Według dr. Mercoli
Według filmu Tylera W. LeBarona – założyciela naukowej organizacji non-profit Molecular Hydrogen Institute – wodór molekularny (gazowy H2) ma silne działanie przeciwutleniające i przeciwzapalne, co czyni go potencjalnie użytecznym w walce przeciwko COVID-19 (film można znaleźć w internecie).
W swoim filmie LeBaron dokonuje przeglądu patofizjologii COVID-19 i wyjaśnia, dlaczego H2 jest badany klinicznie, omawiając potencjalne mechanizmy wyjaśniające w jaki sposób wodór molekularny może złagodzić tę konkretną chorobę.
Kilku chińskich naukowców stosuje terapię H2 u pacjentów z COVID-19, a wstępne wyniki badań są tak zachęcające, że dr Zhong Nanshan – epidemiolog, który odkrył wirusa SARS (SARS-CoV-1) w 2003 roku, zaleca terapię H2 u chorych na COVID-19.
Chociaż potrzebne są dalsze badania w celu potwierdzenia korzyści i uzyskania wyników leczenia infekcji COVID-19, najnowszy przewodnik leczenia COVID-19 wydany przez Chińską Narodową Komisję Zdrowia obejmuje inhalację wodoru.
LeBaron udostępnił fillm (który można znaleźć w Internecie) pokazujący chińskich pacjentów otrzymujących mieszankę wodoru z tlenem przez inhalator, którzy twierdzą, że wyeliminowało to kaszel i ból w klatce piersiowej i pozwoliło na głębsze oddychanie bez dyskomfortu. To powiedziawszy, LeBaron zauważył:
„Nadal nie ma klinicznie opublikowanych dowodów na to, że H2 naprawdę przynosi korzyści pacjentom z COVID-19, a informacje te służą wyłącznie celom edukacyjnym. Nie stanowi to dowodów klinicznych i nie ma na celu zastąpienia wskazówek od lekarza prowadzącego”.
Patofizjologia COVID-19
Jak wyjaśnił LeBaron, wirus SARS-CoV-2 odpowiedzialny za COVID-19 dostaje się do płuc, gdzie atakuje pneumocyty typu 2 – komórki pęcherzykowe odpowiedzialne za wydzielanie środków powierzchniowo czynnych, które zmniejszają napięcie powierzchniowe płynów w płucach i dlatego są ważne dla ich elastyczności.
Wirus SARS-CoV-2 wykorzystuje białko do zakotwiczenia się w receptorze ACE-2 komórki. W ten sposób wchodzi do komórki i uwalnia swój jednoniciowy RNA. Przekazując RNA do komórki, wirus zasadniczo przejmuje kontrolę nad komórką, ponieważ powoduje to replikację wirusa w komórce.
W odpowiedzi dochodzi do aktywacji makrofagów (białe krwinki) w celu zwalczania infekcji, a one z kolei uwalniają do osocza krwi różne cytokiny, w tym interleukinę-6 (IL-6), IL-1 i TNF-alfa. Gdy cytokiny dostaną się do osocza, powoduje to rekrutację neutrofili, zwiększając w ten sposób rozszerzenie naczyń krwionośnych i przepuszczalność naczyń włosowatych.
Wewnątrz komórki tworzone są również reaktywne formy tlenu (ROS), aby zabić zainfekowaną komórkę i zapobiec replikacji wirusa. Jest to niezbędna część systemu obronnego ludzkiego organizmu. Jednak w miarę postępu procesu kończy się to wzrostem ilości ROS i stanów zapalnych. Co gorsza, ponieważ wirus nadal atakuje pneumocyty typu 2, płuca nie mogą działać poprawnie.
Ponieważ napięcie powierzchniowe płynów w płucach jest zmniejszone, pęcherzyki płucne nie mogą dłużej utrzymywać właściwej wymiany gazowej, a zapotrzebowanie na tlen rośnie. Spadająca elastyczność płuc utrudnia również oddychanie. Po uwolnieniu dużej ilości ROS całe pęcherzyki umierają. Jest to część mechanizmu, który powoduje kaszel.
W miarę postępu stanu zapalnego i rozszerzenia naczyń może dojść do znacznego obniżenia ciśnienia krwi, dlatego chory czuje się zmęczony i osłabiony. Niższe ciśnienie krwi powoduje również niską perfuzję krwi, co z kolei oznacza, że komórki nie będą otrzymywać wystarczającej ilości tlenu i składników odżywczych, których potrzebują do optymalnego funkcjonowania. Utrudnia to również usuwanie odpadów metabolicznych. Niski poziom tlenu (niedotlenienie) powoduje duszność.
Bez skutecznego leczenia, ten łańcuch zdarzeń prowadzi do śmierci komórkowej, niewydolności wielonarządowej (płuc, wątroby i nerek), ostrej niewydolności oddechowej (ARD), a ostatecznie do śmierci.
Zatrzymywanie destrukcyjnego cyklu
W celu uratowania pacjenta należy zrobić coś, aby zatrzymać tę destrukcyjną kaskadę wydarzeń. Jak można zahamować replikację wirusów i wzmocnić funkcje układu odpornościowego? Jak wyjaśnił LeBaron, większość zniszczeń powstaje w wyniku działania ROS i ogólnoustrojowego zapalenia.
ROS to cząsteczki powodujące uszkodzenia oksydacyjne. Jednak nie są one zupełnie złe. Neutrofile wytwarzające ROS produkują również tlenek azotu i nadtlenek azotu, które są kluczowe. Nadtlenek pomaga zabijać patogeny, ale jego poziom nie może być zbyt wysoki.
Tlenek azotu również wymaga regulacji. Chociaż może hamować replikację wirusów i pomaga wzmocnić układ odpornościowy, jego poziom nie powinien być zbyt wysoki. Wraz ze wzrostem poziomu nadtlenku i tlenku azotu zaczynają powstawać nadtlenoazotyny, które są niezwykle niszczące, co z kolei tworzy rodniki hydroksylowe – najbardziej cytotoksyczne ROS.
Zwykle, gdy nadtlenek spełni swoje zadanie, jest przekształcany przez dysmutazę ponadtlenkową w nadtlenek wodoru, który z kolei zamienia się w wodę i tlen.
Proces ten jest regulowany przez czynnik transkrypcyjny o nazwie Nrf2/keap1. Kiedy ten czynnik transkrypcyjny jest aktywowany, przechodzi do jądra komórkowego, gdzie wiąże się z elementem odpowiedzi antyoksydacyjnej (ARE), który wyzwala naturalne przeciwutleniacze w organizmie, takie jak glutation i katalaza.
Jak zauważył LeBaron, Nrf2 – który uczestniczy w detoksykacji w fazie 2 – reguluje ponad 200 ochronnych białek i enzymów. Problem polega na tym, że gdy poziom ROS jest zbyt wysoki i wymyka się spod kontroli, system Nrf2 jest wyczerpany i nie może już regulować procesu zapalnego.
Zrozumienie mechanizmu działania wodoru cząsteczkowego
Wodór molekularny (cząsteczkowy, H2) ma zdolność aktywacji szlaku Nrf2/keap1, tym samym uzupełniając poziom endogennych przeciwutleniaczy. W ten sposób H2 pomaga regulować i utrzymywać homeostazę w całym systemie, zapobiegając wymknięciu się infekcji spod kontroli i powodując śmierć komórki.
Wodór może również zmniejszać poziom NOX i enzymów NOS, zmniejszając w ten sposób produkcję nadtlenku i tlenku azotu. To dobrze, ponieważ gdy poziom tych dwóch cząsteczek jest zbyt wysoki, natychmiast łączą się, tworząc szkodliwą cząsteczkę peroksynitrytu. H2 reguluje również funkcję mitochondriów. Co ważne, H2 selektywnie redukuje nadtlenoazotyny i rodniki hydroksylowe.
Daje to H2 znaczącą przewagę nad innymi przeciwutleniaczami, takimi jak witamina C, które działają bez rozróżnienia nadtlenku i tlenku azotu – oba z nich pełnią ważne i korzystne funkcje. H2 nie wchodzi w interakcje z nadtlenkiem ani tlenkiem azotu. Jedyne, z czym H2 może reagować, to najbardziej niebezpieczne ROS, takie jak nadtlenoazotyny i rodniki hydroksylowe.
W rezultacie nadtlenek i tlenek azotu spełniają korzystne funkcje, podczas gdy H2 eliminuje najbardziej niebezpieczne produkty uboczne działania nadtlenku i tlenku azotu, jednocześnie zwiększając naturalną produkcję przeciwutleniaczy w organizmie i regulując enzymy wytwarzające nadtlenek i tlenek azotu. Aby uzyskać wyraźniejszy obraz tego, w jaki sposób H2 przerywa niszczycielski łańcuch, zobacz film LeBarona (który można znaleźć w Internecie).
H2 zapobiega również wystąpieniu burzy cytokin. Burza cytokin występuje, gdy wzrost poziomu cytokin jest większy niż organizm jest w stanie znieść. Cytokiny są regulowane przez czynniki transkrypcyjne, a ROS regulują te czynniki transkrypcyjne. Z kolei transkrypcyjne czynniki zapalne powodują więcej stanów zapalnych, które stymulują większą produkcję ROS.
Jest to błędne koło, które powoduje zwiększoną śmierć komórek, co powoduje niewydolność wielonarządową, a ostatecznie prowadzi do śmierci. W kilku badaniach na zwierzętach i ludziach wykazano, że H2 reguluje te czynniki transkrypcyjne, przerywając w ten sposób błędne koło. To sprawia, że H2 ma silne właściwości przeciwzapalne. Jak podsumował LeBaron na końcu swojego filmu (który można znaleźć w Internecie):
„Wodór, będący bardzo prostą, małą cząsteczką, może pomóc w regulacji stanu redoks komórki poprzez selektywne zmniejszenie poziomu szkodliwych form [ROS] oraz pomóc w regulacji szlaku Nrf2/keap1 w celu utrzymania homeostazy redoks w organizmie.
Ma również wpływ regulacyjny na stan zapalny, obniżając przewlekłe, szkodliwe zapalenie ogólnoustrojowe poprzez regulację wszystkiego. Po prostu zmniejszanie lub hamowanie [ROS] nie jest tym, czego chcemy. Potrzebujemy ich.
Są częścią naszego układu odpornościowego. Nie można się ich po prostu pozbyć. Tak, nadmiar może nas zabić, ale ich funkcje są bardzo ważne, dzięki nim możemy wyzdrowieć. To jest… uzasadnienie dla [zastosowania gazu wodorowego] u pacjentów z COVID-19”.
Dozowanie i dostępność
Chociaż prowadzone są szczegółowe badania kliniczne dotyczące zastosowania H2 w leczeniu COVID-19, wykazano, że H2 rozpuszczony w wodzie jest bardziej skuteczny niż inhalacja w zwierzęcych modelach innych chorób. Ponadto inny artykuł sugeruje, że napój wytwarzający tlenek azotu z H2Bev o nazwie HydroShot, również powinien zostać klinicznie zbadany pod kątem zgłoszonych wyników wstępnych.
Jednakże, chociaż istnieją różne sposoby podawania H2, najprostszym i najbardziej praktycznym systemem dostarczania są molekularne tabletki wodoru rozpuszczone w wodzie. Są przenośne i można je zabrać w dowolne miejsce, w tym w podróż. Zapewniają wysokie stężenie H2. Podczas korzystania ważne jest, aby wypić wodę, gdy tylko tabletki się rozpuszczą, a woda nadal będzie „biała”, ponieważ H2 szybko się rozprasza.
Tabletki wodoru molekularnego mają tę dodatkową zaletę, że każda tabletka dostarcza 80 mg jonowego pierwiastkowego magnezu. Magnez może służyć jako naturalny bloker kanału wapniowego, który pomaga regulować wysoki poziom wapnia wewnątrzkomórkowego siejący spustoszenie w organizmie.
Ponadto bezwzględna ilość H2 jest mniej ważna niż duży wzrost H2 w organizmie w krótkim okresie. To ostre podniesienie poziomu H2 aktywuje szlak Nrf2. Gdy ekspozycja jest ciągła, nawet jeśli poziom wodoru jest podwyższony, nie ma praktycznie żadnego efektu.
Oczywiście potrzeba więcej badań, aby móc lepiej odpowiedzieć na pytania dotyczące dawkowania, ale w międzyczasie wydaje się, że dostosowanie dawki do indywidualnych potrzeb byłoby najbardziej odpowiednie. Tak więc, jeśli jesteś w normalnych, niestresujących warunkach w domu i nie robisz nic bardzo stresującego np. nie ćwiczysz zbyt wiele, wystarczy przyjąć H2 raz dziennie.
Jeśli jednak dużo ćwiczysz, możesz przyjmować H2 dwa do trzech razy dziennie, aby zmniejszyć stres oksydacyjny podczas ćwiczeń. To samo, jeśli podróżujesz i narażasz się na działanie wolnych rodników z promieniowania jonizującego na wysokości 35 000 stóp. W takich okolicznościach może być właściwe przyjmowanie leku co dwie godziny.
Biorąc pod uwagę bezpieczeństwo, łatwość użycia i korzystny wpływ na funkcje odpornościowe i zdrowie, molekularne tabletki z wodorem są rozwiązaniem oczywistym i mogą być bardzo pomocne w wielu stanach, w tym w leczeniu COVID-19, dlatego H2 jest badany klinicznie.
Nowy koronawirus, COVID-19, zaraził tysiące ludzi na całym świecie, budząc strach i niepokój w ogólnej populacji. Ta choroba wciąż jest tajemnicą, ale jedno jest pewne – podobnie jak inne infekcje wirusowe, praktykowanie właściwej higieny i wzmacnianie układu odpornościowego są niezbędne do ochrony zdrowia. Ta strona jest bogatym zasobem wiedzy związanej z koronawirusem.