Według dr. Mercoli
Liście laurowe są powszechnie używane do marynowania, gotowania i aromatyzowania gulaszu, zup i farszu. Pochodzą z wawrzynu występującego w krajach śródziemnomorskich. Liście mogą mieć do 3 cali długości i mają kształt migdałów. Prawdopodobnie widziałeś pokazy gotowania lub czytałeś przepisy, które zalecały dodanie liścia laurowego do pikantnych zup i gulaszu oraz usunięcie go przed serwowaniem potrawy. Według Serious Eats:
„Możesz pomyśleć, że jest to przyprawa opcjonalna. Liść laurowy ze swej natury gra drugie skrzypce po innych, bardziej wyrazistych smakach. Ale tak jak zmielony czarny pieprz, smażone anchois lub zmiękczony por w gulaszu, chociaż nie rozpoznawalne od razu dodają warstwę subtelnego posmaku w tle, od którego zależy sukces potrawy”.
Chociaż początkowy smak liścia laurowego przypomina Vicks VapoRub, pochodzący od eugenolu - związku chemicznego, którego zawartość w liściu laurowym jest największa - smak zmienia się w wyniku gotowania na wolnym ogniu przez godzinę lub dwie i nadaje wyjątkowy posmak wielu zupom i sosom.
Gryzienie liści laurowych jest nieprzyjemne, dlatego podczas gotowania dodaje się je w całości i wyławia przed podaniem potrawy. W większości sklepów spożywczych można znaleźć świeże i suszone liście laurowe. Suszone liście laurowe są zwykle importowane z regionu Morza Śródziemnego, a świeże liście laurowe pochodzą z Kalifornii. Chociaż oba są nazywane liśćmi laurowymi i używane prawie w ten sam sposób, te rośliny nie są ze sobą bezpośrednio powiązane.
Jaki rodzaj liścia laurowego można uprawiać w domu?
Prawdziwy liść laurowy jest również znany jako wawrzyn szlachetny. To wiecznie zielone drzewo liściaste pochodzące z Azji Zachodniej, Afryki Północnej i południowej Europy. Nazwa botaniczna to Laurus nobilis. Roślina ta może być uprawiana jako w doniczce w warunkach domowych.
Jednak być może widzieliście liście innych gatunków, powszechnie sprzedawane jako liście laurowe, ponieważ są one podobne pod względem morfologii, aromatu, a czasem smaku. Do substytutów należą:
- Cinnamomum tamala (indyjski liść laurowy)
- Litsea glaucescens (meksykański liść laurowy)
- Pimenta racemosa (liść laurowy z Indii Zachodnich)
- Syzygium polyanthum (indonezyjski liść laurowy)
- Umbellularia californica (kalifornijski liść laurowy)
Chociaż wyglądają podobnie, smak i zapach otrzymywany podczas gotowania różnią się od cech L. nobilis. Według Serious Eats, wrzucenie świeżego liścia laurowego do sosu beszamelowego daje efekt, który „przypomina smak, który uzyskałoby się wlewając do sosu butelkę leku”.
W niedawnych badaniach naukowcy porównali liście wawrzynu Laurus nobilis, powszechnie sprzedawany na rynkach nigeryjskich, z liśćmi Syzygium guineense i Syzygium eucalyptoides w celu znalezienia alternatywy dla wawrzynu.
Naukowcy wykorzystali komercyjną próbkę Laurus nobilis jako złoty standard i przeanalizowali olejki eteryczne otrzymane z niego w wyniku hydrodestylacji metodą chromatografii gazowej ze spektrometrią mas. Głównymi składnikami liści L. nobilis są eukaliptol, alfa-pinen i kamfen.
Ze związków zawartych w L. nobilis, 16 występuje również w S. guineense, a 6 w S. eucalyptoides. Syzygium guineense było dawniej używane w medycynie ludowej krajów afrykańskich. Naukowcy włączyli olejek eteryczny tej rośliny do analizy właściwości przeciwbakteryjnych i przeciwutleniających.
Syzygium eucalyptoides pochodzi z Australii Zachodniej. Owoce tej rośliny mają właściwości przeciwnowotworowe, pomagają leczyć astmę i zmniejszają ryzyko cukrzycy. Liście, kora i owoce rośliny Syzygium polyanthum mają różnorodne tradycyjne zastosowania, w tym w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi, zapalenia żołądka, biegunki i chorób skóry.
