Unikalne glukozynolany znalezione w Morindze

Według dr. Mercoli

Glukozynolany to fitozwiązki zawierające siarkę, które można znaleźć przede wszystkim w warzywach krzyżowych, takich jak brokuły, kapusta i brukselka. Jednak badania pokazują, że moringa, znana również jako drzewo chrzanowe, również jest bogata w te prozdrowotne związki.

Zgodnie z raportem opublikowanym w maju 2020 roku w Scientific Reports, Moringa nie tylko ma wysoki poziom glukozynolanów, ale zawiera również unikalne glukozynolany, które są odpowiedzialne za wiele jej właściwości leczniczych.

Glukozynolany są metabolizowane do bioaktywnych izotiocyjanianów przez enzym zwany myrozynazą. Podstawowym izotiocyjanianem występującym w morindze odpowiedzialnym za wiele jej korzyści zdrowotnych jest moringina wytwarzana przez hydrolizę glukomoringiny.

Moringina jest również znana jako 4RBITC (od nazwy chemicznej, izotiocyjanian 4-(alfa-L-ramnopiranozyloksy)benzylu). Podobnie jak sulforafan zawarty w brokułach, moringina ma silne działanie przeciwzapalne i cytoochronne.

Według Jeda Faheya, biochemika żywieniowego i adiunkta w Johns Hopkins Medical School, moringina ma tak samo silne działanie jak sulforafan, a w niektórych badaniach okazała się nawet silniejsza.

Co to jest Moringa?

Zanim zagłębimy się w konkretne korzyści zdrowotne Moringi oraz dowiemy się dlaczego glukozynolany są ważne, warto wiedzieć, czym jest Moringa. Moringa to drzewo pochodzące z Indii, Pakistanu, Bangladeszu i Afganistanu.

Istnieje 14 różnych gatunków Moringa, ale najczęściej spotykanym i najczęściej spożywanym jest Moringa oleifera, czasami nazywana „cudownym warzywem”. Jeśli mieszkasz na obszarze subtropikalnym i decydujesz się posadzić to drzewo, bądź ostrożny, ponieważ jest to jedno z najszybciej rosnących drzew, jakie kiedykolwiek widziałem.

Posadziłem kilka roślin, aby móc zebrać liście jako dodatek do sałatki. Sześć miesięcy później te drzewa miały 25 stóp wysokości, blokując moje panele słoneczne, a pnie miały 12-calowy obwód.

Od wieków Moringa oleifera była stosowana w medycynie ajurwedyjskiej i naturalnej jako lekarstwo na stany zapalne, choroby zakaźne i choroby przewlekłe, takie jak choroby serca, choroby krwi i zaburzenia trawienia.

Chociaż Moringa oleifera jest doskonałym źródłem witamin, minerałów i kilku związków fenolowych, wiele korzyści zdrowotnych tej rośliny sprowadza się do zawartości glukozynolanów i moringiny izotiocyjanianowej. Co ciekawe, ostatnie badania ujawniły obecność nieznanego wcześniej glukozynolanu w dzikiej morindze.

Z Moringi wyizolowano wcześniej nieznany glukozynolan

Glukozynolany to klasa związków zawierających siarkę, które występują w warzywach krzyżowych (Brassica) i Morindze. Jednak Moringa oleifera zawiera kilka unikalnych glukozynolanów, których nie ma w innych roślinach. Najbardziej skoncentrowanym glukozynolanem zawartym w Moringa oleifera jest glukomoringina (GMG), która ma właściwości przeciwutleniające i przeciwnowotworowe.

Niedawno naukowcy odkryli nowy rodzaj glukozynolanu w dzikich rodzajach Moringa oleifera, nazwany 4-(-L-glukopiranozyloksy)benzylem GS (4GBGS). Domowe rodzaje Moringa oleifera lub te uprawiane w celu spożycia przez ludzi również zawierały pewne poziomy 4GBGS, ale w znacznie niższych stężeniach.

