Cynk przechodzi długą drogę

Według dr. Mercoli

Cynk jest niezbędnym minerałem śladowym, prawdopodobnie najbardziej znanym z integralnej roli, jaką odgrywa w układzie odpornościowym oraz z udziału w zapobieganiu i leczeniu przeziębienia. Po żelazie, cynk jest najpowszechniejszym minerałem występującym w organizmie, niezbędnym do funkcjonowania każdej z komórek.

Cynk jest wykorzystywany do produkcji białych krwinek, pomaga organizmowi zwalczać infekcje i odgrywa kluczową rolę w regulowaniu sposobu, w jaki mięsień sercowy wykorzystuje wapń do wyzwalania bodźca elektrycznego odpowiedzialnego za bicie serca.

Jest również jednym z elementów budulcowych około 3000 białek i 200 enzymów w organizmie. Niedawno przeprowadzone badania pozwoliły zidentyfikować rolę cynku w ochronie DNA.

Chociaż jest to niezbędny pierwiastek, organizm nie magazynuje cynku, dlatego ważne jest, aby codziennie dostarczać wystarczającą ilość tego minerału poprzez dietę. Ponadto regularne przyjmowanie zbyt dużej ilości cynku może być równie niebezpieczne, jak niedobór tego pierwiastka.

Cynk zmniejsza ryzyko uszkodzenia nici DNA

DNA znajduje się w każdej komórce organizmu i jest wzorem, którego używają komórki podczas replikacji. Do późnej dorosłości organizm człowieka zachowuje zdolność regeneracji DNA, ale z czasem DNA ulega degradacji, co ostatecznie powoduje ogólne zaburzenia funkcjonowania układów w organizmie. Niedawne badania zidentyfikowały rolę cynku w spowolnieniu degradacji DNA.

National Institutes of Health (NIH) określił zalecaną dzienną ilość witamin, minerałów i składników odżywczych w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia objawów niedoboru. Jednak brak objawów niedoboru niekoniecznie jest oznaką optymalnego stanu zdrowia.

Zalecane poziomy cynku różnią się w zależności od wieku i płci, ponieważ wchłanianie i zapotrzebowanie na ten minerał różnią się w zależności od tych czynników.

Naukowcy z Benioff Children's Hospital Oakland Research Institute (CHORI) Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Francisco (UCSF) rozpoczęli badanie, którego celem było zmierzenie wpływu niewielkiego wzrostu spożycia cynku w diecie na funkcje metaboliczne organizmu.

Dr Janet King przeprowadziła badanie, w którym 18 mężczyzn przez sześć tygodni stosowało dietę opartą na ryżu o niskiej zawartości cynku. Zarówno przed okresem eksperymentalnym, jak i po nim, naukowcy zmierzyli takie wskaźniki, jak uszkodzenie DNA, stres oksydacyjny i stan zapalny DNA.

Kiedy uczestnikom zwiększono spożycie cynku w diecie, naukowcy zaobserwowali zmniejszenie pękania nici DNA leukocytów, co sugeruje, że niewielki wzrost ilości cynku w diecie może zmniejszyć codzienne „zużycie” DNA. Dr King skomentowała:

„Byliśmy mile zaskoczeni, widząc, że niewielki wzrost ilości cynku w diecie może mieć tak znaczący wpływ na metabolizm w całym organizmie.

Wyniki przedstawiają nową strategię pomiaru wpływu cynku na zdrowie i potwierdzają dowody na to, że interwencje oparte na żywności mogą poprawić niedobory mikroelementów u ludzi na całym świecie”.

Chociaż zwiększenie spożycia cynku w diecie może być korzystne dla ogólnego stanu zdrowia, suplementacja cynku nie jest dobrym sposobem na osiągnięcie tego celu.

Brak równowagi cynku i miedzi może prowadzić do problemów zdrowotnych

Organizm ma rozbudowany system utrzymywania równowagi między mikroelementami, takimi jak żelazo, cynk, miedź i chrom. Spożywanie tych minerałów w pożywieniu pomaga utrzymać właściwą równowagę, podczas gdy przyjmowanie suplementów może łatwo spowodować zaburzenie równowagi z powodu zbyt dużej ilości jednego i niewystarczającej ilości innych pierwiastków.

Czasami jesteś świadomy przyjętej dawki, na przykład codziennie przyjmując suplement, ale możesz nieświadomie wchłonąć zbyt dużą ilość danego pierwiastka z innego źródła przekraczając tym samym zalecaną dzienną dawkę.

