Super żywność: jarmuż

Sayer Ji

Niewiele potraw powszechnie dostępnych na stoisku z produktami jest tak samo korzystnych dla zdrowia jak jarmuż. A jednak, niestety, częściej zdarza się, że jarmuż stanowi na talerzu co najwyżej ozdobę czegoś mniej zdrowego.

Jarmuż jest w rzeczywistości dziką odmianą kapusty. Posiada wiele takich samych cech, jak inni krewni dzikich roślin, mając stosunkowo gorzkawy smak i niesforny wygląd.

Jarmuż o zielonych soczystych liściach jest „hipisowskim” członkiem rodziny, w skład której wchodzą brokuły, kalafior i brukselka, które częściej goszczą w menu restauracji.

Oznacza to, że jarmuż jest bardziej zapomniany; czasem znajdzie się gdzieś na dolnej półce czyjejś lodówki, bez wątpienia kogoś, kto miał zamiar (ale nie czas i apetyt), aby go zjeść.

Jednak proszę nie lekceważyć tej budzącej grozę rośliny, która we właściwych warunkach dorasta do wysokości od 6 do 7 stóp (1,8-2,1 m) i zawiera imponującą listę korzystnych składników odżywczych.

W rzeczywistości gęstość odżywcza jarmużu jest praktycznie niezrównana wśród zielonych warzyw liściastych. Podczas II wojny światowej, Wielka Brytania zachęcała do sadzenia tej łatwej w uprawie rośliny w przydomowych ogródkach w ramach kampanii Dig for Victory, która prawdopodobnie uratowała wielu ludzi przed chorobą i głodem. Ponad pół wieku później status jarmużu jako odżywczego bohatera popadł w zapomnienie... do tej pory mamy nadzieję!

Jarmuż zawiera WSZYSTKIE niezbędne aminokwasy i 9 innych aminokwasów

Jedna szklanka surowego jarmużu zawiera mniej niż 1 gram tłuszczu (dokładnie 0,3 grama), 2 gramy białka i odejmując 1 gram błonnika od całkowitej zawartości węglowodanów (7 g) – zawartość węglowodanów wynosi 6 gramów na porcję, z czego głównym węglowodanem jest skrobia. Oznacza to, że ma stosunek węglowodanów do białek 3:1 – wyjątkowo wysoką ilość białka jak na warzywo. To jeden z powodów, dla których ostatnio został uznany za „nową wołowinę”.

Podobnie jak mięso, jarmuż zawiera wszystkie 9 aminokwasów niezbędnych do produkcji białek w ludzkim ciele: histydynę, izoleucynę, leucynę, lizynę, metionine, fenyloalaninę, treoninę, tryptofan, walinę – plus 9 innych aminokwasów, czyli w sumie 18 aminokwasów:

W porównaniu z mięsem, aminokwasy pochodzące z jarmużu są łatwiejsze do przyswojenia. Na przykład, jedząc stek, organizm musi wydać ogromne zasoby metaboliczne, aby rozbić masywne, misternie złożone struktury białkowe zawarte w mięsie ssaka z powrotem na ich aminokwasy składowe.

Następnie te wyekstrahowane aminokwasy muszą zostać ponownie złożone w te same, bardzo złożone ludzkie białka, z których zbudowane jest nasze ciało. Jest to czasochłonny i energochłonny proces, podczas którego uwalnianych jest wiele produktów ubocznych przemiany materii.

Z tego samego powodu, dla którego masywne ssaki roślinożerne, takie jak na przykład krowy, jedzą trawę – a nie inne zwierzęta – jarmuż może być uważany za anaboliczny, „mięsisty” i warty rozważenia jako główny produkt w każdym posiłku. Jego zaletą jest również to, że potrzeba mniejszej ilości, aby zaspokoić zapotrzebowanie organizmu na białko.

Jarmuż znajduje się także o wiele niżej w łańcuchu pokarmowym niż wołowina, dlatego nie gromadzi się w nim tak wiele toksyn z naszego coraz bardziej zanieczyszczonego środowiska. To oczywiście odnosi się również do wielkiej „debaty moralnej” dotyczącej unikania niepotrzebnej szkody dla czujących istot, tj. jedzenie jarmużu jest moralnie lepsze niż jedzenie/zabijanie zwierząt.

