Dieta i ćwiczenia mogą pomóc w ograniczeniu skutków choroby Parkinsona, a ponadto wspierają zdrowie układu odpornościowego

Choroba Parkinsona

W skrócie -

  • Choroba Parkinsona jest zaburzeniem neurologicznym, w którym zaczynają umierać neurony w komórkach produkujących dopaminę, znajdujące się w regionie mózgu znanym jako istota czarna śródmózgowia. Są one wymagane do prawidłowego ruchu
  • Ostatnie badania sugerują, że ćwiczenia mogą być korzystne, ponieważ poprawiają równowagę, mobilność i ogólną jakość życia osób z chorobą Parkinsona
  • Pomocna może być również dieta ketogeniczna. Ponadto wykazano, że post chroni przed zmianami komórkowymi związanymi z chorobą Parkinsona

Według dr. Mercoli

Choroba Parkinsona jest zaburzeniem neurologicznym, w którym zaczynają umierać neurony w komórkach produkujących dopaminę, znajdujące się w regionie mózgu znanym jako istota czarna śródmózgowia. Są one wymagane do prawidłowego ruchu.

Objawy, które zwykle postępują z biegiem czasu, obejmują drżenie, powolny ruch, sztywność kończyn, pochyloną postawę, niemożność poruszania się, zredukowaną mimikę twarzy i szuranie nogami.

Choroba może również powodować depresję, demencję, zaburzenia mowy, zmiany osobowości i zaburzenia funkcji seksualnych. Jednak ostatnie badania sugerują, że ćwiczenia mogą być korzystne, ponieważ poprawiają równowagę, mobilność i ogólną jakość życia.

Pomocna może być również dieta ketogeniczna. Ponadto wykazano, że post wpływa korzystnie na układ odpornościowy i funkcjonowanie mózgu, chroniąc przed zmianami komórkowymi związanymi z chorobą Parkinsona.

Korzyści z ćwiczeń u osób z chorobą Parkinsona

W przytoczonym badaniu udział wzięło 231 pacjentów z chorobą Parkinsona. Podzielono ich na dwie grupy. Jedna grupa otrzymała zwykłą opiekę, podczas gdy druga grupa uczestniczyła w 40-60 minutach ćwiczeń trzy razy w tygodniu przez sześć miesięcy. Wśród osób z łagodniejszą chorobą odnotowano 70-procentowy spadek liczby upadków.

Według autorów badania:

„Program ćwiczeń nastawiony na poprawę równowagi, siły nóg i chodu nie zmniejszył liczby upadków, ale poprawił zdrowie fizyczne i psychiczne pacjentów. Liczba upadków spadła u osób z łagodniejszą chorobą, ale nie u osób z cięższą postacią choroby Parkinsona”.

Inne badania wykazały podobne korzyści. Na przykład, badanie opublikowane w 2012 roku4 wykazało, że nieintensywne ćwiczenia na bieżni poprawiają szybkość chodu, a ćwiczenia o wysokiej i niskiej intensywności poprawiają sprawność układu krążenia. Nic dziwnego, że ćwiczenia rozciągające i oporowe również poprawiły siłę mięśni.

Kolejne, trwające 12 lat szwedzkie badanie, w którym wzięło udział prawie 43 400 osób wykazało, że 6 godzin umiarkowanych ćwiczeń tygodniowo może zmniejszyć ryzyko rozwoju choroby Parkinsona o 43%.

Toksyczne przyczyny choroby Parkinsona

Wydaje się, że w chorobie Parkinsona widać wyraźny wpływ toksyczności, co sprawia, że kwestie dietetyczne stają się jeszcze ważniejsze. Prawie tuzin powszechnie stosowanych pestycydów zostało powiązanych z chorobą Parkinsona, co sugeruje, że najlepiej jest spożywać produkty ekologiczne.

Choroba Parkinsona jest nadal klasyfikowana jako idiopatyczna, co oznacza, że nie ma żadnej możliwej do zidentyfikowania przyczyny. Jednym z powodów, dla którego częstość zachorowań prawdopodobnie wzrasta, jest narażenie na toksyny środowiskowe, które codziennie bombardują Twój organizm, a ekspozycja na pestycydy staje się niezaprzeczalnym czynnikiem ryzyka.

Unikanie kontaktu z pestycydami – w domu, społeczności i spożywanej żywności – istotnie zmniejsza ryzyko rozwoju choroby Parkinsona, ponieważ zmniejsza ekspozycję na wszelkiego rodzaju toksyny środowiskowe. Innym ważnym i często pomijanym czynnikiem ryzyka środowiskowego są wypełnienia amalgamatowe, z których 50% zawiera rtęć, która jest znaną neurotoksyną.

Rtęć staje się biochemicznym wrakiem w organizmie, powodując przeciekanie błony komórkowej i hamuje kluczowe enzymy potrzebne organizmowi do produkcji energii i usuwania toksyn. Toksyczność rtęci może prowadzić do poważnych stanów zapalnych i chorób przewlekłych, takich jak choroba Parkinsona.