W 2011 roku naukowcy z University of Maryland opublikowali badanie, które wykazało ryzyko spożycia nadmiaru cynku z kleju do protez.

Nadmiar cynku może prowadzić do niedoboru miedzi, ponieważ wzorce wchłaniania tych pierwiastków w przewodzie pokarmowym są podobne. Konkurencja dotycząca wchłaniania może prowadzić do wzrostu zawartości cynku i zmniejszenia zawartości miedzi w organizmie.

Zbyt duże spożycie cynku może powodować nudności, wymioty, skurcze żołądka, bóle głowy i utratę apetytu. Pozyskiwanie cynku wyłącznie z diety znacznie zmniejsza ryzyko przedawkowania.

Niedobór miedzi może być wynikiem złego wchłaniania, niedożywienia lub nadmiaru cynku w organizmie. Wysokie spożycie cynku zwiększa produkcję metalotioneiny w jelitach – białka komórkowego, które wiąże się z niektórymi metalami i zapobiega ich wchłanianiu.

Komórki produkujące to białko mają silniejsze powinowactwo do miedzi niż cynku. W ten sposób powstaje cykl, w którym zużycie cynku wyzwala rozwój komórek produkujących metalotioneinę, co w następstwie powoduje zmniejszenie ilości wchłanianej miedzi.

Jednym z częstszych objawów niedoboru miedzi jest niedokrwistość. W tym przypadku niedokrwistość nie ulegnie złagodzeniu po zwiększeniu poziomu żelaza, ale poprawi się wraz z suplementacją miedzi.

Niedobór miedzi może również prowadzić do nieprawidłowo niskiej liczby białych krwinek (neutropenii), zwiększając ryzyko infekcji. W takim przypadku niektórzy mogą na przykład zacząć przyjmować suplement cynku, aby złagodzić przeziębienie, pogarszając w ten sposób niedobór miedzi.

Inne nieprawidłowości związane z niedoborem miedzi obejmują zwiększone ryzyko osteoporozy, niskiej masy urodzeniowej i utratę pigmentacji skóry.

Cynk wzmacnia system odpornościowy

Niewystarczająca ilość cynku w diecie może zwiększyć ryzyko infekcji. Bez cynku białe krwinki nie funkcjonują optymalnie i niektóre procesy w układzie odpornościowym ulegają zaburzeniu. Cynk wpływa na neutrofile, fagocytozę, produkcję przeciwciał, a nawet regulację genów w limfocytach.

Chociaż naukowcy nadal badają zmiany komórkowe w układzie odpornościowym zachodzące przy odpowiedniej podaży cynku, niektóre badania wskazują, że może on skrócić czas trwania przeziębienia nawet o 50%, zwłaszcza w przypadku osób z niedoborem tego pierwiastka.

Każdego roku „przeziębienie” jest wywoływane przez około 200 różnych wirusów. Chociaż cynk wspomaga układ odpornościowy, wykazuje również właściwości przeciwwirusowe, które zapobiegają replikacji wirusa i przyczepianiu się go do błon komórkowych.

Naukowcy odkryli również, że cynk może mieć inne właściwości wzmacniające odporność, które pomagają organizmowi uzyskać silną pierwszą odpowiedź immunologiczną na początku infekcji.

W celu zapewnienia wysokiej skuteczności, początkową dawkę należy przyjąć w ciągu pierwszych 24 godzin od wystąpienia pierwszych objawów. Osoby przyjmujące cynk w postaci suplementu mają mniejsze prawdopodobieństwo utrzymywania się objawów dłużej niż siedem dni.

Odpowiednie spożycie cynku w diecie pomaga zapobiegać niektórym powikłaniom cukrzycy

Niektórzy eksperci szacują, że aż 12% populacji USA ma niedobór cynku; aż 40% osób starszych ma niedobór tego pierwiastka wynikający ze słabego wchłaniania i / lub niskiego spożycia. Cynk odgrywa znaczącą rolę w redukcji stresu oksydacyjnego i pomaga w naprawie DNA, szczególnie w miarę starzenia się. Według profesor Emily Ho z Linus Pauling Institute Oregon State University:

„Niedobory cynku są trudne do wykrycia, ponieważ po prostu nie wiemy zbyt wiele o mechanizmach kontrolujących jego wchłanianie, funkcje, a nawet tego jak zbadać jego poziom u ludzi z jakąkolwiek dokładnością”.

