siłowego u kobiet.

Długotrwałe zaburzenie funkcji seksualnych — tabletki antykoncepcyjne mogą zakłócać białko wpływające na poziom testosteronu, prowadząc do długotrwałego zaburzenia funkcji seksualnych, w tym do spadku pobudzenia i pożądania.

Migreny

Przyrost masy ciała i zmiany nastroju

Przerost drożdży i infekcje

Tabletki antykoncepcyjne mogą zmniejszać libido

Około 15% kobiet stosujących doustne środki antykoncepcyjne informuje o spadku libido, prawdopodobnie z powodu niższego poziomu hormonów płciowych, w tym testosteronu.

Jedno z badań wykazało, że u kobiet przyjmujących doustne środki antykoncepcyjne poziom obniżającej libido globuliny wiążącej hormony płciowe (SHBG) jest siedmiokrotnie wyższy niż u kobiet, które nigdy nie stosowały antykoncepcji hormonalnej.

Nawet jeśli poziom SHBG spadł u kobiet, które zaprzestały przyjmowania tabletek antykoncepcyjnych, poziom tego białka nadal był od trzech do czterech razy wyższy niż u kobiet, które nie stosowały doustnych środków antykoncepcyjnych, co sugeruje, że antykoncepcja hormonalna zmniejsza libido u kobiet na długie lata. Naukowcy podsumowali:

„Długotrwałe zaburzenia seksualne, metaboliczne i psychiczne mogą być konsekwencją przewlekłego podwyższenia poziomu SHBG [u kobiet przyjmujących lub które w przeszłości przyjmowały doustne środki antykoncepcyjne]”.

Syntetyczne hormony zawarte w wodzie pitnej mogą zwiększać częstość występowania raka u mężczyzn

Nie tylko kobiety są narażone na działanie syntetycznych hormonów zawartych w hormonalnych środkach antykoncepcyjnych. Analiza danych ze 100 krajów wykazała, że stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych jest związane z rakiem prostaty, co może wynikać z ekspozycji na syntetyczne estrogeny wydalane przez kobiety, które trafiają do wody pitnej.

Podczas gdy argumentowano, że tylko niewielka ilość dodatkowego estrogenu jest wydalana przez kobietę stosującą tę formę antykoncepcji, ta „niewielka ilość” jest spotęgowana przez miliony kobiet używających antykoncepcji przez długi czas.

Ponadto, syntetyczny estrogen i progestyna nie ulegają szybkiej biodegradacji i znacznie trudniej jest je usunąć za pomocą konwencjonalnych systemów oczyszczania wody, co powoduje większą akumulację tych związków w środowisku.

Podczas gdy to badanie nie wykazało przyczyny i skutku – to znaczy, nie dowodziło, że znajdujący się w środowisku estrogen pochodzący z doustnych środków antykoncepcyjnych powoduje raka prostaty u mężczyzn – znalazło istotny związek między tymi dwoma, który zasługuje na dalsze badania, szczególnie pod kątem rozpowszechnienia antykoncepcji hormonalnej i estrogenu, który został powiązany z wieloma rodzajami nowotworów.

Niehormonalne metody antykoncepcyjne

Kobiety i mężczyźni szukający odwracalnych niehormonalnych metod antykoncepcji mogą być zaskoczeni, gdy dowiedzą się, że istnieje wiele opcji. Lekarze zwykle zalecają pacjentom popularne środki hormonalne, ale nie są to jedyne dostępne metody.

Metody barierowe, które uniemożliwiają plemnikowi mężczyzny dotarcie do komórki jajowej kobiety, obejmują błonę dopochwową, kapturek na szyjkę macicy, gąbkę dopochwową oraz prezerwatywy męskie i damskie. Żadna z tych metod nie jest niezawodna, dlatego wiele par używa ich w połączeniu z metodami opartymi na rozpoznawaniu płodności.

Rozpoznawanie płodności polega na tym, aby wiedzieć, kiedy kobieta ma dni płodne, a następnie unikać stosunku seksualnego podczas (i tuż przed) tym okresem (lub jeśli to robisz, zastosować metodę barierową).

Przy konsekwentnym i prawidłowym rozpoznawaniu dni płodnych okazuje się, że jest to bardzo skuteczna metoda zapobiegania ciąży; mniej niż 1 do 5 kobiet na 100 zaszłaby w ciążę, wykorzystując tę metodę. W celu monitorowania dni płodnych, kobiety mogą stosować wiele sposobów, w tym badać temperaturę ciała, oceniać produkcję śluzu i pozycję szyjki macicy.

Wiele kobiet stosuje kombinację metod. Dostępne są również komercyjne monitory owulacji, które można stosować w połączeniu z innymi metodami. 99% kobiet w wieku rozrodczym w USA używało co najmniej jednej metody antykoncepcji w pewnym momencie swojego życia, a 88% z nich wybierało opcje hormonalne.

Możesz odczuć ulgę, gdy dowiesz się, że nie musisz narażać się na zagrożenia związane z antykoncepcją hormonalną lub nauczyć się żyć z działaniami niepożądanymi, aby przejąć kontrolę nad swoim zdrowiem reprodukcyjnym. Doświadczony lekarz medycyny holistycznej pomoże Ci wybrać najlepsze dla Ciebie niehormonalne metody antykoncepcji.