Według dr. Mercoli
Podobnie jak w przypadku wielu infekcji wirusowych, również w przypadku COVID-19 istnieją składniki odżywcze (witaminy i minerały) pozwalające zmniejszyć ryzyko poważnych powikłań infekcji. Biorąc pod uwagę, że obecnie stosowane metody leczenia COVID-19 są nieliczne i nawet „standardowe” terapie, takie jak wentylacja mechaniczna, wydają się przynosić efekty odwrotne, zastosowanie naturalnych rozwiązań przyciągnęło uwagę wielu naukowców i lekarzy.
Wśród nich są naukowcy z Singapore General Hospital i Duke-NUS Medical School, którzy postanowili ustalić, czy połączenie witaminy D, magnezu i witaminy B12 poprawiłoby wyniki leczenia pacjentów w wieku powyżej 50 lat chorujących na COVID-19. Celem badania było zaatakowanie zapalnego składnika infekcji. Zauważono, że:
„Szeroki temat udziału układu immunologicznego w wywoływaniu nadmiernego stanu zapalnego jest postrzegany jako kluczowy czynnik determinujący wyniki pacjentów z niekontrolowaną odpowiedzią immunologiczną, która jest uważana za patofizjologiczny czynnik warunkujący ciężkość przebiegu choroby. Intuicyjnie, immunomodulacja staje się atrakcyjną potencjalną strategią leczenia”.
Witamina D, magnez i witamina B12 poprawiają wyniki leczenia pacjentów z COVID
W badaniu kohortowym udział wzięło 43 patentów chorych na COVID-19, którzy zostali przyjęci do Singapore General Hospital w okresie od 15 stycznia do 15 kwietnia 2020 roku. 17 pacjentów otrzymywało doustnie witaminę D3 (1000 IU), magnez (150 mg) i witaminę B12 (500 mcg) – razem określane jako DMB – przez średnio pięć dni. Natomiast 26 pacjentów, którzy nie otrzymywali DMB, stanowiło grupę kontrolną.
Znaczące korzyści zaobserwowano w grupie przyjmującej DMB, w której tylko 17,6% pacjentów wymagało rozpoczęcia tlenoterapii podczas hospitalizacji, w porównaniu z 61,5% pacjentów w grupie kontrolnej. Zapotrzebowanie na tlen wiąże się ze zwiększonym ryzykiem konieczności zastosowania intensywnej terapii – grupa przyjmująca DMB odniosła korzyści również w tym obszarze.
Wśród osób z grupy przyjmującej DMB, które wymagały dodatkowego tlenu (3 z 17 pacjentów), dwóch wymagało przyjęcia na OIOM. W grupie kontrolnej wszyscy pacjenci, którzy potrzebowali dodatkowego tlenu, wymagali dalszego wsparcia na OIT. 9 pacjentom z grupy przyjmującej DMB podano wspomniane witaminy i minerały w ciągu pierwszego tygodnia od wystąpienia objawów – tylko jeden z pacjentów wymagał tlenoterapii.
Ogólnie tylko u 3 pacjentów z grupy przyjmującej DMB nastąpiło pogorszenie stanu zdrowia, z czego u 2 pogorszenie nastąpiło w ciągu 24 godzin, co sugeruje, że mogło nie minąć wystarczająco dużo czasu od podania DMB, aby leczenie zadziałało. W trzecim przypadku rozpoczęto podawanie DMB po 7 dniach od wystąpienia objawów. Naukowcy uważają, że podanie leku na wczesnym etapie infekcji może zwiększać skuteczność.
Co więcej, DMB zapewniało ochronę nawet po uwzględnieniu innych czynników ryzyka, w tym wieku i wysokiego ciśnienia krwi:
„W analizie jednoczynnikowej wzrost wieku i występowanie nadciśnienia istotnie zwiększały współczynnik ryzyka konieczności zastosowania tlenoterapii, podczas gdy ekspozycja na terapię DMB wiązała się ze znacznie lepszym współczynnikiem ryzyka. Analiza wieloczynnikowa wykazała, że DMB pozostaje istotnym czynnikiem chroniącym przed pogorszeniem stanu klinicznego po wykonaniu osobnej korekty dla wieku lub nadciśnienia”.