Post poprawia funkcjonowanie układu odpornościowego i mózgu

Wiadomo, że post ma szereg korzyści zdrowotnych, w tym utratę masy ciała oraz poprawę wrażliwości na insulinę i leptynę, ale nowe badania sugerują również, że pomaga wzmocnić działanie układu odpornościowego. Jeśli jednak masz niedowagę, powinieneś bardzo uważać na stosowanie postu bez profesjonalnego nadzoru.

Według współautora badania, Valtera Longo, dyrektora USC Longevity Institute:

„Kiedy głodujesz, organizm stara się oszczędzać energię, a jedną z rzeczy, które może zrobić, aby oszczędzać energię, jest poddawanie recyklingowi komórek odpornościowych, które nie są potrzebne, szczególnie tych, które zostały uszkodzone.

Zauważyliśmy, że zarówno u ludzi jak i u zwierząt liczba białych krwinek spada wraz z wraz z długością postu, a kiedy ponownie zaczynasz jeść, liczba komórek ponownie rośnie”.

Białe krwinki są podstawowymi komórkami obronnymi. Co ciekawe, kiedy pościsz, aktywuje się „przełącznik regeneracyjny” promujący regenerację układu krwiotwórczego z komórek macierzystych, który bierze udział w produkcji krwi. Według Medical Daily:

„Po tym, jak uczestnicy badania pościli przez dwa do czterech dni w ciągu sześciu miesięcy, układ krwiotwórczy zabijał starsze i uszkodzone komórki odpornościowe i generował nowe. Układ składa się z narządów biorących udział w tworzeniu nowej krwi. Naukowcy wierzą, że ich odkrycia będą miały znaczący wpływ na zdrowsze starzenie się...

Z każdym postem, wyczerpywanie białych krwinek wyzwalało produkcję nowych komórek w układzie odpornościowym. Kiedy w wyniku postu wraz z liczbą komórek spadł poziom enzymu PKA, wtedy Longo i jego zespół zdali sobie sprawę, że włączono przełącznik. Zmiana umożliwiła stworzenie nowych komórek, a także obniżenie poziomu IGF-1, hormonu związanego ze starzeniem się, wzrostem guza i ryzykiem zachorowania na raka”.

Oprócz tego istnieją ekscytujące badania wskazujące, że okresowy post może mieć również bardzo korzystny wpływ na funkcjonowanie mózgu.

Badania dr Marka Mattsona sugerują, że głodówka co drugi dzień (ograniczanie posiłków w dniach postu do około 600 kalorii) ma tendencję do zwiększania poziomu neurotropowego czynnika pochodzenia mózgowego (BDNF) od około 50 do 400%, w zależności od regionu mózgu.

BDNF aktywuje komórki macierzyste mózgu, przekształcając je w nowe neurony i wyzwala wiele innych substancji chemicznych, które promują zdrowie neuronów. Białko to chroni również komórki mózgu przed zmianami związanymi zarówno z chorobą Parkinsona, jak i chorobą Alzheimera.

Twoje ciało jest przystosowane do cykli „uczty i głodu”

Częścią tego, co wydaje się napędzać procesy chorobowe organizmu, jest fakt, że jemy zbyt często. Kiedy ciągle jesz, Twoje ciało nie ma możliwości włączenia naturalnego procesu „naprawy i odmładzania”.

Okresowe poszczenie zapewnia szereg korzyści zdrowotnych, których szuka większość ludzi: od poprawy zdrowia układu krążenia i zmniejszenia ryzyka zachorowania na raka, po naprawę genów i zwiększenie długości życia.

Nowsze badania pokazują, że możesz uzyskać większość, jeśli nie wszystkie powyższe korzyści ze znacznego ograniczenia liczby kalorii poprzez okresowy post, tj. harmonogram jedzenia, w którym jesz regularne posiłki przez kilka dni i dramatycznie zmniejszasz spożycie kalorii w ciągu pozostałych dni.

Kolejną alternatywą i moim osobistym faworytem jest po prostu ograniczenie codziennego jedzenia do określonego okna czasu, na przykład ośmiogodzinnego.

Ten rodzaj harmonogramu jedzenia jest dość łatwy do przestrzegania, gdy organizm przestawi się ze spalania cukru na spalanie tłuszczu jako podstawowego paliwa. Ponadto, nie musisz cały czas pościć. Gdy wrażliwość na insulinę ulegnie poprawie i znormalizujesz wagę, możesz zacząć spożywać więcej jedzenia, ponieważ przywrócisz zdolność organizmu do spalania tłuszczu jako głównego paliwa.