Jarmuż zawiera duże ilości kwasów tłuszczowych omega-3

Chociaż jest uważany za „beztłuszczowe” warzywo, zawiera biologicznie istotne ilości niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych – tych, z których Twoje ciało nie jest stworzone i które musi pobierać z diety, aby nie ponieść strasznych konsekwencji wynikających z ich niedoboru.

Wysoka zawartość witamin w jarmużu

Przejdziemy teraz do witamin. Jarmuż jest królem karotenoidów. Zawartość witaminy A jest zdumiewająca. Jedna szklanka zawiera ponad 10 000 IU, czyli równowartość ponad 200% dziennego zalecanego spożycia. Weź również pod uwagę, że większość tej witaminy A (retinolu) jest dostarczana w formie beta-karotenu, który w swojej naturalnej postaci jest idealnym systemem dostarczania retinolu (dwóch połączonych ze sobą cząsteczek retinolu), który jest niezwykle trudny do uzyskania. Jeśli porównasz go z syntetyczną witaminą A stosowaną w wielu produktach i witaminach dostępnych na rynku, są to ilości o rząd wielkości większe i bezpieczniejsze.

Jarmuż to przyciągająca wzrok super żywność bogata w witaminy

Jarmuż ma jeszcze kilka niespodzianek odnośnie „witamin”. Okazuje się, że jest bogaty zarówno w luteinę, jak i zeaksantynę w łącznej dawce ponad 26 mg na porcję. Luteina pochodzi od łacińskiego słowa luteus, co oznacza „żółty” i jest jednym z najbardziej znanych karotenoidów w rodzinie zawierającej co najmniej 600 związków. W ludzkim oku koncentruje się w siatkówce w owalnym obszarze znanym jako plamka żółta (z łaciny macula, „plamka” + lutea, „żółty”). Ta „żółta plamka” działa jak naturalny filtr przeciwsłoneczny, dlatego odpowiednie spożycie luteiny i zeaksantyny może zapobiegać zwyrodnieniu plamki żółtej i innym chorobom siatkówki związanym ze stresem oksydacyjnym wywołanym światłem ultrafioletowym.

Należy pamiętać, że dawka 26 mg luteiny + zeaksantyny może kosztować nawet 1 USD za dawkę. W efekcie można obliczyć redukcję kosztów kupując jarmuż, którego cena, nawiasem mówiąc, jest obraźliwie niska, biorąc pod uwagę wszystko, co ma do zaoferowania. Ile w końcu warte jest zachowanie wzroku?

Następnie imponująca jest zawartość witaminy C, wynosząca ponad 80 mg na porcję. To nie jest dostępny na rynku kwas askorbinowy – półsyntetyczny i oddzielony od czynników żywnościowych, które odpowiadają za aktywność witaminy. Witamina C w żywności to rzadki i cenny element współczesnej diety, który jest absolutnym wymogiem dla zachowania dobrego zdrowia. Można to porównać do skondensowanego światła słonecznego zamrożonego w roślinie i uwolnionego do organizmu po zjedzeniu. Osoby, które dobrze znają jarmuż, po spożyciu mogą poczuć odrobinę światła, które jest nieustannie emitowane z naszego organizmu.

Jarmuż: warzywny odpowiednik wołowiny

Jeśli już uważasz, że jarmuż jest zbyt dobry, aby mógł być prawdziwy, zwróć jeszcze uwagę na niezwykły skład mineralny. Oczywiście, jakość, gęstość mineralna i mikrobiologiczna gleby, na której jest uprawiany, jest istotnym czynnikiem wpływającym na ich zawartość, ale jarmuż ogólnie jest w stanie zapewnić doskonałe źródło minerałów. W przeciwieństwie do minerałów nieorganicznych, takich jak: wapień, mączka kostna, skorupa ostrygi, wapń zawarty w jarmużu wibruje energią i inteligencją podtrzymującą życie.

