Według dr. Mercoli
Roczne przychody branży kosmetycznej przekraczają 55 miliardów dolarów, ale rząd USA nie wymaga obowiązkowych testów tych produktów, zanim trafią na półki sklepowe. Oznacza to, że szminki, środki nawilżające i balsamy do ust mogą zawierać więcej szkodliwych składników niż myślą konsumenci.
Amerykańska Agencja ds.Żywności i Leków (FDA) jest odpowiedzialna za regulowanie przemysłu kosmetycznego, ale nie wydaje zgody na dopuszczenie produktów do obrotu, z wyjątkiem barwników. Zasadniczo FDA jest odpowiedzialna za regulację produktu kosmetycznego dopiero po jego dotarciu do konsumenta, chyba że produkt zawiera dodatek koloryzujący, jak np. szminka.
Jednak cała tubka szminki nie wymaga zatwierdzenia, a jedynie dodatek kolorystyczny. Tak więc, jeśli badania nie łączą produktu kosmetycznego ze szkodą dla zdrowia lub nie wykażą, że zawiera on składnik szkodliwy dla zdrowia, FDA nie ma podstawy prawnej do wszczęcia postępowania.
Jest wiele interesujących składników, które można znaleźć w produktach do makijażu i perfumach. Gdybyś była świadoma ich obecności i właściwości, nigdy nie nałożyłabyś ich na usta lub ciało. Niektóre z nich są szkodliwe dla zdrowia, a inne są po prostu dziwne.
Królestwo kosmetyków
Szminka jest ważną częścią makijażu wielu kobiet. Przeciętnie kobieta nakłada do 9 funtów (4 kg) szminki w ciągu swojego życia. 65% kobiet używa szminki codziennie, a 40% kobiet posiada w domu ponad 20 tubek szminki.
70% ankietowanych mężczyzn uważa, że czerwona szminka jest seksowna, a 90% kobiet twierdzi, że noszenie jej poprawia samopoczucie i nie używa jej, aby przyciągnąć uwagę mężczyzn.
Szminka to ważna część kobiecego arsenału kosmetycznego, którego historia sięga starożytnych cywilizacji. Malowanie ust było popularne wśród Egipcjan, Babilończyków i Greków. Później, w połowie XVI wieku, królowa Elżbieta I i jej dwór używali czerwonego siarczku rtęci, aby nadać intensywniejszy kolor ustom i policzkom.
Zachodnie społeczeństwo odwróciło się od makijażu i malowania ust na czerwono pod koniec XIX wieku, ponieważ w tamtym okresie uważano, że tylko rozwiązłe kobiety się malują.
Dopiero w latach dwudziestych XX wieku kosmetyki i szminki ponownie zaczęły być powszechnie używane, a ich sprzedaż wzrosła dzięki ulepszeniu procesu produkcyjnego i obniżeniu ceny. Kosmetyki od zawsze odgrywały istotną rolę w sposobie, w jaki społeczeństwo interpretuje piękno.
Przez erę flapperek, kiedy makijaż był odważny i kolorowy, przez lata hipisów, po późne lata XXI wieku, kiedy makijaż nabrał bardziej naturalnego wyglądu – kosmetyki wywierały wyjątkowy wpływ na społeczeństwo.
Szminka to obecnie najtańszy i najpopularniejszy kosmetyk na świecie. Jej wybór jest niezwykle ważny, ponieważ jest jednym z niewielu kosmetyków, które trafiają do żołądka.
15% szminki zostaje spłukane podczas mycia twarzy, 5% pozostaje na krawędzi filiżanki, kolejne 5% trafia na powierzchnię innych naczyń, a aż 30% jest połykane podczas oblizywania ust i jedzenia.
Jak powstaje szminka?
Ponieważ szminka, której używasz, trafi do żołądka z większym prawdopodobieństwem niż inne kosmetyki, ważne jest, aby wiedzieć w jaki sposób i z jakich składników została wykonana. Głównymi składnikami szminki pod względem zawartości są zwykle woski, alkohol, pigmenty i olej.
Wosk nadaje strukturę produktowi. Im wyższa temperatura topnienia wosku, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że szminka stopi się na słońcu lub w torebce.
Nie ma standardów branżowych dotyczących kształtu lub rozmiaru szminki. Nie ma również standaryzacji co do rodzaju, liczby lub ilości użytych składników. Poza podstawowymi składnikami (alkohol, olej, wosk i pigment) ilość i liczba innych składników będzie się znacznie różnić w zależności od producenta.
Produkcja szminki przebiega w trzech oddzielnych etapach. Najpierw topi się i miesza składniki różnych części szminki. Rozpuszczalniki, tłuszcze i woski są topione i mieszane oddzielnie. Pigment jest drobno mielony, aby uniknąć obecności małych granulek w szmince. Następnie wszystkie składniki są mieszane razem.
Na tym etapie pomadkę można przechowywać i później lub od razu wlać do tubek szminki. Mieszanie dużej partii pomaga zachować spójność koloru w wielu odcieniach różu, czerwieni i fioletu, które produkują firmy kosmetyczne.
