Według dr. Mercoli
W ostatnich latach nastąpił wzrost sprzedaży wody alkalicznej z 47 mln dolarów w 2014 roku do 427 mln dolarów w 2017 roku. Marketerzy twierdzą, że woda alkaliczna może zmniejszać zakwaszenie tkanek, co może zapobiegać lub odwracać raka, artretyzm i inne choroby zwyrodnieniowe.
Jednak praktycznie nie ma żadnych dowodów naukowych na poparcie takich twierdzeń, a ja ostrzegałem ludzi przed regularnym piciem wody alkalicznej ponad osiem lat temu. Z drugiej strony wodór molekularny ma wiele właściwości prozdrowotnych, z których niektóre odzwierciedlają twierdzenia dotyczące wody alkalicznej – istnieje ku temu naprawdę dobry powód.
Zatem w poniższym artykule omówię wyżej wspomniane dwa rodzaje wód i dowody naukowe (lub ich brak) dla każdego z nich oraz korzyści płynące z wodoru cząsteczkowego, które zostały niewłaściwie przeniesione na wodę alkaliczną – głównie z powodu ignorancji.
Co to jest woda alkaliczna?
Woda alkaliczna to woda, która powstała w procesie elektrolizy, która podzieliła ją na frakcje zasadową i kwasową. Teoria mówi, że woda alkaliczna (zjonizowana) jest silnym przeciwutleniaczem z nadwyżką elektronów, które mogą „zneutralizować” niebezpieczne wolne rodniki. Według Arwa Mahdawi z The Guardian:
„Dr Tanis Fenton – adiunkt na Uniwersytecie w Calgary i analityk Dietitians of Canada – powiedział mi, że twierdzenia marketingowe stojące za wodą alkaliczną opierają się na starej idei zwanej hipotezą „acid-ash”.
Zakłada ona, że spożywanie pewnych pokarmów, takich jak mięso, nabiał i jaja, zwiększa zakwaszenie w organizmie poprzez wzrost poziomu kwasów, co powoduje niekorzystne skutki zdrowotne, w tym osteoporozę.
W 2002 roku, lekarz medycyny alternatywnej – Robert O. Young4 przeniósł hipotezę „acid-ash” na modną, alkaliczną dietę, za pośrednictwem popularnej serii książek pH Miracle.
Zgodnie z tymi książkami alkaliczna dieta może leczyć wszelkiego rodzaju schorzenia – od problemów z trawieniem po raka. Nawiasem mówiąc, w 2017 roku Young został skazany na trzy lata więzienia za praktykowanie medycyny bez licencji”.
Według Fentona – autora systematycznego przeglądu badań dotyczących związku między wodą alkaliczną a rakiem – kilka badań wykazujących pozytywne wyniki dla wody alkalicznej zostało źle zaprojektowanych, co prowadzi do wniosku, że „nie ma żadnych rygorystycznych dowodów” wskazujących, że woda alkaliczna przynosi korzyści zdrowotne.
Pogląd ten podziela Randy Johnson – magister w dziedzinie genetyki molekularnej – którego ocenę dowodów można znaleźć na stronie internetowej Cyber Nook: „Zasoby wody pitnej: przegląd dowodów rzekomo wspierających korzyści zdrowotne wody alkalicznej".
Dlaczego woda alkaliczna nie działa?
Jednym z kluczowych powodów, dla których spożycie wody alkalicznej nie może przynieść korzyści zdrowotnych związanych z zasadowością, jest to, że nie można w ten sposób zmienić pH krwi i ciała. Jak zauważył Fenton:
„Twoje ciało reguluje pH krwi w bardzo wąskim zakresie, ponieważ wszystkie ludzkie enzymy są zaprojektowane do pracy przy pH wynoszącym 7,4. Gdyby nasze pH zbytnio się zmieniło, nie przeżylibyśmy”.
Twoja dieta, w tym woda, którą pijesz, może jednak zmienić pH moczu. Mocz zwykle ma kwaśny odczyn – pH około 6. Jest to znak, że nerki działają prawidłowo. Jeśli chodzi o korzyści, jakie ludzie odnoszą z picia wody alkalicznej, Fenton sugeruje, że w grę może wchodzić efekt placebo.
Początkową poprawę można również przypisać detoksykacji i/lub ogólnie lepszemu nawodnieniu, wynikającemu po prostu z wypicia większej ilości wody. Wreszcie, woda alkaliczna często zawiera wyższe stężenie minerałów, o których wiadomo, że ma korzystne działanie, zwłaszcza gdy spożycie żywności jest niskie.