Wyciąg z liści laurowych obniża poziom glukozy we krwi na czczo
Wcześniejsze badania nad Syzygium polyanthum wykazały, że etanolowy ekstrakt olejku eterycznego tej rośliny ma działanie przeciwutleniające i jest bezpieczny dla ludzi. W badaniu przedstawionym na 6. Międzynarodowej Konferencji Zdrowia Publicznego w Indonezji naukowcy omówili badanie, w którym zbadano wpływ ekstraktu etanolu na poziom glukozy we krwi na czczo u pacjentów z cukrzycą typu 2.
W randomizowanym badaniu pilotażowym kontrolowanym placebo udział wzięło osiem osób. Uczestnicy badania poddani interwencji spożywali 350 miligramów (mg) ekstraktu w postaci kapsułek raz dziennie przez 14 dni. Grupa kontrolna przyjmowała placebo przez ten sam okres czasu.
Dane zebrano w przeddzień interwencji i po 14 dniach przyjmowania ekstraktu. Po interwencji poziom cukru we krwi na czczo w grupie otrzymującej suplement był niższy niż w grupie kontrolnej.
Naukowcy są przekonani, że brak istotności statystycznej tej różnicy był związany z małą liczbą uczestników badania pilotażowego i doszli do wniosku, że ekstrakt etanolowy z Syzygium polyanthum może być skutecznym środkiem obniżania poziomu cukru we krwi u osób z cukrzycą typu 2.
Te wyniki są zgodne z wynikami wcześniejszych badań na zwierzętach z użyciem ekstraktu metanolowego z S. polyanthum, który wykazał aktywność hipoglikemiczną. Naukowcy napisali, że osoby chore na cukrzycę pochodzące z Indonezji często stosowały ten liść laurowy jako element tradycyjnej medycyny w celu kontrolowania poziomu cukru we krwi.
Naukowcy ocenili możliwe mechanizmy, poprzez które ekstrakt wywierał działanie przeciwhiperglikemiczne i stwierdzili, że hamuje on wchłanianie glukozy z jelit i zwiększa jej wychwyt w tkance mięśniowej. Drugie badanie na zwierzętach wykazało, że szczury otrzymujące ekstrakt z S. polyanthum miały o 65,91% niższy poziom glukozy we krwi niż szczury z grupy kontrolnej.
Liść laurowy i graviola pomagają obniżyć poziom kwasu moczowego
W badaniu opublikowanym w Scientific Reports naukowcy przedstawili wyniki próby zbadania potencjalnego dwukierunkowego związku między dną moczanową a cukrzycą typu 2. Przeanalizowali dane z Singapore Chinese Health Study i doszli do wniosku, że występowanie dny promuje rozwój cukrzycy u osób z prawidłową masą ciała – jednak osoby już chorujące na cukrzycę miały mniejsze ryzyko wystąpienia dny.
Drugie badanie potwierdziło, że osoby, u których rozwinęła się dna moczanowa, mają zwiększone ryzyko rozwoju cukrzycy. Dna jest spowodowana podwyższonym poziomem kwasu moczowego we krwi, co wynika ze zwiększonej produkcji lub zmniejszonego wydalania tego kwasu. Według Partnership to Fight Chronic Disease prawie 4 miliony ludzi w USA cierpi na dnę moczanową, która jest formą zapalenia stawów.
W ocenie przeprowadzonej przez tę samą organizację badacze stwierdzili, że roczny koszt leczenia dny moczanowej przekracza 11 000 USD na pacjenta, czyli znacznie więcej niż wskazywały poprzednie szacunki. Naukowcy z Instytutu Nauk o Zdrowiu Perintis w Indonezji próbowali porównać wpływ indonezyjskiego ekstraktu z liści laurowych oraz soku z gravioli na zmniejszenie poziomu kwasu moczowego, a tym samym na ryzyko rozwoju dny moczanowej.
Graviola jest owocem o kremowej konsystencji i silnym smaku, porównywalnym do ananasa lub truskawek. Naukowcy przeprowadzili badania przed i po interwencji - 17 uczestników badania otrzymało ekstrakt z liści laurowych, a kolejnych 17 osób sok z gravioli.
Chociaż w obu grupach poziom kwasu moczowego pod koniec interwencji był niższy, naukowcy odkryli, że u osób, które otrzymały sok z gravioli, redukcja ryzyka rozwoju dny była większa. Jednak liście laurowe są tradycyjnym składnikiem ajurwedy stosowanym w leczeniu dny moczanowej zarówno w postaci herbaty, jak i w postaciach do zastosowania zewnętrznego.