Formuła długo utrzymujących się szminek zawiera emolienty, które szybko odparowują, pozostawiając pigment i film, który chroni pigment. Formuły szminek nadających ustom połysk mają jednolicie odblaskowe składniki, a matowe wykończenia zawierają więcej wosku.
Szminka może również zawierać substancje zapachowe, różne substancje chemiczne i metale ciężkie. Chociaż FDA zajmuje się regulacjami dotyczącymi kosmetyków, oceniają ryzyko na podstawie ekspozycji na jedną tubkę szminki, a nie potencjału spożycia kilogramów produktu przez całe życie.
Dodatki chemiczne
Starając się poprawić odporność na zużycie, trwałość i zadowolenie klientów ze swoich produktów, producenci nadal eksperymentują z dodatkami chemicznymi, z których żaden nie wymaga zatwierdzenia przez FDA.
Niektóre z tych substancji chemicznych wywołują negatywne skutki zdrowotne. Ponadto nie są badane w połączeniu z innymi związkami chemicznymi zawartymi w szmince. Metyloparabeny i propyloparabeny to środki konserwujące używane w wielu kosmetykach w USA, ale zakazane w Unii Europejskiej (UE) ze względu na ich toksyczność dla ludzi.
To tylko dwa rodzaje parabenów występujących w kosmetykach i środkach konserwujących żywność. Są znanymi substancjami zaburzającymi funkcjonowanie układu hormonalnego. FDA twierdzi, że zostały one zatwierdzone jako składniki kosmetyków w celu ochrony konsumentów przed rozwojem szkodliwych bakterii.
Witamina A może stanowić poważne zagrożenie dla kobiet w ciąży, Szminka Revlon Super Lustrous Lipstick to jeden z wielu produktów, który zawiera palmitynian retinylu – syntetyczną formę witaminy A.
Ponieważ ten składnik występuje powszechnie w wielu różnych kosmetykach, filtrach przeciwsłonecznych i niektórych środkach nawilżających, skumulowana ekspozycja na niego może być nadmierna i zwiększać ryzyko niektórych nowotworów, osteoporozy i toksyczności witaminy A.
Do kosmetyków często dodawany jest dwutlenek tytanu, aby rozcieńczyć czerwoną szminkę i nadać jej różowy kolor. Chociaż jest chemicznie obojętny, ma znaczący negatywny wpływ na zdrowie. Badania wykazały genotoksyczność, oksydacyjne uszkodzenia DNA i stan zapalny w modelach zwierzęcych. Ponadto może modulować ekspresję genów w mózgu.
Niektóre pigmenty zawarte w szminkach również są podejrzane. Badania dotyczące D&C red 36 i D&C red 22 Aluminum Lake przeprowadzone na zwierzętach wzbudziły obawy, ponieważ naukowcy powiązali te produkty z uszkodzeniem układu nerwowego.
Składniki mineralne w postaci nanocząsteczek mogą również zwiększać ryzyko negatywnego wpływu na zdrowie substancji chemicznych, które w innym przypadku mogłyby być stosunkowo nieszkodliwe. Zmniejszenie rozmiaru umożliwia związkowi lepszy dostęp do komórek i DNA.
Metale ciężkie zwiększają ryzyko raka
Niestety lista niebezpiecznych substancji chemicznych zawartych kosmetykach na tym się nie kończy. Wiele produktów, które kobiety codziennie nakładają na skórę, zawiera również kilka różnych metali ciężkich.
W raporcie pt. „Heavy Metal Hazard: The Health Risks of Hidden Heavy Metals in Face Makeup”, organizacja Canada Environmental Defense opisała wyniki badań 49 różnych produktów do makijażu, w tym pięciu podkładów, czterech korektorów, czterech pudrów, pięciu różów i bronzerów, siedmiu tuszów do rzęs, dwóch konturówek do oczu, czternastu cieni do powiek oraz ośmiu pomadek i błyszczyków.
Testy wykazały poważne zanieczyszczenie metalami ciężkimi praktycznie we wszystkich produktach:
- 96% zawierało ołów
- 90% zawierało beryl
- 61% zawierało tal
- 51% zawierało kadm
- 20% zawierało arsen
Większość produktów zawierała średnio 4 z 8 badanych metali ciężkich (arsen, kadm, ołów, rtęć, nikiel, beryl, tal i selen).
Co gorsza, każdy produkt zawierał średnio 2 z 4 metali wzbudzających największe obawy (arsen, kadm, ołów, rtęć). Metale te są oznaczone w Kanadzie jako toksyczne, ponieważ udowodniono, że powodują problemy zdrowotne.
Ołów znaleziono w 75% produktów do ust, w tym w 15 próbkach o stężeniu wyższym niż obecny limit zawartości ołowiu w cukierkach spożywanych przez dzieci ustalony przez FDA. Chociaż w przeszłości zwracano uwagę na poziom ołowiu w szmince, według tego badania poziomy śladowych minerałów np. glinu, kadmu, kobaltu i manganu miały wyższe względne wskaźniki spożycia niż ołów.