Dieta determinuje funkcjonowanie metabolizmu

Problemem dla większości ludzi żyjących w krajach zachodnich, których diety są zazwyczaj bogate w cukry i węglowodany, jest to, że stracili zdolność wydajnego spalania ketonów. Jeśli to dotyczy również Ciebie, to Twoja wątroba nie pamięta, jak wytwarzać ketony, ponieważ nie musi tego robić.

Mechanizm spalający tłuszcz został wyłączony... Smutnym faktem jest to, że jeśli stosujesz standardową zachodnią dietę, prawdopodobnie straciłeś zdolność spalania tkanki tłuszczowej, pomimo gromadzenia jej ogromnych ilości w organizmie!

Wyeliminowanie nadmiaru cukru i zbóż z diety pomoże Ci „przestawić” organizm na spalanie tłuszczu jako głównego paliwa. Zazwyczaj ograniczenie spożycia węglowodanów do 30 lub 40 gramów dziennie wraz z odpowiednią ilością białka (prawdopodobnie około jednego grama na kilogram beztłuszczowej masy ciała) wystarcza, aby „wywołać” stan ketozy odżywczej.

Ćwiczenie, szczególnie podczas postu, jest również bardzo skutecznym sposobem na szybkie uruchomienie silnika spalającego tłuszcz. Im konsekwentniej ćwiczysz, tym sprawniej organizm będzie zmieniać zapasy tłuszczu w energię.

Strategie, które wydłużą Twoje życie i pomogą w zapobieganiu chorobie Parkinsona

Kluczowym czynnikiem dla długiego, zdrowego życia jest optymalizacja wrażliwości na insulinę i leptynę. Jest to ważne również w przypadku zaburzeń neurologicznych, takich jak choroba Parkinsona.

Aktywność fizyczna, przerywany post i stosowanie diety bogatej w zdrowy tłuszcz, o niewielkiej ilości węglowodanów innych niż roślinne i umiarkowanej ilości białka mogą prawdopodobnie istotnie przyczynić się do zapobiegania i skutecznego leczenia choroby Parkinsona i wielu innych problemów zdrowotnych. Dodatkowe czynniki związane ze stylem życia, które należy uwzględnić, to:

Spożywanie ekologicznej, pełnowartościowej żywności — Ogólnie rzecz biorąc, powinieneś skoncentrować swoją dietę na pełnowartościowych, ekologicznych i nieprzetworzonych produktach spożywczych pochodzących ze zdrowych, zrównoważonych i najlepiej lokalnych źródeł.

W celu uzyskania jak najwyższej wartości odżywczej, w miarę możliwości spożywaj dużo surowej żywności. Ten rodzaj diety w sposób naturalny zoptymalizuje sygnalizację insuliny.

W szczególności rafinowany cukier i przetworzona fruktoza mogą działać jak toksyny, gdy są spożywane w nadmiarze, powodując wiele procesów chorobowych w organizmie – w tym insulinooporność, cukrzycę, choroby układu krążenia i ogólnoustrojowe stany zapalne.

Stosowanie kompleksowego programu ćwiczeń — Nawet jeśli stosujesz najlepszą dietę na świecie, nadal musisz efektywnie ćwiczyć, jeśli chcesz zoptymalizować swoje zdrowie. Powinieneś uwzględnić ćwiczenia wzmacniające mięśnie posturalne, trening siłowy i odpowiedni rodzaj rozciągania, a także treningi o wysokiej intensywności.

Optymalizacja poziomu witaminy D — Naukowcy donoszą, że istnieje korelacja pomiędzy niedostatecznym poziomem witaminy D a rozwojem choroby Parkinsona we wczesnym wieku. Ważnym czynnikiem, jest poziom witaminy D w surowicy, który przez cały rok powinien wynosić od 50 do 70 ng/ml. Jedynym sposobem, aby to ustalić, jest badanie krwi. Preferowaną metodą optymalizacji poziomu witaminy D jest ekspozycja na promieniowanie słoneczne lub solarium, ale w razie potrzeby można zastosować suplement witaminy D3.

Spożywanie dużej ilości kwasów tłuszczowych omega-3 pochodzenia zwierzęcego — Kwasy tłuszczowe omega-3, takie jak te znajdujące się w oleju z kryla, odgrywają ważną rolę w ochronie komórek mózgowych.

Działają częściowo poprzez zapobieganie nieprawidłowemu fałdowaniu się białka, które wynika z mutacji genowej pojawiającej się w chorobach neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Parkinsona.

Unikanie toksyn i szkodliwych związków chemicznych — Obejmuje to usunięcie z otoczenia toksycznych środków czyszczących do domu, mydła, środków higieny osobistej, odświeżaczy powietrza, sprayów na owady, pestycydów i insektycydów – należy zastąpić je nietoksycznymi alternatywami.

Spożywanie żywności ekologicznej jest najlepszym sposobem ograniczenia ekspozycji na pestycydy, które są związane z rozwojem choroby Parkinsona. W miarę możliwości unikaj również leków na receptę na rzecz bardziej naturalnych terapii.