Zrozumienie pH
Koncepcja kwasowości lub zasadowości ciała – lub wody – opiera się na skali pH. Co to jest pH? To po prostu miara stężenia jonów wodorowych.10 W rzeczywistości skrót „pH” oznacza „potencjał wodoru”.
Im wyższe pH cieczy, tym mniej ma wolnych jonów wodorowych (H+); im niższe pH, tym większe stężenie wolnych jonów wodorowych (H+). Jedna jednostka pH odzwierciedla dziesięciokrotną zmianę stężenia jonów wodorowych, więc ciecz o pH 7 zawiera 10 razy więcej jonów wodorowych niż ciecz o pH 8.
Skala pH wynosi od 0 do 14, a pH 7 jest obojętne. Cokolwiek o pH poniżej 7 jest uważane za kwaśne, a wszystko o pH powyżej 7 jest alkaliczne (czyli zasadowe).
Jednak prawdziwym powodem, dla którego woda alkaliczna jest oszustwem, jest to, że nie ma buforów do utrzymania pH. W momencie, gdy woda alkaliczna trafia do żołądka o bardzo kwaśnym środowisku, jej pH zostaje zneutralizowane, ponieważ nie zawiera buforów. Prawdziwie alkaliczna woda miałaby alkaliczny bufor, taki jak soda oczyszczona (wodorowęglan sodu), który jest również naturalnym buforem alkalicznym naszego organizmu.
Niektórzy twierdzą, że gdy kwas żołądkowy neutralizuje wodę alkaliczną, jony wodorowęglanowe są uwalniane do krwi, a zatem mają działanie alkalizujące. Byłoby to prawdą, gdyby woda alkaliczna skutecznie zneutralizowała cały kwas żołądkowy (podobnie jak soda oczyszczona), ale woda alkaliczna nie neutralizuje znaczącej ilości kwasu żołądkowego; kwas żołądkowy całkowicie neutralizuje wodę alkaliczną. Nie ma więc „efektu alkalizacji netto”.
Naturalna woda występująca na naszej planecie ma pH od około 6,5 do 8,5, w zależności od otaczającej gleby i roślinności, sezonowych zmian i pogody, a nawet zależnej od pory dnia reakcji na światło słoneczne. Ponadto na pH wody wpływa działalność człowieka, na przykład toksyczne zanieczyszczenia przemysłowe.
Warto zauważyć, że pH wydaje się mieć duży wpływ na mitochondria. Badania wykazały, że normalne komórki umierają w ekstremalnie zasadowych warunkach, w wyniku zmiany funkcji mitochondriów.
Tak więc, jak zauważył Fenton, „woda alkaliczna jest rozwiązaniem problemu, który nie wymaga rozwiązania”. Ciało człowieka zostało zaprojektowane do picia wody, która występuje w naturze, co wyklucza wodę alkaliczną o poziomie pH 9,5 i wyższym.
Wczesne dni produkcji wody wodociągowej rzucają światło na mit o wodzie alkalicznej
Co ciekawe, oprócz Younga obalającego hipotezę „acid-ash”, jest jeszcze jeden kawałek historii, który pomaga wyjaśnić, dlaczego mit wody alkalicznej zyskał na znaczeniu. Molecular Hydrogen Institute wyjaśnia historię elektrolizowanej zredukowanej wody, czyli ERW (najczęstszy termin używany dla wody alkalicznej w literaturze naukowej):
„Badania nad ERW rozpoczęły się w Japonii w latach trzydziestych XX wieku, a w 1965 roku japońskie Ministerstwo Zdrowia, Pracy i Opieki Społecznej zatwierdziło ERW jako substancję medyczną, która może złagodzić objawy żołądkowo-jelitowe…
W ciągu następnych dziesięcioleci zebrano dowody anegdotyczne i naukowe potwierdzające wiele innych korzyści ERW, takich jak: ochrona DNA przed uszkodzeniem przez wolne rodniki, zwiększenie wychwytu glukozy, złagodzenie objawów cukrzycy, zapobieganie przedwczesnej śmierci komórek, ochrona wątroby, zapobieganie utlenianiu lipidów i wiele innych. Nie było jednak pewne, w jaki sposób ERW wywołuje te korzyści".