Ekstrakt Syzygium polyanthum obniża ciśnienie krwi i wspomaga angiogenezę
Indonezyjski liść laurowy (Syzygium polyanthum) wpływa również na układ naczyniowy. W indonezyjskim badaniu opublikowanym w 2020 roku naukowcy ocenili wpływ, jaki ekstrakt z liścia laurowego może mieć na wzrost śródbłonka naczyniowego.
Użyto modelu zwierzęcego, w którym ostry zespół wieńcowy został wywołany chirurgicznie. Następnie zwierzęta leczono wyciągiem z indonezyjskiego liścia laurowego. Naukowcy zaobserwowali znaczącą ekspresję czynników wzrostu śródbłonka naczyniowego w grupie leczonej w porównaniu z grupą kontrolną.
To doprowadziło ich do wniosku, że ekstrakt z indonezyjskiego liścia laurowego może mieć potencjalny wpływ na angiogenezę i stanowić leczenie uzupełniające „poprawiające rokowania w zakresie reperfuzji na niedokrwionej tkance”. Może to potencjalnie przyśpieszyć powrót do zdrowia po incydentach sercowo-naczyniowych, które wywołują niedokrwienie i uszkodzenie tkanki.
W drugim badaniu, niedawno opublikowanym w International Journal of Innovative Science and Research Technology oceniono wpływ indonezyjskiego liścia laurowego na ciśnienie krwi u kobiet w ciąży z wysokim ciśnieniem krwi.
Badacze zaangażowali 39 kobiet w ciąży i podzielili je na dwie grupy: interwencyjną (n = 19) i kontrolną (n = 20). Kobietom z grupy interwencyjnej przez 14 dni podawano 80 mg nanocząsteczek indonezyjskiego liścia laurowego z 10 mg nifedypiny, podczas gdy grupa kontrolna otrzymywała tylko nifedypinę.
Nifedypina jest blokerem kanału wapniowego stosowanym w leczeniu nadciśnienia tętniczego i kontroli dusznicy bolesnej. Jest przepisywana w leczeniu nadciśnienia tętniczego u kobiet w ciąży. Dane wykazały większy spadek skurczowego i rozkurczowego ciśnienia krwi w grupie interwencyjnej, w której oprócz leku stosowano nanocząsteczki indonezyjskiego liścia laurowego.
Właściwości prozdrowotne Laurus nobilis
W wyżej przytoczonych badaniach wykorzystywano ekstrakt z Syzygium polyanthum. Jednakże w wielu innych badaniach oceniano właściwości prozdrowotne prawdziwego liścia laurowego – wawrzynu szlachetnego (Laurus nobilis), dzięki czemu odkryto kilka skutecznych zastosowań farmakologicznych. Liście wawrzynu były tradycyjnie stosowane jako środek przeciwbiegunkowy, przeciwzapalny i przeciwcukrzycowy. Wyniki badań na zwierzętach wskazują na następujące właściwości L. nobilis:
Przyśpieszenie gojenia się ran |
Działanie przeciwdrgawkowe |
Właściwości przeciwbólowe |
Działanie antymutagenne |
Możliwości immunostymulujące |
Właściwości przeciwwirusowe |
Działanie antycholinergiczne |
Właściwości odstraszające komary |
Działanie antybakteryjne przeciwko Staphylococcus aureus, Bacillus subtilis i Staphylococcus intermedius |
Kupując liście laurowe Laurus nobilis należy upewnić się, że jest to oryginalna przyprawa, a nie jakiś podróbka z rośliny ozdobnej. Muszą pochodzić z drzewa laurowego, więc sprawdzaj ich jakość. Podczas gdy niektóre zioła po wysuszeniu stają się kruche i pozbawione smaku, suszenie liści laurowych nie zmienia zawartości składników aromatycznych.
Liście laurowe są klasycznym składnikiem pikantnych sosów, świetnie komponują się z owocami morza, mięsem i potrawami warzywnymi. Jednakże należy pamiętać, że ze względu na obecność wysokiego stężenia eugenolu, olejek laurowy może działać drażniąco na skórę i błony śluzowe. Świeże liście laurowe można przechowywać w zamrażarce, aby wydłużyć ich termin przydatności.