Według dr. Mercoli
Wzrok jest jednym z pięciu zmysłów, a jego ochrona ma wpływ na ogólne zdrowie fizyczne i psychiczne. Oko to złożony organ, który przyjmuje światło odbijające się od przedmiotów znajdujących się w otoczeniu. Struktury znajdujące się w oku przekształcają impuls świetlny w impuls elektryczny tak, aby mózg mógł interpretować otoczenie.
Światło wpada do oka przez rogówkę, która jest przezroczystą warstwą zewnętrzną oka. Ma na celu ochronę oka i załamanie światła tak, aby przeszło przez ciemną źrenicę znajdującą się pośrodku tęczówki – kolorowa część oka. Tęczówka rozszerza się lub zmniejsza, przez co źrenica wygląda na mniejszą lub większą, co pozwala regulować ilość światła wpadającego do oka.
Światło przechodzi przez soczewkę, która załamuje promienie świetlne tak, aby skupiły się na siatkówce z tyłu oka. Ta struktura posiada małe wrażliwe na światło komórki nerwowe tzw. czopki i pręciki. Czopki umożliwiają widzenie w kolorze. Znajdują się w środku siatkówki, w pobliżu plamki żółtej.
Pręciki nie rejestrują koloru, ale są wrażliwe na intensywność światła. Znajdują się poza plamką żółtą i sięgają aż do krawędzi siatkówki. Czopki i pręciki przekształcają światło w impulsy elektryczne i wysyłają je do mózgu, gdzie są przekształcane w obraz.
Co powoduje utratę wzroku?
Utrata lub upośledzenie wzroku ma wpływ na samopoczucie psychiczne i fizyczne chorego. Amerykańska Akademia Okulistyki podaje, że osoby z wadami wzroku są bardziej narażone na niektóre choroby, takie jak depresja, wycofanie społeczne i wypadki.
Osoby z upośledzeniem wzroku mogą również doświadczać wyższego ryzyka rozwoju chorób przewlekłych, takich jak wysokie ciśnienie krwi, choroby serca, niewydolność nerek, utrata słuchu i zapalenie stawów. Wraz ze starzeniem się populacji rośnie liczba osób z upośledzeniem wzroku lub ślepotą.
Wydaje się, że wraz z wiekiem rośnie ryzyko głównych przyczyn upośledzenia i / lub utraty wzroku. Należą do nich zaćma, zwyrodnienie plamki żółtej związane z wiekiem, jaskra i retinopatia cukrzycowa. Utrata widzenia w nocy może nie przyciągać tyle uwagi co inne schorzenia oka, ale często występuje u osób starszych.
W niektórych przypadkach trudności w widzeniu w nocy zaczynają się w wieku około 40 lat i mogą być przyczyną wypadków samochodowych. Istnieje kilka powodów, dla których ludzie mogą doświadczać zaburzeń widzenia w nocy, w tym zmiany związane z wiekiem i choroby oczu:
Mniejsze źrenice — z wiekiem mięśnie kontrolujące źrenicę – obszar, który wpuszcza światło do oka – nie reagują tak szybko lub mogą nie być tak silne jak kiedyś. Jeśli źrenica nie rozszerza się wystarczająco, do oka wpada zbyt mała ilość światła, aby umożliwić prawidłowe widzenie. Utrudnia to przystosowanie się do patrzenia na przednią szybę i powrót do jasno oświetlonej deski rozdzielczej samochodu. |
Soczewka oka — z wiekiem soczewka oka sztywnieje i może być mniej przezroczysta, w wyniku czego nie przepuszcza wystarczającej ilości światła, szczególnie w nocy. |
Pręciki — pręciki występujące w siatkówce są niezbędne dla prawidłowego widzenia, ale z wiekiem mogą ulec uszkodzeniu. |
Krótkowzroczność — może utrudniać obserwowanie drogi w nocy podczas jazdy. |
Leki — niektóre mogą spowolnić zdolność źrenicy do przystosowania się do zmieniających się warunków oświetlenia. |
Niedobory żywieniowe — niedobór witaminy A może zaburzać widzenie w nocy. |
Retinopatia barwnikowa — jest to dziedziczna choroba, która powoduje trwałe upośledzenie widzenia w nocy i widzenia obwodowego. Może powodować znaczną utratę wzroku w normalnych warunkach oświetleniowych. |
Zregeneruj swoje oczy światłem o długiej fali
W pierwszym tego rodzaju badaniu przeprowadzonym z udziałem ludzi, zespół z University College London pod kierunkiem profesora Glena Jeffery był w stanie poprawić widzenie za pomocą prostej terapii światłem. W krótkim filmie opisano interakcję między światłem czerwonym a mitochondriami, co stanowi podstawę poprawy wzroku.