Niestety, tak właśnie pojawiło się nieporozumienie dotyczące pH. Jednakże, jak zauważono w Instytucie: „dobrze wiadomo, że głównym czynnikiem odpowiedzialnym za te korzyści jest rozpuszczony wodór cząsteczkowy”. Tak więc, w skrócie, korzyści są w rzeczywistości powodowane obecnością wodoru cząsteczkowego i nie mają nic wspólnego z pH wody. Dr Kyu-Jae Lee – badacz wodoru – mówi:
„W latach 90. zacząłem badać zjonizowaną wodę alkaliczną i opublikowałem artykuły naukowe na temat jej przeciwutleniających, przeciwnowotworowych i przeciwcukrzycowych właściwości, ale tak naprawdę nie rozumiałem, jak ta woda działa. Trudno było uwierzyć. Po dalszych badaniach potwierdziłem, że korzyści zjonizowanej wody alkalicznej wynikają z wodoru wytwarzanego podczas elektrolizy”.
Inny naukowiec – dr Mami Noda – dodaje:
„W wyniku zbadania każdej zmiennej wody (np. minerały, pH, H2 itp.), stało się jasne, że za korzyści odpowiada wyłącznie H2… Nasza publikacja z 2009 roku dotycząca mysiego modelu choroby Parkinsona indukowanej przez MPTP również wykazała korzystne działanie H2.
Później odkryliśmy, że w tym modelu korzyści były spowodowane wydzielaniem greliny przez żołądek za pośrednictwem szlaku zależnego od receptora β1 adrenergicznego. Chociaż wpływ wodoru w chorobie Parkinsona został potwierdzony w badaniu klinicznym, konieczne są dalsze badania, aby odkryć mechanizmy molekularne odpowiedzialne za terapeutyczne właściwości H2.
Ze względu na wysoki profil bezpieczeństwa wodoru, łatwość podawania i obiecujące efekty medyczne, jako farmaceuta czuję się zobowiązany do kontynuowania badań nad H2 jako nowym gazem medycznym”.
Co to jest wodór cząsteczkowy?
Wodór cząsteczkowy (H2) – składający się z dwóch połączonych ze sobą atomów wodoru – jest gazem o bardzo unikalnych i selektywnych działaniach antyoksydacyjnych, które celują w najbardziej szkodliwe wolne rodniki. Działa głównie poprzez ulepszanie i optymalizowanie statusu redox komórki w razie potrzeby.
W rezultacie widać na przykład poprawę działania dysmutazy ponadtlenkowej, katalazy i glutationu. Wodór nie tylko selektywnie redukuje najbardziej toksyczne wolne rodniki, ale może również pomóc w zapobieganiu powstawania nadmiaru (toksycznych) wolnych rodników. Jest to bardzo skuteczny mechanizm zapobiegawczy.
H2 w razie potrzeby aktywuje ścieżkę Nrf2. Nrf2 jest czynnikiem transkrypcyjnym, który po aktywacji wchodzi do jądra komórki i wiąże się z elementem odpowiedzi antyoksydacyjnej w DNA. Następnie indukuje transkrypcję dalszych enzymów cytoprotekcyjnych, takich jak glutation, katalaza dysmutazy ponadtlenkowej, peroksydaza glutationowa, enzymy fazy II, oksygenaza hem-1 i wiele innych.
W 2007 roku w Nature Medicine ukazał się przełomowy artykuł na temat wodoru cząsteczkowego, pokazujący, że 2-procentowy roztwór wodoru jest skuteczny w zapobieganiu uszkodzeniom mózgu w wyniku reperfuzji niedokrwiennej oraz że jako przeciwutleniacz ma potężne możliwości terapeutyczne.
Wodór jest najmniejszą cząsteczką we wszechświecie. Jest neutralny i niepolarny, dlatego jego biodostępność jest bardzo duża. Po rozpuszczeniu w wodzie nie rozpada się na elektrony i protony, więc nie zmieni pH wody ani organizmu i nie ma nic wspólnego z koncepcją wody alkalicznej.