DMB wpływa na odpowiedź zapalną
Naukowcy zauważyli, że wiele obecnie stosowanych środków terapeutycznych koncentruje się na eliminacji wirusów zamiast na modulowaniu nadmiernego stanu zapalnego, często obserwowanego w tej chorobie. Sugeruje się, że niekontrolowana odpowiedź immunologiczna jest czynnikiem zwiększającym ciężkość choroby, co czyni immunomodulację „atrakcyjną potencjalną strategią leczenia”.
Na przykład, cytokiny to grupa białek, których organizm używa do kontrolowania stanu zapalnego. Podczas infekcji organizm uwalnia cytokiny, które pomagają zwalczać stan zapalny, ale czasami uwalnia ich więcej niż powinien.
Jeśli uwalnianie cytokin wymyka się spod kontroli, u niektórych pacjentów może wystąpić „burza cytokin” – niebezpieczna reakcja powiązana z posocznicą, która może mieć istotny wpływ na śmierć pacjentów z COVID-19.
„COVID-19 jest zatem zjawiskiem wielonarządowym i staje się oczywiste, że odpowiednia kontrola ogólnoustrojowego stanu zapalnego jest niezbędna do uzyskania korzyści związanych z ogólnym przeżyciem” – wyjaśnili naukowcy, opisując dlaczego witamina D, magnez i witamina B12 stanowią wyjątkowe podejście do leczenia pacjentów z COVID-19:
„Witamina D, poprzez swój wpływ na NFkB i inne szlaki, może osłabiać różne prozapalne cytokiny pośredniczące w powstawaniu niekontrolowanej burzy cytokin obserwowanej w ciężkim przebiegu COVID-19 u chorych z niedoborem tej witaminy.
Magnez ma kluczowe znaczenie dla syntezy i aktywacji witaminy D, ponieważ działa jako kofaktor wielu enzymów biorących udział w metabolizmie witaminy D. Witamina B12 jest niezbędna we wspieraniu zdrowej flory jelitowej, która odgrywa ważną rolę w rozwoju i funkcjonowaniu zarówno wrodzonej, jak i adaptacyjnej odpowiedzi immunologicznej.
Może to mieć kluczowe znaczenie w zapobieganiu nadmiernej reakcji immunologicznej, szczególnie u pacjentów z COVID-19 z dysbiozą mrobioty, która została powiązana z ciężkim przebiegiem choroby”.
Po podaniu DMB nie wystąpiły żadne skutki uboczne ani zdarzenia niepożądane. DMB stanowi również niedrogie, łatwo dostępne rozwiązanie – lek może być z łatwością podany w gabinetach lekarskich przy pierwszym wystąpieniu objawów, a nawet profilaktycznie zastosowany w populacjach wysokiego ryzyka. Może nawet przynieść korzyści w przypadku innych infekcji wirusowych:
„Ponieważ wszystkie środki z tej kombinacji są łatwo dostępne, bezpieczne i niedrogie, DMB może przynieść korzyści dużej części światowej populacji, zwłaszcza w krajach o problematycznej sytuacji ekonomicznej, w których dostęp do szczepionek i innych terapii jest ograniczony lub późny. DMB może również wykazywać ogólną skuteczność przeciwko innym infekcjom wirusowym o podobnym mechanizmie patologicznym”.
Niedobór witaminy D powiązany z cięższym przebiegiem COVID-19
Witamina D stała się niezbędnym składnikiem odżywczym w walce z COVID-19. W liście do redakcji opublikowanym przez Clinical Endocrinology, dr Grigorios Panagiotou – pracownik kliniczny na oddziale endokrynologii i cukrzycy w brytyjskim szpitalu Newcastle upon Tyne – stwierdził, że pacjenci z COVID-19 przyjmowani na oddział intensywnej terapii (OIT) mieli większe prawdopodobieństwo niedoboru witaminy D niż osoby leczone na innych oddziałach.
