Według dr. Mercoli
W ciągu życia, poziom aktywności sportowej jest najwyższy w szkole średniej. Uczniowie uprawiający sporty wyczynowe czerpią korzyści fizyczne i psychiczne. Sport zmniejsza tempo otyłości, cukrzycy typu 2 i wysokiego ciśnienia krwi. Poprawia również funkcje sercowo-naczyniowe i płucne oraz zwiększa potencjał młodych ludzi do pozostawania aktywnym fizycznie przez całe życie.
Naukowcy odkryli również, że sportowcy, którzy regularnie uprawiają sport, rzadziej używają narkotyków i rzadziej palą papierosy. Kobiety-sportowcy są w 80% mniej podatne na zajście w ciążę w szkole średniej niż ich rówieśniczki, które nie uprawiają sportu. Uczniowie uprawiający sport osiągają lepsze wyniki w klasie, ponieważ mają wyższą średnią ocen i lepszą frekwencję, a dzięki temu większą szansę pójścia na studia.
W badaniu przeprowadzonym wśród 75 firm z listy Fortune 500 naukowcy odkryli, że 95% wiceprezesów uprawiało jakiś sport w szkole średniej. Jednym z zagrożeń związanych z uprawianiem sportów jest ryzyko kontuzji i urazu głowy, co według szacunków ekspertów występuje 300 000 razy rocznie podczas uczestnictwa w zawodach w szkole średniej i sportach międzyuczelnianych.
Sporty drużynowe rozwijają sprawność umysłową i reakcję dźwiękową
Wiele korzyści z uprawiania sportu wiąże się ze sprawnością i elastycznością umysłową. Neurobiolodzy z Northwestern University koncentrują się w swoich badaniach nad reakcją mózgu na dźwięk. Podłączając szereg elektrod do skóry głowy, mogą rejestrować reakcję elektryczną na dźwięk i odtwarzać go przez głośnik.
Główna autorka badania – Nina Kraus – powiedziała, że ta metodologia daje wgląd w zdrowie układu nerwowego. Jej zespół odkrył, że osoby narażone na stymulację językową i muzyczną podczas dorastania rzadziej mają nadmierną aktywność elektryczną w mózgu.
Z drugiej strony, dorastając w środowisku ograniczonym muzycznie lub językowo, mózg może być nadmiernie „głośny”, co zakłóca zdolność rozumienia informacji słuchowych. Wyniki badań sugerują, że uprawianie sportu daje mózgowi sportowca większą zdolność do wyciszania hałasu w tle. Kraus wyjaśniła:
„Mózg jest spragniony informacji i faktycznie wytwarza aktywność elektryczną, gdy nie ma wystarczająco dużo bodźców. Jednak tworzy losową i statyczną aktywność, co w końcu stanowi większy problem, ponieważ przeszkadza w zrozumieniu dźwięku”.
Naukowcy zastosowali przekrojowy projekt badań z udziałem 988 studentów-sportowców. Ocenili przetwarzanie słuchowe u sportowców, mierząc odpowiedź na częstotliwości (FFR) za pomocą elektrod przykładanych do skóry głowy.
Zastosowano FFR, ponieważ jest wrażliwe na doświadczenia, a naukowcy odkryli, że uszkodzenie zmniejsza amplitudę. Zmierzyli amplitudę FFR odpowiedzi mózgu, szumu tła i stosunek między tymi pomiarami i stwierdzili, że sportowcy mieli większą odpowiedź niż osoby nie uprawiające sportu i doszli do następującego wniosku:
„Te odkrycia sugerują, że uprawianie sportu zwiększa wzmocnienie sygnału słuchowego poprzez zmniejszenie hałasu w tle. Ten sposób poprawy może być związany z ogólnym poziomem sprawności sportowców i/lub zwiększoną potrzebą sportowca do angażowania się i reagowania na bodźce słuchowe podczas zawodów”.
Sport może wyciszać hałaśliwy mózg
Kraus uważa, że zdolność słyszenia podczas sportów wyczynowych pomaga „dostroić mózg, aby lepiej rozumieć otoczenie sensoryczne”. Daje to sportowcom przewagę polegającą na tym, że ich trener krzyczy z boku ponad hałasem widzów, co tłumi hałas w tle.
Dr Richard Isaacson z kliniki zapobiegania chorobie Alzheimera w Weill Cornell Medical College był zaintrygowany wynikami. Skomentował, że naukowcy wykazali, że dzięki sportowi sportowcy poprawili sprawność umysłową, i wyraził zainteresowanie dalszymi badaniami pozwalającymi zbadać różnice między sportem bezkontaktowym a kontaktowym.