Naukowcy starali się poprawić widzenie u dużej liczby seniorów, którzy cierpią na zaburzenia widzenia i wynikające z tego pogorszenie stanu fizycznego. Z analiz zespołu wynika, że na początku 2020 roku liczba Brytyjczyków powyżej 65 roku życia z upośledzeniem widzenia wynosiła 12 milionów. Do 2050 roku liczba ta ma wzrosnąć o kolejne 8 milionów.
Szacuje się, że wszyscy doświadczą pewnego stopnia upośledzenia wzroku w wyniku starzenia się czopków i pręcików w siatkówce. W filmie Jeffery wyjaśnia, że siatkówka oka ma większe zapotrzebowanie na energię i zawiera więcej mitochondriów niż inne tkanki w organizmie, w tym serce. Według profesora Jeffrey:
„Gdy się starzejesz, wzrok znacznie się pogarsza, szczególnie po 40 roku życia. Wrażliwość siatkówki i widzenie kolorów stopniowo ulegają osłabieniu. Ze względu na starzenie się populacji jest to coraz ważniejsza kwestia. Aby powstrzymać lub odwrócić pogorszenie wzroku, staraliśmy się zrestartować starzejące się komórki siatkówki za pomocą krótkich impulsów światła długofalowego”.
Zespół zrekrutował 24 osoby w wieku od 28 do 72 lat. Każdy z uczestników badania otrzymał urządzenie, które emitowało czerwone światło o długości fali 670 nanometrów. Jak zauważył profesor Jeffery, w celu zwiększenia produkcji energii mitochondria mają zdolność pochłaniania światła o dłuższych falach – od 650 do 1000 nm.
Jednak ludzkie oko ma trudności z dostrzeżeniem światła o długości fali powyżej 670 nm. Ze względu na wysokie zapotrzebowanie na energię, mitochondria znajdujące się w siatkówce starzeją się szybciej niż w innych tkankach. Powoduje to znaczne pogorszenie ich funkcji. Uczestnicy badania zabrali do domu urządzenie, z którego korzystali przez trzy minuty każdego dnia przez dwa tygodnie.
Czułość ich pręcików i czopków testowano przed i po interwencji. Okazało się, że u uczestników badania w wieku poniżej 40 lat nie zaobserwowano żadnej różnicy we wrażliwości fotoreceptorów. Jednak osoby w wieku powyżej 40 lat uzyskały znaczną poprawę kontrastu kolorów i zdolność widzenia w słabym świetle. Profesor Jeffery stwierdził:
„Nasze badanie pokazuje, że można znacznie poprawić widzenie, które uległo pogorszeniu u osób starszych, stosując krótkie ekspozycje na działanie fal świetlnych o odpowiedniej długości, które ładują system energetyczny w komórkach siatkówki, w sposób podobny do ładowania baterii.
Technologia jest prosta i bardzo bezpieczna. Wykorzystuje ciemnoczerwone światło o określonej długości fali, które jest pochłaniane przez znajdujące się w siatkówce mitochondria dostarczające energię niezbędną dla prawidłowego działania komórek. Nasze urządzenie kosztuje około 12 funtów, więc technologia jest dostępna dla ogółu społeczeństwa”.
Ciągłe przebywanie w domu podnosi ryzyko zanieczyszczenia światłem
Należy pamiętać, że nie wszystkie rodzaje światła są takie same. W rzeczywistości ekspozycja na sztuczne światło o niewłaściwej porze dnia może znacząco wpłynąć na jakość snu. Nazywa się to zanieczyszczeniem światłem. Skutkiem mogą być zaburzenia snu, które ostatecznie negatywnie wpływają na układ odpornościowy. Niedobór snu wiąże się z wieloma negatywnymi działaniami, w tym otyłością, wzrostem ryzyka rozwoju wysokiego ciśnienia krwi, cukrzycy, zawału serca i depresji.
Jednym ze skutków ubocznych spędzania wielu godzin w pomieszczeniu jest brak ekspozycji na słońce. Jasne światło emitowane przez oświetlenie LED i latarnie uliczne nie jest w pełnym spektrum: światło w pełnym spektrum to światło słoneczne.
Hormony i funkcje organizmu działają w rytmie dobowym, który jest zsynchronizowany z 24-godzinnym cyklem dzień-noc. Na poziom hormonów, które regulują trawienie, metabolizm i sen, wpływa rytm dobowy. Natomiast na rytm dobowy wpływa ekspozycja na światło słoneczne.