Żeby dokładniej przybliżyć ilość wapnia zawartą w jarmużu, na każdy gram jarmużu przypada 1,35 mg wapnia, natomiast na każdy gram pełnego mleka przypada 1,13 mg wapnia. Różnica polega również na tym, że wapń z mleka jest w kompleksie z lepkim białkiem znanym jako kazeina. Właśnie dlatego klej Elmera był kiedyś wytwarzany z białka mleka. Niezwykle trudno jest je strawić ssakom jednożołądkowym (monogastrycznym) (w tym ludziom), a zatem wapń z mleka jest trudny, jeśli nie niemożliwy (w niektórych przypadkach) do uwolnienia.

Ponadto trawienie kazeiny wymaga dużej ilości kwasu chlorowodorowego oraz enzymów trzustkowych. Z czasem może to prowadzić do kwasicy metabolicznej, która może dodatkowo ługować wapń z naszych magazynów minerałów.

Jarmuż jest również doskonałym źródłem magnezu, dlatego jest zielony. Ten ciemnozielony chlorofil znajdujący się w liściach jarmużu zawiera jeden atom magnezu na cząsteczkę. Biorąc pod uwagę, ilu ludzi umiera z powodu nadmiaru wapnia elementarnego, dodanie dodatkowych źródeł magnezu (które równoważą wapń) może przynieść ratujące życie korzyści zdrowotne.

Wreszcie jarmuż to coś więcej niż tylko „super żywność”. Pochodzi z długiej linii uzdrawiających roślin i jest rozważany (biorąc pod uwagę zatwierdzenie leku FDA) jako potencjalny lek. Nowo pojawiająca się literatura biomedyczna pokazuje, że jarmuż może być przydatny w leczeniu raka, podwyższonego poziomu lipidów krwi, jaskry i różnych form zatrucia chemicznego.

Udostępniliśmy streszczenia z pierwszej ręki na naszej stronie – Kale Health Benefits – stronie badawczej dla osób, które podobnie jak my są zafascynowani nauką. Jarmuż, podobnie jak większość warzyw krzyżowych, zawiera wyjątkowo wysoki poziom kilku innych szeroko badanych związków przeciwnowotworowych, takich jak sulforafan i indolo-3-karbinol. Dotyczące ich dane są jest jeszcze bardziej imponujące niż dane na temat samego jarmużu, przy czym sam sulforafan może przynieść potencjalne korzyści w ponad 140 stanach chorobowych: korzyści zdrowotne sulforafanu.

Jak wprowadzić jarmuż do swojej diety?

Oto świetna wskazówka, którą warto wypróbować. Zamiast jeść jajko na śniadanie z tostem, pokrój pół pęczka jarmużu i ćwiartkę cebuli – smaż przez kilka minut w łyżce oliwy z oliwek, aż jarmuż będzie miękki. Dodaj szczyptę soli morskiej (wolę płynne aminokwasy Bragga), szczyptę pieprzu, łyżeczkę cytryny lub jeśli masz smak podobny do mnie, użyj octu ze śliwki Ume. Idź do lokalnego sklepu ze zdrową żywnością i kup płatki z sałaty morskiej (dulse).

Jarmuż, podobnie jak większość warzyw krzyżowych, zawiera naturalnie występujące goitrogeny (nienaturalnie nagromadzone w roślinie substancje wolotwórcze, takie jak nadchloran i różne produkty rolne, zwłaszcza w warzywach nieekologicznych), które mogą blokować zdolność tarczycy do wykorzystania jodu do produkcji hormonów tarczycy (T4, T3). Ponieważ wielu ludzi już ma niedobór jodu, ich zawartość nie powinna już wyrządzić większej szkody (z wyjątkiem rzadkich przypadków nadczynności tarczycy). Dlatego dobrą praktyką jest sezonowe spożywanie jarmużu z ekologicznych upraw. Zastosuj się do powyższych wskazówek, a istnieje spora szansa, że jarmuż będzie nie tylko świetnie smakować, ale również sprawi, że poczujesz się głęboko i całkowicie odżywiony!