Naukowcy przypuszczają, że może to wynikać z chęci producentów do poprawy naturalnie gorzkiego smaku moringi. Ponieważ glukozynolany zawierają siarkę, nadają roślinie wyraźny, czasem odpychający smak.

Oprócz GMG i 4GBGS, Moringa oleifera zawiera również co najmniej 10 innych glukozynolanów, które działają synergistycznie, zapewniając Morindze wiele właściwości prozdrowotnych.

Moringa działa jak silny antybiotyk

Wykazano również, że Moringa ma silne działanie antybiotyczne wpływające na wiele różnych patogenów, w tym Escherichia coli, Salmonella typhimurium, Candida i Helicobacter pylori. Według Scientific Reports:

„…(4RBITC) – izotiocyjanian powstały w wyniku hydrolizy „glukomoringiny”… z M. oleifera - jest silnym i selektywnym antybiotykiem wykazującym działanie przeciwko H. pylori.

Inne badania wykazały, że aktywność antybiotykowa 4RBITC z M. oleifera jest selektywna i silna wobec innych ważnych patogenów, takich jak Staphylococcus aureus i Candida albicans. Wydaje się również, że 4RBITC jest skuteczny w kontrolowaniu pewnych objawów zarówno ALS, jak i stwardnienia rozsianego w modelach mysich.

Coraz więcej badań epidemiologicznych, na zwierzętach i klinicznych łączy dietetyczne glukozynolany i ich pokrewne izotiocyjaniany z ochroną przed chorobami przewlekłymi, w tym różnymi nowotworami, cukrzycą i zaburzeniami ze spektrum autyzmu…”

W badaniu opublikowanym w 2005 roku w Planta Medica porównano skuteczność kilku różnych izotiocyjanianów, aby zobaczyć, które zapewniają najsilniejszą ochronę przed H. pylori. Spośród testowanych izotiocyjanianów najskuteczniejsze były sulforafan i moringina (4RBITC).

W innym badaniu naukowcy pobrali próbki bakterii z odchodów dostarczonych przez szpital w Portugalii. Łącznie wyizolowano 18 szczepów bakterii tlenowych, w tym Enterococcus faecalis, Staphylococcus aureus, Staphylococcus saprophyticus, E. coli (dwa szczepy) i Salmonella typhi.

Następnie próbki wystawiono na działanie trzech różnych glukozynolanów i trzech izotiocyjanianów. Chociaż glukozynolany nie miały wpływu na bakterie, izotiocyjaniany, w szczególności SFN, BITC i PEITC, wykazały wysoką aktywność przeciwdrobnoustrojową. W niektórych przypadkach izotiocyjaniany były bardziej skuteczne niż antybiotyki.

Moringa zawiera wszystkie niezbędne aminokwasy

Moringa to również źródło wysokiej jakości białka. Zaledwie 2 łyżeczki suszonego proszku z Moringi zawierają 1 gram białka, a całkowita średnia zawartość białka w Moringa oleifera wynosi 30,24%. Być może najważniejszy jest fakt, że Moringa zawiera wszystkie dziewięć niezbędnych aminokwasów, czyli coś, czego brakuje wielu innym źródłom białka roślinnego.

Aminokwasy są ważne, ponieważ są budulcem białka. Odwrotnie, kiedy organizm rozkłada lub trawi białka z pożywienia, aminokwasy są tym, co powstaje w wyniku trawienia. Organizm wykorzystuje aminokwasy do tworzenia nowych białek, które pełnią różnorodne funkcje – od wzrostu i naprawy, przez gojenie ran, po metabolizm pokarmowy.

Istnieje 20 różnych aminokwasów, które są klasyfikowane jako endogenne lub egzogenne. Organizm może samodzielnie wytwarzać endogenne aminokwasy, ale nie może wytwarzać egzogennych aminokwasów. Ich źródłem jest pożywienie.

Dziewięć niezbędnych (egzogennych) aminokwasów to histydyna, izoleucyna, leucyna, lizyna, metionina, fenyloalanina, tryptofan, treonina i walina. Trzy z tych niezbędnych a minokwasów - leucyna, izoleucyna i walina - są również zaliczane do aminokwasów rozgałęzionych (BCAA), ponieważ mają rozgałęzioną strukturę molekularną.