Naukowcy z północno-zachodniej Ameryki wysnuli teorię, że w zdrowym układzie nerwowym, sportowcy mogą lepiej radzić sobie z urazami i innymi problemami zdrowotnymi niż osoby nie będące sportowcami. Kraus wyjaśnił, że zrozumienie tego, co słychać, może być jedną z najtrudniejszych funkcji mózgu. Wysokość, czas i harmoniczność dźwięku muszą być zazębione ze zrozumieniem znaczenia w ciągu mikrosekund po ich usłyszeniu.
Badanie jest jednym z najnowszych badań z zakresu neurologii sponsorowanych przez National Institutes of Health dotyczących słyszenia dźwięku w sportach o wysokim ryzyku wstrząsu mózgu. Mamy nadzieję, że wykorzystamy analizę reakcji elektrycznych po wstrząsie mózgu, aby określić, kiedy sportowiec może być gotowy na powrót do sportu bez zwiększonego ryzyka uszkodzenia mózgu.
Mózg odnosi korzyści ze znajomości języków i muzyki
Naukowcy odkryli również, że ponieważ urazy głowy zakłócają procesy słuchowe, ważne może być zrozumienie, w jaki sposób to wzmocnienie może zmniejszyć potencjalne uszkodzenie mózgu. Kraus powiedziała, że gra na instrumencie muzycznym lub nauka nowego języka może pomóc wzmocnić zdolność mózgu do przetwarzania sygnału, ale nie wpływa na hałas w tle. Innymi słowy:
„Wszyscy słyszą "DJ", ale osoby muzykalne słyszą lepiej, ponieważ podkręcają „DJ”, natomiast sportowcy słyszą lepiej, ponieważ mogą tłumić „szum”.
Oczywistą zaletą bycia dwujęzycznym jest możliwość komunikowania się z ludźmi z całego świata. Większość ludzi w USA uważa, że nauka drugiego języka jest cenna, choć niekoniecznie niezbędna. Jednak jako trudne zadanie dla mózgu, nauka nowego języka jest korzystna.
Podczas oceny, osoby dwujęzyczne mają więcej szarych komórek zaangażowanych w proces poznawczy i mają lepszą kontrolę poznawczą, większą elastyczność umysłową i lepszą zdolność do wykonywania zadań obejmujących przełączanie i monitorowanie konfliktów. Może to przynosić większe korzyści osobom starszym, ponieważ dwujęzyczne starsze osoby mają większą rezerwę poznawczą, która pomaga mózgowi radzić sobie z patologią.
U tych, którzy obecnie doświadczają zaburzeń neurologicznych, takich jak choroba Alzheimera, proste słuchanie muzyki może pomóc im w ponownym połączeniu się z otaczającym ich światem. Niektóre z tych korzyści wydają się być zakorzenione w rzeczach znajomych. Badania obrazowe pokazują, że kiedy słuchasz muzyki, obszary mózgu rozświetlają się i uwalniają dopaminę.
Nawet lekkie obrażenia głowy mogą mieć konsekwencje na całe życie
Niektórzy szacują, że aż 90% populacji doświadczyło jakiejś formy urazu głowy. Sport, wypadki samochodowe, poślizgnięcia i upadki mogą skutkować lekkimi lub ciężkimi urazami mózgu. Niestety, wiele z nich pozostaje nierozpoznanych i nieleczonych, co zwiększa ryzyko akumulacji wstrząsów o niskim stopniu nasilenia w czasie do dysfunkcji neurologicznych w późniejszym życiu.
Według jednego z badań, pojedyncze wstrząśnienie mózgu może zwiększyć ryzyko choroby Parkinsona – zwyrodnieniowej i postępującej choroby mózgu. Objawy obejmują drżenia, powolny ruch, sztywne kończyny i pochyloną postawę. Ten stan jest również związany z depresją, demencją, zaburzeniami mowy i zmianami osobowości.
Jednak doświadczenie traumatycznego uszkodzenia mózgu nie oznacza automatycznie rozwoju choroby Parkinsona, nawet jeśli zwiększa jej ryzyko.
W tym badaniu wstrząs mózgu zdefiniowano jako utratę przytomności na okres do 30 minut, zmianę świadomości lub amnezję na okres do 24 godzin. Autor badania, neurolog pracujący w San Francisco Veterans Affairs Medical Center, zauważył, że badanie obejmowało wszystkich weteranów z USA, których leczono w szpitalu VA.