Ponad 1000 recenzowanych publikacji naukowych zgodnie wykazało, że H2 ma potencjał terapeutyczny w ponad 170 różnych modelach chorób ludzi i zwierząt. W rzeczywistości okazuje się, że wodór przynosi korzyści praktycznie każdemu organowi ludzkiego ciała, a powodem tego jest fakt, że wodór rzeczywiście celuje i łagodzi pierwotne przyczyny zapalenia i utleniania.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o szczegółach działania wodoru cząsteczkowego, zobacz artykuł „Niezwykłe właściwości wodoru cząsteczkowego”, w którym przeprowadzam wywiad ze światowej klasy ekspertem i naukowcem – Tylerem W. LeBaronem. Dla wygody załączyłem ten wywiad poniżej.
Alkaliczny kontra alkaliczność
Jeszcze innym źródłem nieporozumień jest kwestia bycia alkalicznym i zasadowości (alkaliczności). Z naukowego punktu widzenia te dwa słowa nie mogą być stosowane zamiennie, ponieważ odnoszą się do różnych rzeczy. To również może być częściową przyczyną tego, dlaczego ludzie przypisali nadmierne zalety wodzie alkalicznej. Według Marka Timmonsa – dyrektora generalnego amerykańskich systemów wodnych:
„Zalkalizowanie ciała oznacza, że dajesz organizmowi zdolność utrzymywania właściwego pH, ale aby to zrobić, potrzebujesz wody o odpowiedniej zasadowości, a nie wody alkalicznej. pH mierzy jedynie stopień kwasowości lub zasadowości, a nie zdolność do neutralizacji kwasu... Nie alkalizujesz też swojego ciała na podstawie pH, ale raczej dzięki zasadowości.
Zasadowość mierzy zdolność do neutralizacji kwasu za pomocą buforów, które są sumą wodorowęglanów. Zasadowość mierzona jest w mg/l (miligramach na litr). Alkaliczne związki mineralne obejmują… wapń, potas, magnez, sód, mangan [i] żelazo. Musisz więc zapewnić organizmowi odpowiednią zasadowość, ale musisz zdać sobie sprawę, że pH nie ma związku z tą zasadowością.
Przykład: sok ze szpinaku ma pH 6,4, ale jego zasadowość wynosi 2250 mg/l… Jeśli w szklance wody umieścisz pół łyżeczki sody oczyszczonej, otrzymasz zasadowość wynoszącą 1500 mg/l. Porównaj to z jednym z wielu filtrów alkalicznych dostępnych na rynku. Większość dodaje tylko kilka mg/l zasadowości do kilku galonów wody”.
Woda alkaliczna jest mało prawdopodobnym środkiem zapobiegającym nowotworom
Jedną z rzekomych korzyści zdrowotnych picia wody alkalicznej jest profilaktyka raka. Jednak większość badań przemawia przeciwko zasadowości w leczeniu raka.
Według Roberta Gilliesa z Moffitt Cancer Center, który badał powstawanie guzów i kwasowości, guzy wytwarzają własne kwasowe środowisko – robią to nawet w alkalicznej strukturze komórkowej.
Naukowcy opracowujący prototypy leków przeciwnowotworowych, które wybiórczo zabijają komórki nowotworowe poprzez zakłócanie regulacji wewnątrzkomórkowego pH, również informują, że zabiegi alkalizujące nie powodują pożądanego efektu, w przeciwieństwie do leczenia opartego na silnej kwasowości!
Jeszcze bardziej interesujące jest badanie przeprowadzone przez National Cancer Institute w 2005 roku, w którym ponownie rozważono zastosowanie witaminy C (kwasu askorbinowego) w leczeniu raka. Odkryto, że kwas askorbinowy w dawkach farmakologicznych podawanych dożylnie skutecznie zabija komórki nowotworowe, bez szkody dla normalnych komórek.
Jest to kolejny przykład komórek nowotworowych podatnych na kwasowość, w przeciwieństwie do braku podatności na zasadowość. Wydaje się więc jasne, że relacje między zasadowością a rakiem zostały znacznie uproszczone przez osoby wyciągające pochopne wnioski.
Wodór cząsteczkowy, a nie wysokie pH, jest bardzo korzystny dla zdrowia człowieka
Podsumowując, mało prawdopodobne jest, aby picie wody alkalicznej przyniosło Ci wiele korzyści. Prawdopodobnie marnujesz pieniądze. Natomiast woda wodorowa, spożywana codziennie, przynosi wiele korzyści zdrowotnych. Używam jej regularnie.
Wodór można uzyskać dzięki różnym urządzeniom inhalacyjnym, tabletkom uwalniającym wodór i gotowym do spożycia napojom wodorowym w puszkach (nie z tworzyw sztucznych).