„Tylko 19% pacjentów z ITU chorujących na COVID-19 miało poziom witaminy D (25 (OH) D) powyżej 50 nmol/l (20 ng/ml) w porównaniu do 39,1% pacjentów spoza OIT”.
„Receptory dla witaminy D licznie występują na limfocytach B i T, co sugeruje jej rolę w modulowaniu wrodzonej i adaptacyjnej odpowiedzi immunologicznej” – powiedział dr Panagiotou w komunikacie prasowym. „Poziom [witaminy D] jest najniższy pod koniec zimy, co jest związane ze zwiększonym ryzykiem ostrych infekcji dróg oddechowych w okresie zimowym. To ryzyko może być złagodzone przez suplementację witaminy D”.
Chociaż w wyżej przytoczonym badaniu nie znaleziono związku między śmiertelnością z powodu COVID-19 i poziomem witaminy D, może to wynikać z małej wielkości próby, szybkiej diagnozy i leczenia niedoboru witaminy D. Inne badania powiązały poziom witaminy D ze zwiększoną śmiertelnością z powodu infekcji koronawirusowej.
Naukowcy z Indonezji, którzy przyjrzeli się danym 780 pacjentów z COVID-19, stwierdzili, że osoby z poziomem witaminy D od 21 ng/ml (52,5 nmol/l) do 29 ng/ml (72,5 nmol/l) miały 12,55 razy wyższe ryzyko śmierci niż osoby z poziomem powyżej 30 ng/ml. Poziom witaminy D poniżej 20 ng/ml wiązał się z 19,12 razy wyższym ryzykiem zgonu.
Nawet Francuska Narodowa Akademia Medyczna opublikowała komunikat prasowy w maju 2020 roku, w którym szczegółowo opisała znaczenie witaminy D dla pacjentów z COVID-19. Pacjentom w wieku powyżej 60 lat chorującym na COVID-19 zaleca się zbadanie poziomu witaminy D, a w przypadku stwierdzenia niedoboru podanie jednej dawki w bolusie wynoszącej od 50 000 do 100 000 IU. Każdemu pacjentowi w wieku poniżej 60 lat, który otrzyma pozytywny wynik testu na COVID-19, zaleca się codzienne przyjmowanie od 800 IU do 1000 IU witaminy D.
W artykule przeglądowym dotyczącym witaminy D, który został opublikowany w kwietniu 2020 roku w czasopiśmie Nutrients, naukowcy zalecają przyjmowanie większych dawek tej witaminy, stwierdzając:
„W celu zmniejszenia ryzyka infekcji, zaleca się, aby osoby zagrożone grypą i / lub COVID-19 rozważyły codzienne przyjmowanie 10 000 IU witaminy D3 przez kilka tygodni, aby szybko zwiększyć stężenie 25 (OH) D, a następnie przyjmowanie 5000 IU na dzień.
Celem powinno być podniesienie stężenia 25 (OH) D powyżej 40–60 ng / ml (100–150 nmol/l). W leczeniu osób zarażonych COVID-19 przydatne mogą być wyższe dawki witaminy D3”.
Najlepszym sposobem określenia zapotrzebowania na witaminę D jest zbadanie jej poziomu. Dane z badań D*Action firmy GrassrootsHealth sugerują, że optymalny poziom pozwalający utrzymać dobry stan zdrowia i zapobiegać chorobom wynosi od 60 ng/ml do 80 ng/ml, podczas gdy dolna granica wystarczalności wydaje się wynosić około 40 ng/ml. W Europie wartości te wynoszą odpowiednio od 150 do 200 nmol/L oraz 100 nmol/L.
Niedawno opublikowałem obszerny raport dotyczący witaminy D, w którym szczegółowo opisuję mechanizmy działania oraz sposoby zapewnienia optymalnego poziomu witaminy D. Zalecam pobranie i udostępnienie tego raportu wszystkim, których znasz, ponieważ nadszedł czas na optymalizację poziomu witaminy D – trzeba to zrobić przed okresem jesienno-zimowym.