Ilość zawartych w nim informacji stanowiła najwyższy opublikowany dotąd dowód i ma istotne implikacje, ponieważ wiele urazów mózgu, których doznali weterani, miało miejsce podczas ich życia cywilnego, a nie podczas czynnej służby.
Objawy urazu głowy są często pomijane, ponieważ nie wydają się wystarczająco poważne, aby uzasadniać opiekę medyczną. Typowe objawy urazu głowy to słaba koncentracja, upośledzenie przypominania słów, zmiany nastroju, zmniejszona zdolność koncentracji na zadaniach umysłowych i problemy ze snem.
Bez względu na to, jak poważny wydaje się uraz głowy, ważne jest, aby uważnie zwracać uwagę na wszelkie zmiany psychiczne, które pojawią się w następnych tygodniach. Te objawy wskazują na kaskadę zapalną w układzie nerwowym, która przedstawia się jako zaburzenia psychologiczne i poznawcze.
Zmniejsz ryzyko wstrząsu mózgu
Chociaż wielu dorosłych może zauważyć zmiany psychiczne i neurologiczne, dzieci zwykle tego nie zauważają. Wymagają starannego monitorowania zmian zachowań i funkcji. Nagromadzenie wstrząsów o niskim stopniu nasilenia w czasie może przyspieszyć rozwój demencji.
Jeśli masz genetyczne predyspozycje do choroby Alzheimera i cierpisz na uszkodzenie mózgu, ryzyko wzrasta jeszcze bardziej. W połączeniu ze złą dietą i innymi czynnikami, takimi jak brak ruchu, zwyrodnienia neurologiczne mogą rozwinąć się szybciej.
Istnieje kilka strategii, które można zastosować, aby zapobiec wstrząsowi mózgu lub urazowemu uszkodzeniu mózgu. Jeśli Twoje dziecko uprawia sport, skontaktuj się z trenerem, szkołą lub ligą, aby sprawdzić, czy ma i przestrzega protokołu dotyczącego wstrząśnienia mózgu i upewnij się, że rozumie Twoje obawy dotyczące zranienia dziecka podczas meczu.
W niektórych przypadkach lekarz pogotowia ratunkowego może wyrazić zgodę na powrót dziecka do sportów kontaktowych w ciągu kilku tygodni po urazie. Jeśli występują jakiekolwiek oznaki lub objawy urazu głowy, ważne jest, aby zwrócić się o opinię do lekarza, który zwykle współpracuje z osobami cierpiącymi na uszkodzenia mózgu.
• Zawsze zapinaj pasy bezpieczeństwa w samochodzie — dzieci i dorośli powinni być bezpiecznie zapięci, gdy samochód jest w ruchu. Niemowlęta powinny znajdować się na tylnym siedzeniu, które zostało odpowiednio zabezpieczone, a nie na przednim siedzeniu pasażera.
Nigdy nie obsługuj pojazdu w stanie nietrzeźwym ani nie wsiadaj do samochodu obsługiwanego przez osobę będącą pod wpływem alkoholu lub narkotyków. Obejmuje to również leki na receptę, które mogą zmieniać zdolność koncentracji i prowadzenia pojazdów, takie jak opioidowe środki przeciwbólowe.
• Załóż kask — podczas każdej czynności, w której istnieje ryzyko upadku i uderzenia w głowę, kask zmniejsza ryzyko obrażeń głowy. Obejmuje to jazdę na dowolnym rowerze, skuterze, motorze, jazdę dowolnym pojazdem terenowym oraz uprawianie sportów kontaktowych oraz grę w baseball. Chroń głowę podczas indywidualnych czynności, takich jak jazda na łyżwach lub na deskorolce, jazda konna, jazda na nartach lub snowboardzie.
• Zabezpiecz dom dla osób starszych — zmniejsz ryzyko upadku w domu, usuwając wszelkie przedmioty zwiększające ryzyko potknięcia się, używając antypoślizgowych mat w wannie i pod prysznicem, instalując poręcze, poprawiając oświetlenie i utrzymując regularny program aktywności fizycznej w celu poprawy siły i równowagi.
• Zabezpiecz plac zabaw — wszystkie obszary na placach zabaw, na których dziecko ma większe ryzyko upadku, np. wokół huśtawek, powinny mieć materiał pochłaniający wstrząsy takie jak ściółka z twardego drewna lub piasek.
• Zabezpiecz swój dom — gdy w domu są dzieci, używaj osłon okiennych, bram bezpieczeństwa i antypoślizgowych dywaników kąpielowych w wannie i pod prysznicem, aby zmniejszyć ryzyko upadku. Nigdy nie pozostawiaj dziecka bez opieki na wysokim krześle.