Naukowcy zalecili również zbadanie poziomów metali śladowych, ponieważ częstość użycia szminki odpowiadała spożyciu lub wchłonięciu 20% dopuszczalnej dziennej ilości glinu, kadmu, chromu i manganu z wody pitnej.
Na przykład, kadm jest znanym metalem rakotwórczym. Wcześniejsze badania wykazały, że kadm znajduje się w biopsjach raka piersi i jest używany przez komórki rakowe do namnażania się w badaniach laboratoryjnych. Ten metal jest używany do nadawania szmince koloru.
Wieloryby, ślimaki i rybie łuski
(FILM TYLKO W JĘZYKU ANGIELSKIM)
Nie wszystkie składniki zawarte w kosmetykach są niebezpieczne; niektóre z nich są po prostu dziwne. Oglądając ten krótki film dowiesz się o ciekawej wydzielinie kaszalotów, zwanej ambrą, używanej przez producentów perfum do utrwalania zapachu na skórze. Wieloryby wydalają tę grudkę żółtej woskowatej substancji poprzez wymioty lub wypróżnienia.
Kropelka zwykle krzepnie w oceanie i ostatecznie osadza się wzdłuż brzegu morza. Produkowana w układzie pokarmowym wieloryba w celu ochrony wyściółki przed ostrymi przedmiotami, które mogą zostać połknięte, ambra kosztuje ponad 10 000 USD za funt (0,5 kg). Luksusowe perfumy wykorzystują tę substancję, aby zapach dłużej utrzymywał się na skórze.
Ślimaki to kolejne cenne źródło substancji chemicznych stosowanych w produktach nawilżających i pielęgnacyjnych. W celu ochrony przed skaleczeniami i bakteriami wydzielają kwas glikolowy i elastynę – związki, które wspomagają odnowę skóry oraz sprawiają, że staje się bardziej miękka i gładka. Rzecznik prasowy Andes Nature, firmy sprzedającej popularny krem ze ślimaków w Ameryce Południowej, powiedział:
„To w 100% czysty i naturalny produkt, który pozwala zastąpić typowe chemiczne kremy do skóry. Konsumenci muszą zwykle kupować kilka różnych kremów, aby uzyskać takie same korzyści”.
W 2006 roku rolnicy z Chile zauważyli, że ich skóra była wyraźnie gładsza po obróbce ślimaków hodowanych na rynek spożywczy. Ślimaki były używane do pielęgnacji skóry już od czasów Hipokratesa, który proponował stosowanie kwaśnego mleka i rozgniecionych ślimaków jako środka do łagodzenia stanu zapalnego skóry. Ślimaki to nie jedyne zmiażdżone części zwierzęce używane w kosmetykach. Chociaż guanina jest mylona z guanem nietoperzy, w rzeczywistości jest to mielona rybia łuska używana w lakierze do paznokci i tuszu do rzęs, aby uzyskać połyskliwy lub rozpraszający światło kolor.
Więcej przykładów składników pochodzenia zwierzęcego
Naturalne składniki kosmetyków mogą być również pozyskiwane od zwierząt, które zginęły w wypadkach drogowych. Łój jest powszechnym tłuszczowym produktem uzyskiwanym ze zwłok zwierząt, które producenci otrzymują z laboratoriów, ogrodów zoologicznych, rzeźni, schronisk, a nawet z wypadków drogowych.
Czy wiesz, że kosmetyki mogą zawierać owady i robaki? Chociaż niektóre mogą przypadkowo zostać zmielone podczas procesu produkcji, koszenila (kwas karminowy) pochodzi z celowo zmielonych owadów. Jest to silny czerwony pigment, wykorzystywany do produkcji szminek. Koszenila jest od wieków używana jako dodatek do żywności i w produkcji kosmetyków. Starbucks przyznał się nawet, że używa jej jako składnik swoich truskawkowych napoi.
Nasienie jest bogate w białko, dlatego nasienie buhajów stało się bardzo popularnym składnikiem produktów do włosów suchych lub zniszczonych. Salony wysokiej klasy liczą sobie od 90 do 120 dolarów za zabieg, który trwa około 45 minut.
Być może wiesz, że lanolinę można znaleźć w środkach do nawilżania i ochrony skóry, smarach do maszyn i środkach ochronnych do metali. Młode matki karmiące piersią nakładają krem lanolinowy na sutki, aby chronić i koić skórę.
Lanolina jest wytwarzana z owczej wełny, więc nazywa się ją również tłuszczem z wełny lub woskiem z wełny. Ciemna i tłusta pasta powstająca w pierwszym etapie produkcji, przechodzi kilka procesów uszlachetniania, zanim stanie się produktem kupowanym w sklepie. Niestety wełna używana do produkcji lanoliny zazwyczaj nie pochodzi od owiec hodowanych metodami ekologicznymi.