Magnez współdziała z witaminą D
Magnez jest niezbędny do przekształcenia witaminy D w jej aktywną postać, dlatego jest ważny dla zapewnienia prawidłowego wykorzystania przyjmowanej witaminy D.
Badania przeprowadzone przez GrassrootsHealth, oparte na danych prawie 3000 osób, pokazują, że do uzyskania optymalnego poziomu witaminy D we krwi potrzeba o 244% większą dawkę doustnego suplementu, jeśli nie przyjmuje się jednocześnie odpowiedniej ilości magnezu i witaminy K2, która również działa synergistycznie z witaminą D i pomaga zapobiegać powikłaniom związanym z nadmiernym zwapnieniem w tętnic.
W praktyce oznacza to, że jeśli przyjmujesz wszystkie trzy suplementy razem, potrzebujesz znacznie mniejszą dawkę doustnego suplementu witaminy D, aby osiągnąć optymalny poziom tej witaminy we krwi. Jest to również część sukcesu DMB opisanego w badaniu, w którym połączono witaminę D z magnezem.
Co ważne, badanie opublikowane w październiku 2019 roku w internetowym wydaniu Diabetes Research and Clinical Practice powiązało niski poziom magnezu z cukrzycą i nadciśnieniem, które są czynnikami ryzyka dla ciężkiego przebiegu COVID-19.
Ciemnozielone warzywa liściaste są dobrym źródłem magnezu, a wyciskanie soku z warzyw to doskonały sposób na zwiększenie jego spożycia w sposób naturalny, chociaż suplementacja może być konieczna w przypadku niektórych osób. Jeśli masz niedobór magnezu, z pewnością rozsądnie byłoby uzupełnić go za pomocą preparatów do stosowania doustnego lub miejscowego.
Jeśli chodzi o suplementację doustną, osobiście preferuję treonian magnezu, ponieważ wydaje się on najskuteczniejszy w penetrowaniu błon komórkowych, w tym mitochondriów i bariery krew-mózg.
Generalnie zalecam zacząć od dawki 200 mg cytrynianu magnezu dziennie, stopniowo zwiększając dawkę, aż do pojawienia się lekko luźnych stolców. Jeśli chcesz skorzystać z tej metody, musisz użyć cytrynianu magnezu, ponieważ jest znany z działania przeczyszczającego. Gdy już poznasz maksymalną dawkę, możesz zacząć stosować inne formy suplementu. Należą do nich:
• Glicynian magnezu — proszek o niskiej rozpuszczalności. Glicyna jest ważnym aminokwasem i prekursorem glutationu.
• Jonowy magnez — występuje w tabletkach z wodorem cząsteczkowym. Każda tabletka rozpuszczalna w wodzie zawiera około 80 mg wysoce biodostępnych niezwiązanych jonów magnezu, co stanowi około 20% zalecanego dziennego spożycia.
• Treonian magnezu to kolejny doskonały wybór, ponieważ może skutecznie przenikać przez barierę krew-mózg.
• Jabłczan magnezu — bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie. Jabłczan jest pośrednikiem w cyklu Krebsa, więc prawdopodobnie przyczynia się do produkcji ATP.
• Bisglicynian magnezu — ma wysoką biodostępność.
Jeśli chodzi o witaminę B12 – trzeci składnik DMB – zwiększenie spożycia pokarmów bogatych w tę witaminę, takich jak ekologiczna wątroba wołowa, dziki pstrąg tęczowy i dziki łosoś, może być pomocne, ale w przypadku poważniejszych niedoborów może zaistnieć potrzeba cotygodniowych iniekcji witaminy B12 lub codzienne przyjmowanie wysokiej dawki tej witaminy.
Zachęcające jest jednak to, że proste i łatwo dostępne składniki odżywcze, takie jak witamina D, magnez i witamina B12, wydają się być obiecującymi sposobami wspomagania leczenia pacjentów z COVID-19, co podkreśla znaczenie optymalizacji spożycia składników odżywczych przez cały rok w celu zachowania optymalnego stanu zdrowia i zapobiegania chorobom zakaźnym.