Na przykład, poziom melatoniny powinien wzrastać w nocy, co promuje dobrej jakości sen. Ekspozycja na jasne światło słoneczne w godzinach porannych pomaga zahamować uwalnianie melatoniny, przez co wpływa na cykl snu. Naukowcy sugerują, że restrykcje nałożone przez COVID-19 zmniejszyły ochronną rolę światła ultrafioletowego emitowanego przez słońce nawet o 95%.
Istnieje związek między niebieskim światłem a rytmem dobowym. Słońce zapewnia pełne spektrum światła, które obejmuje również światło niebieskie. Zmniejszenie intensywności światła słonecznego w miesiącach zimowych może zaburzać produkcję melatoniny i powodować uczucie apatii, senności, a w niektórych przypadkach depresję.
Oprócz zmniejszenia ekspozycji na światło o pełnym spektrum, w tym na podczerwień o długości fali od 650 nm do 1000 nm, spędzanie wielu godzin w pomieszczeniu zwiększa ekspozycję na światło niebieskie. Chociaż niebieskie światło we wczesnych godzinach porannych pomaga zatrzymać produkcję melatoniny, ciągłe narażenie na światło niebieskie, zwłaszcza po zachodzie słońca ma szkodliwy wpływ na zdrowie.
Światło czerwone, światło niebieskie
Ze względu na produkcję i dystrybucję energooszczędnych żarówek LED, wiele osób jest narażonych na dużą ilość światła niebieskiego bez zrównoważenia go odpowiednią ilością światła czerwonego lub bliskiej podczerwieni. Zwykłe żarówki są bezpieczniejsze, ponieważ emitują światło czerwone o długości fali odpowiadającej barwie czerwonej i bliskiej podczerwieni oraz emitują bardzo małą ilość światłą niebieskiego.
Od lat wiadomo, że niebieskie światło powoduje uszkodzenie siatkówki. W jednym z badań opublikowanych w 1995 roku naukowcy napisali: „Ekspozycja oka na intensywne światło, szczególnie światło niebieskie, może spowodować nieodwracalne, zależne od tlenu uszkodzenie siatkówki”.
Dane z badań na zwierzętach sugerują, że niebieskie światło zwiększa uszkodzenie siatkówki i apoptotyczną śmierć komórek, przy czym częściej apoptozie ulegają czopki niż pręciki. Niebieskie światło emitowane przez oświetlenie LED jest głównym czynnikiem, który uszkadza siatkówkę i upośledza widzenie.
Eksperci stwierdzili, że niebieskie światło emitowane przez energooszczędne oświetlenie LED jest „główną przyczyną uszkodzenia siatkówki”, ponieważ powoduje „stres oksydacyjny i upośledzenie funkcji siatkówki”, a także „śmierć fotoreceptorów na skutek martwicy i apoptozy”.
Jak korzystać ze światła w domu?
Naukowcy z Oregon State University we współpracy z Ohio State University odkryli, że długotrwała ekspozycja na niebieskie światło może również negatywnie wpływać na mózg, nawet gdy oczy nie są na nie narażone.
Istnieje kilka ważnych kroków, które można podjąć, aby chronić wzrok i ogólny stan zdrowia. Chociaż ważne jest, aby rano uzyskać odpowiednią ekspozycję na niebieskie światło, co pomaga wyłączyć produkcję melatoniny, równie ważne jest zmniejszenie ekspozycji na ten rodzaj światła po godzinie 19:00, kiedy słońce zaczyna zachodzić.
Istnieje kilka sposobów osiągnięcia tego celu, w zależności od osobistych preferencji. Wiele urządzeń cyfrowych ma oprogramowanie, które może redukować ilość niebieskiego światła emitowanego przez ekran. Włączenie tej funkcji na wszystkich urządzeniach elektronicznych i zamiana oświetlenia LED na zwykłe żarówki spowoduje, że nie będziesz potrzebować noszenia okularów blokujących niebieskie światło.
Jeśli jednak nie masz kontroli nad rodzajem oświetlenia w pomieszczeniu, rozważ użycie okularów blokujących niebieskie światło, zwłaszcza po zachodzie słońca. Pomoże to regulować wewnętrzny zegar i zmniejszy ryzyko uszkodzenia oczu.
Zewnętrzne oświetlenie uliczne i światło emitowane przez budziki to inne rodzaje narażenia na światło po zmroku. Najlepszą jakość snu zapewnia odpoczynek w całkowitej ciemności. Rozważ usunięcie z sypialni wszystkich urządzeń emitujących światło, użycie opaski na oczy do spania i rolet zaciemniających.
Z drugiej strony, ważne jest, aby w ciągu dnia uzyskać rozsądną ekspozycję na światło słoneczne – jest to ważne nie tylko dla dobrej jakości snu, ale pomaga również zwiększyć produkcję witaminy D.