Chociaż wątroba rozkłada większość aminokwasów, nie może rozkładać BCAA. Z tego powodu BCAA są rozkładane głównie w mięśniach. Jako takie, pomagają poprawić wydajność podczas ćwiczeń i zmniejszyć rozpad mięśni.

Nie ma wielu pokarmów roślinnych, które tak jak Moringa zawierają wszystkie egzogenne aminokwasy. Według African Journal of Biotechnology, Moringa zawiera łącznie 19 aminokwasów, w tym wszystkie dziewięć egzogennych aminokwasów. Jak wyszczególniono w kilku artykułach badawczych, w tym w czasopiśmie Amino Acids, dziewięć niezbędnych aminokwasów pełni ważne funkcje biologiczne, w tym:

Oprócz niezbędnych aminokwasów Moringa zawiera korzystne kwasy tłuszczowe (44,57% to kwas a-linolenowy), beta-karoten, fenole, zeatynę, kwercetynę, beta-sitosterol, kempferol, flawonoidy i izotiocyjaniany. Dwie łyżeczki suszonego proszku z Moringi zawierają również 0,999 gramów błonnika, 80 mg wapnia i 200 IU witaminy C.

Inne właściwości prozdrowotne Moringi

Oprócz wspomnianych wcześniej korzyści zdrowotnych, inne badania wykazały, że Moringa:

Jak włączyć moringę do swojej diety?

Podobnie jak matcha, Moringa jest dostępna w postaci proszku. Liście moringi są suszone, a następnie mielone w celu uzyskania skoncentrowanego proszku bogatego we wszystkie korzystne związki, witaminy i minerały, które ma do zaoferowania ta roślina.

Spożywanie moringi w ten sposób może być szczególnie korzystne, ponieważ liście nigdy nie są gotowane, a jedynie suszone. Gotowanie może spowodować denaturację enzymu mirozynazy, zmniejszając ilość glukozynolanów, które są przekształcane w aktywne izotiocyjaniany, oraz ilość izotiocyjanianów wchłanianych przez organizm.

Można również kupić suplement Moringi w postaci oleju lub kapsułek. Decydując się na suplement weź pod uwagę produkty wyprodukowane z dzikiej Moringi. Moringa pochodząca z dzikich zbiorów może być bardziej gorzka niż odmiany udomowione, ale zawiera wszystkie korzystne glukozynolany i zapewnia korzyści zdrowotne, które z nimi związane.

Suplementy mogą zawierać proszek z liści Moringa w różnych dawkach – od 500 do 2000 mg, w zależności od wielkości kapsułki. Zalecana dawka dla osób dorosłych to dwie kapsułki dziennie – jedna rano i jedna wieczorem.

Jednak przed przyjęciem suplementu najlepiej byłoby skonsultować się z lekarzem, który dobierze odpowiednią dawkę lub wykluczy interakcje z innymi przyjmowanymi lekami.

Chociaż Moringa oferuje imponujące korzyści zdrowotne, ważne jest również, aby być świadomym możliwych działań niepożądanych, jakie może powodować przyjmowanie suplementów z Moringi. W przypadku ciężarnych matek najlepiej unikać stosowania suplementów z Moringa oleifera, ponieważ nie ma badań potwierdzających bezpieczeństwo stosowania Moringi w przypadku kobiet w ciąży. Istnieje również kilka badań, które sugerują, że Moringa przyjmowana we wczesnych stadiach ciąży może powodować poronienie ze względu na jej zdolność do wywoływania skurczów macicy.

Inne źródła glukozynolanów

Moringa zawiera unikalne glukozynolany, takie jak glukomoringina, które nie występują w innych roślinach, ale nie jest ona jedynym źródłem glukozynolanów w diecie. Jeśli chcesz zwiększyć spożycie tych korzystnych związków roślinnych, możesz to zrobić włączając do diety następujące produkty: