Według dr. Mercoli
Mamy epidemię cukrzycy w Stanach Zjednoczonych. Szacuje się, że 30,3 miliona Amerykanów – prawie 1 na 10 – choruje na cukrzycę typu 2. Kolejne 84 miliony dorosłych Amerykanów – około 1 na 3 – ma stan przedcukrzycowy, a większość z nich nie zdaje sobie z tego sprawy.
Stan przedcukrzycowy definiuje się jako wzrost stężenia glukozy we krwi na czczo powyżej 100 miligramów na decylitr (mg/dl), ale poniżej 125 mg/dl, powyżej którego diagnozuje się cukrzycę typu 2.
Poziom glukozy we krwi na czczo regularnie przekraczający 90 mg/dl sugeruje oporność na insulinę, a doniosłe prace nieżyjącego już dr. Josepha Krafta – autora „Diabetes Epidemic and You: Should Everyone Be Tested?” – wykazały, że 80% – czyli 8 na 10 – Amerykanów ma insulinooporność, co oznacza, że są już na drodze do rozwoju cukrzycy.
To zła wiadomość. Dobrą wiadomością jest to, że cukrzyca typu 2 jest uleczalna, a lekarstwo jest darmowe. To naprawdę oszczędza mnóstwo czasu i pieniędzy. W swojej książce pt. „The Diabetes Code: Prevent and Reverse Type 2 Diabetes Naturally”, dr Jason Fung wyjaśnia, jak rozwiązać ten wyjątkowo powszechny problem.
Fung jest nefrologiem (specjalistą od chorób nerek) z praktyką w Toronto. Dwa lata temu przeprowadziłem z nim wywiad na temat postu, który jest jedną z najsilniejszych interwencji w przypadku cukrzycy typu 2 i insulinooporności.
Dr Fung był także jednym z ekspertów, który recenzował moją książkę pt. „Dobry tłuszcz”, która podsumowuje część jego pracy.
Dlaczego identyfikacja insulinooporności jest taka ważna?
Istnieją dwa rodzaje cukrzycy, cukrzyca typu 1, czyli cukrzyca insulinozależna oraz cukrzyca typu 2, która wiąże się ze stylem życia. Cukrzyca typu 2 stanowi od 90 do 95% wszystkich przypadków cukrzycy i jest tematem tego artykułu.
Częstość występowania cukrzycy typu 2 zaczęła rosnąć w latach 80., kiedy otyłość nie stała się jeszcze znaczącym trendem. Jednakże później otyłość stała się bardziej powszechna, podobnie jak cukrzyca typu 2.
Ostatecznie cukrzyca jest tylko jednym z objawów. Insulinooporność powoduje dysfunkcję mitochondrialną, która jest także podstawą raka, chorób serca, choroby Alzheimera i innych chorób zwyrodnieniowych, a wszystko zaczyna się, ponieważ organizm nie jest w stanie spalać tłuszczu jako podstawowego paliwa.
Kiedy organizm wykorzystuje głównie cukier, powstaje więcej reaktywnych form tlenu (ROS), które uszkadzają mitochondria znajdujące się w komórkach.
Dlaczego post rozwiązuje problem insulinooporności, która jest przyczyną cukrzycy
Post jest stosowany od tysięcy lat w celu optymalizacji stanu zdrowia. Kiedy już zrozumiesz, czym właściwie jest insulinooporność i cukrzyca typu 2, zrozumiesz, dlaczego coś tak prostego, jak powstrzymywanie się od jedzenia przez pewien czas, może być tak potężnym narzędziem.
W przeciwieństwie do chorób zakaźnych, nie można wyleczyć choroby metabolicznej za pomocą pigułki, ponieważ choroby metaboliczne, takie jak cukrzyca, są uzależnione od stylu życia, przede wszystkim od diety. Jak wyjaśnia dr Fung:
„W cukrzycy typu 2 widać, że ludzie są na ogół otyli, mają otyłość brzuszną... To, co się dzieje, to syndrom przepełnienia. Komórka nie może przyjąć więcej glukozy, ponieważ jest już nią wypełniona. Z tego powodu rozwija się insulinooporność. Insulina próbuje przetransportować glukozę do komórki, ale komórka jest już pełna... Tak, to naprawdę syndrom przepełnienia...
Dzieje się tak także dlatego, że wątroba jest przeciążona – to wielka stłuszczona wątroba. Wątroba jest zajęta próbami pozbycia się całej tej glukozy, zamieniając ją w tłuszcz... Przyczyną cukrzycy typu 2 i insulinooporności jest zbyt duża ilość cukru. To stanowi sedno sprawy.
Jeśli zrozumiesz, że cały problem wynika z nadmiaru cukru, to rozwiązaniem nie jest stosowanie większej ilości insuliny, aby wepchnąć więcej glukozy do już i tak pełnej komórki. Kluczem jest pozbycie się tego nadmiaru. Zatem należy: 1) nie wprowadzać więcej cukru do swojego organizmu, ponieważ masz już za dużo cukru i 2) spalić zgromadzony cukier”.
Dlaczego aktywność fizyczna nie może zastąpić postu?
W celu uniknięcia gromadzenia nadmiaru cukru w organizmie, należy stosować cykliczną dietę o niskiej zawartości węglowodanów i wysokiej zawartości tłuszczu, którą szczegółowo opisuję w książce pt. „Dobry tłuszcz”.
Następnie, aby spalić cukier zgromadzony w organizmie, należy stosować okresowy post. Ograniczenie jedzenia stanowi potężne narzędzie. Aktywność fizyczna nie jest wystarczającym rozwiązaniem dla cukrzycy i nie może zastąpić postu.
Pamiętaj, że ćwicząc nie spalisz wszystkiego co zjadłeś. Powodem tego jest to, że nie tylko masz insulinooporność w mięśniach, ale we wszystkich tkankach i narządach. Zatem jeśli chcesz pozbyć się nadmiaru glukozy w narządach, Twoje komórki muszą okresowo „głodować”.
Oczywiście powinieneś ćwiczyć, ale to tylko spowoduje spalenie glikogenu znajdującego się w mięśniach. Nie rozwiąże to problemu stłuszczonej wątroby. Jak zauważył dr Fung, post „pozbywa się nadmiaru składników odżywczych wszelkiego rodzaju. Dlatego ludzie nazywali go oczyszczaniem lub detoksykacją, ponieważ tym naprawdę jest”.
W swojej praktyce dr Fung zalecał post przez wiele lat i może poświadczyć o możliwych dramatycznych zmianach. „Mamy ludzi przychodzących z najcięższą cukrzycą; przyjmują setki jednostek insuliny dziennie, a w ciągu trzech do czterech tygodni mogą to odstawić”. Często wyleczenie ciężkiej cukrzycy i powrót do normalności następuje w ciągu zaledwie dwóch miesięcy.
Przyjmowanie insuliny pogarsza cukrzycę typu 2
To nie oznacza, że ten sposób jest łatwy. Post może być trudny do wdrożenia, gdy jesteś przyzwyczajony do jedzenia kilka razy dziennie. Stanowi naturalną metodę, która pomaga organizmowi w samoleczeniu. Tymczasem przyjmowanie insuliny w przypadku cukrzycy typu 2 jest najgorszą rzeczą, jaką możesz zrobić. Jak wyjaśnia dr Fung:
„Kiedy pacjent podaje sobie insulinę, pozwala ona organizmowi zużywać całą glukozę, a gdy jest za dużo glukozy, po prostu zostanie ona zamieniona w tłuszcz. Tak więc wszyscy pacjenci stosujący insulinę przybierają na wadze. Zawsze wracają i mówią: „Doktorze, powiedziałeś mi, że muszę schudnąć, potem dałeś mi insulinę i przytyłem 20 funtów (ok. 9 kg). Czy to w porządku?
Odpowiedź brzmi: nie. Wraz ze wzrostem masy ciała dochodzi do pogorszenia cukrzycy, co oznacza, że należy przyjmować więcej insuliny, co oznacza, że pacjent wciąż tyje. Widać, że pacjenci wpadają w spiralę, a lekarze przepisują więcej insuliny.
To nie ma sensu, ponieważ podstawową kwestią jest hiperinsulinemia i insulinooporność. Oznacza to, że w cukrzycy typu 2 poziom insuliny jest bardzo wysoki”.
Pierwsze kroki
Większość ludzi boi się głodu i unika go jak ognia. Zastosowanie okresowego postu może znacznie ułatwić ten proces.
Zanim przeprowadziłem swój pierwszy pięciodniowy post na wodzie, zwiększyłem długość codziennego okresowego postu do tego stopnia, że pościłem przez 20 godzin dziennie przez kilka miesięcy, ale jeden miesiąc jest prawdopodobnie wystarczający.
Dzięki temu funkcjonowanie przez kilka dni bez jedzenia było łatwe, ponieważ moje ciało zyskało elastyczność metaboliczną i było w stanie spalać tłuszcz jako podstawowe paliwo. Większość ludzi jest bardzo głodna jeszcze przed rozpoczęciem trzeciego dnia postu na wodzie, natomiast ja nie odczuwałem głodu.
Jak zminimalizować skutki uboczne?
Stopniowe wydłużanie postu w naturalny sposób minimalizuje większość skutków ubocznych związanych z postem, podobnie jak przejście na dietę o wysokiej zawartości tłuszczu i niskiej zawartości węglowodanów pomaga organizmowi dostosować się do spalania tłuszczu jako podstawowego paliwa.
Tak zwana „keto grypa” jest często związana z niedoborem sodu, dlatego każdego dnia zaleca się spożywanie wysokiej jakości nieprzetworzonej soli. Podczas postu wysypuję sól na rękę i zlizuję ją, ponieważ nie mogę jej dodać do jedzenia. Pomaga to również zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia skurczy mięśni w nocy.
Po rozpoczęciu postu na wodzie mogą również wystąpić bóle głowy. Je również można zminimalizować przez spożywanie soli. Alternatywą dla spożywania samej soli lub picia wody z solą jest dodanie jej do bulionu kostnego. Kolejnym ważnym minerałem jest magnez.
Jest to szczególnie ważne, jeśli chorujesz na cukrzycę, ponieważ niedobór magnezu jest bardzo powszechny wśród osób chorych na cukrzycę typu 2. Jest to inna potencjalna przyczyna skurczu mięśni.
Należy również zrozumieć, że jeśli stosujesz wielodniowy post na wodzie, dojdzie do szybkiego uwolnienia wielu toksyn z zapasów tłuszczu, więc chodzenie na saunę na podczerwień i przyjmowanie skutecznych środków wiążących, takich jak chlorella, modyfikowana pektyna cytrusowa, kolendra czy węgiel aktywowany może pomóc wyeliminować uwolnione toksyny z organizmu i zapobiec ich reabsorpcji.
Skonsultuj się z doświadczonym lekarzem, jeśli przyjmujesz jakieś lekarstwa
Chociaż post jest skutecznym sposobem leczenia cukrzycy typu 2, należy zachować ostrożność, jeśli przyjmujesz leki przeciwcukrzycowe.
Należy zwrócić szczególną uwagę na stężenie cukru we krwi i skonsultować się z lekarzem, ponieważ istnieje ryzyko, że poziom glukozy może spaść zbyt nisko. Jeśli przyjmujesz insulinę i kontynuujesz to podczas postu, może to spowodować problemy.
Dlaczego nie należy obawiać się głodu?
Na koniec, jednymi z największych lęków dotyczących postu są uczucie głodu i utrata beztłuszczowej masy mięśniowej. W swojej książce dr Fung wyjaśnia, dlaczego takie obawy są przesadzone. Miarą metabolizmu jest energia, którą organizm wykorzystuje do generowania ciepła i utrzymania pracy narządów.
Twoje ciało potrzebuje określonej liczby kalorii dziennie. Ludzie mają tendencję do myślenia, że pominięcie posiłku oznacza, że zmniejszy się tempo metabolizmu.
W rzeczywistości dzieje się dokładnie odwrotnie. W badaniach dotyczących podstawowej przemiany materii udowodniono, że tempo metabolizmu jest o 10% wyższe pod koniec czterodniowego postu niż na jego początku. Zatem metabolizm nie zwalnia, tylko przyśpiesza.
Przyczyna tego zjawiska ma związek z hormonami kontrregulacyjnymi. Spadek poziomu insuliny powoduje wzrost poziomu hormonów kontrregulacyjnych.
Niektóre z nich aktywują współczulny układ nerwowy (tzw. reakcję „walcz lub uciekaj”). „Tak więc, kiedy pościsz, poziom tych hormonów rośnie, co zwiększa aktywność układu współczulnego i powoduje wzrost poziomu adrenaliny i hormonu wzrostu” – mówi Fung.