Rola cynku w ochronie komórek przed stresem oksydacyjnym może częściowo wyjaśniać, dlaczego osoby chore na cukrzycę z wyższym poziomem cynku mają mniejsze ryzyko chorób układu krążenia.

Badanie przeprowadzane przez naukowców z Nowej Zelandii i Australii wykazało, że osoby z poziomem cynku we krwi wynoszącym od 14 do 18 mikromoli na litr mają niższe ryzyko chorób serca. Optymalizacja spożycia cynku może również poprawić markery cukrzycowe, np. kontrolę glikemii i stężenie lipidów.

Cynk jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania narządów zmysłów

Smak, zapach i wzrok to trzy funkcje sensoryczne, w których cynk odgrywa znaczącą rolę. Zarówno smak, jak i zapach są ważne dla apetytu, więc niedobór cynku może zmniejszyć chęć do jedzenia. Może to mieć istotne znaczenie w przypadku osób chorych na raka. Niedobór cynku i wynikająca z niego utrata apetytu mogą być wynikiem stosowania chemioterapii i radioterapii w leczeniu raka.

W przeglądzie literatury naukowcy opisali różnorodne zaburzenia smaku związane z niedoborem cynku. Cynk ma kluczowe znaczenie dla produkcji metaloenzymu anhydrazy węglanowej (CA) VI. W przypadku niedoboru cynku, ten enzym nie jest wytwarzany w odpowiednich ilościach, co prowadzi do utraty smaku, a następnie do utraty apetytu.

Smak i systemy węchu wykorzystują CA VI jako czynnik wzrostu, ale odgrywa on również istotną rolę w apoptozie, czyli śmierci komórki. U osób z niedoborem cynku apoptoza ulega nasileniu w wyniku czego komórki narządów smaku i węchu obumierają zbyt szybko. W przypadku przeciążenia organizmu cynkiem aktywowany jest inny mechanizm, który powoduje dalszą apoptozę i śmierć tych samych komórek.

Cynk współdziała również z witaminą A, pomagając oczom wyczuć światło i wysyłać odpowiednie impulsy nerwowe do mózgu w celu ich interpretacji. Siatkówka, ważna część oka, jest zbudowana z błon bogatych w wielonienasycone tłuszcze. Reaktywne formy tlenu (RFT) mogą inicjować reakcje łańcuchowe peroksydacji lipidów, które uszkadzają siatkówkę, a tym samym wzrok.

Naukowcy odkryli, że umiarkowany niedobór cynku zwiększa stres oksydacyjny w siatkówce i sugerują, że cynk może chronić przed peroksydacją lipidów w błonach siatkówkowych. Chociaż wykazano, że niedobór cynku powoduje stres oksydacyjny w siatkówce, rola cynku w zależnym od wieku zwyrodnieniu plamki żółtej nie została ostatecznie udowodniona. Podobnie jak inne objawy niedoboru cynku, wydaje się, że zmiany dotyczące siatkówki są odwracalne, gdy poziom cynku we krwi wraca do normy w wyniku prawidłowego odżywiania.

Popraw poziom cynku spożywając pełnowartościową żywność

Wegetarianie mają szczególne trudne wyzwanie, ponieważ kwas fitynowy zawarty w zbożach (nie występuje w mięsie, nabiale i innych odzwierzęcych źródłach cynku) konkuruje z cynkiem i innymi składnikami odżywczymi o wchłanianie.

Jeśli masz objawy niedoboru cynku i zdecydujesz się na suplementację, upewnij się, że jego producentem jest renomowana firma stosująca najlepsze praktyki i metody zapewnienia jakości. Niezależna weryfikacja surowców jest niezbędna do potwierdzenia jakości produktu i upewnienia się, że nie zawiera ołowiu i innych metali ciężkich. Suplement powinien zawierać kilka różnych rodzajów cynku, takich jak glukonian, cytrynian i chelat. O ile lekarz nie zaleci inaczej, nie spożywaj więcej niż 40 miligramów (mg) dziennie.

Ponieważ przyjmowanie suplementów minerałów śladowych może w łatwy sposób zaburzyć równowagę składników odżywczych w organizmie, najskuteczniejszym sposobem na zrównoważenie poziomu cynku jest spożywanie produktów bogatych w cynk, takich jak: