Według dr. Mercoli
Wirusy grypy mają wysoki wskaźnik mutacji i mogą rozwinąć lekooporność. Badania wykazały, że pochodne kwasu usninowego mogą skutecznie hamować namnażanie wirusa grypy w warunkach laboratoryjnych i modelach zwierzęcych.
Wirusy grypy powodują zaraźliwą chorobę układu oddechowego, znaną jako grypa. Wirus infekuje nos, gardło, a czasem płuca, wywołując chorobę o nasileniu od łagodnego do ciężkiego. Objawy obejmują gorączkę, kaszel, bóle mięśni lub ciała, zmęczenie i ból gardła. U dzieci mogą wystąpić dodatkowo wymioty i biegunka.
Istnieją cztery typy wirusa grypy, które są oznaczone literami: A, B, C i D. Wirus grypy typu D nie zaraża ludzi, ale wywołuje choroby u bydła. Wirusy grypy typu A, B i C zarażają ludzi. Wirus grypy typu A jest jedynym znanym typem wirusa grypy powodującym pandemię. Wirusy grypy typu A i B mogą powodować epidemie, a wirus grypy typu C na ogół powoduje łagodne infekcje.
Wirus grypy typu A i B odpowiadają za większość przypadków grypy u ludzi, a każda z nich jest klasyfikowana na podstawie sekwencjonowania genetycznego. Każdego roku eksperci próbują dopasować szczepionkę przeciw grypie, szacując jakie szczepy wirusa będą najpowszechniejsze w danym sezonie.
CDC szacuje, że od 3% do 11% populacji choruje na objawową grypę w każdym sezonie, chociaż w sezonie grypowym 2020-2021 infekcje prawie nie istniały. Zazwyczaj jednak do 20% populacji przechodzi chorobę bezobjawowo lub objawowo. W latach 2010-2020 szacunkowa liczba zgonów spowodowanych grypą wahała się od 12 000 do 61 000 rocznie, w zależności od sezonu grypowego.
Ponieważ wirus grypy może każdego roku atakować miliony ludzi, naukowcy starali się opracować skuteczną i bezpieczną terapię przeciwwirusową, aby zmniejszyć obciążenie chorobą. Jednak nie udało się to.
Kwas usninowy pomaga powstrzymać wirusa grypy bez stymulowania odporności
Kwas usninowy został po raz pierwszy wyizolowany w 1844 roku i od tego czasu był szeroko badany jako jeden z niewielu dostępnych na rynku metabolitów porostów. Porosty były elementem medycyny ludowej w wielu krajach. Wczesne badania aktywności biologicznej porostów w Nowej Zelandii doprowadziły do zidentyfikowania kwasu usninowego jako „głównego składnika przeciwbakteryjnego, cytotoksycznego i przeciwwirusowego”.
Doprowadziło to następnie do badania kwasu usninowego i jego pochodnych przeciwko pandemicznemu wirusowi grypy H1N1. Zbadano izomery kwasu usninowego i jego pochodne, a wyniki sugerują, że należy rozważyć zastosowanie jego pochodnych przeciwko wirusowi grypy.
Zbadano również wpływ kwasu usninowego na zjadliwego wirusa grypy typu A. Naukowcy odkryli, że mogą zwiększyć aktywność kwasu poprzez jego modyfikację za pomocą chalkonów. To ważna klasa flawonoidów, których naukowcy używali do tworzenia pochodnych, aby:
„... Poprawić aktywność farmakologiczną, uzyskać selektywność względem konkretnego receptora lub enzymu przy jednoczesnym zmniejszeniu pewnych niekorzystnych skutków ubocznych, a nawet w celu optymalizacji farmakokinetyki głównego kandydata”.
Pochodne kwasu usninowego modyfikowane chalkonami wykazały aktywność biologiczną przeciwko wirusowi grypy w laboratorium i w badaniach na modelu zwierzęcym. Naukowcy przetestowali szeroką gamę szczepów wirusów, a wyniki wykazały aktywność przeciwko wszystkim szczepom.
Ponadto pochodna kwasu modyfikowana waliną wykazała zdolność do zmniejszania liczby zgonów u zakażonych zwierząt i nie wywoływała rozwoju oporności u wirusów grypy. Naukowcy doszli do wniosku, że ta modyfikacja zwiększyła właściwości przeciwwirusowe i zmniejszyła potencjał toksyczności dla tkanki wątroby.
Hepatotoksyczność jest ważnym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę podczas stosowania kwasu usninowego. Przegląd patentowy z lat 2000-2017 wykazał, że wnioski o zastosowanie kwasu usninowego zostały wycofane ze względu na toksyczność wątroby. Wyniki badań na zwierzętach sugerują, że mechanizmem odpowiadającym za powstawanie urazu jest fosforylacja oksydacyjna, zwiększony stres oksydacyjny i wyczerpywanie się glutationu.
Oporność na środki przeciwdrobnoustrojowe jest poważnym wyzwaniem dla współczesnej medycyny. Wirusy grypy mogą mutować, dzięki czemu stają się oporne na leki przeciwwirusowe. Jak wykazały badania, niektóre pochodne kwasu usninowego stanowią odpowiedź na kilka wyzwań związanych ze zwalczaniem wirusów grypy, a mianowicie są skuteczne, nie powodują rozwoju szczepów opornych i mają niską hepatotoksyczność.
Co to jest kwas usninowy?
Kwas usninowy jest wtórnym metabolitem wytwarzanym wyłącznie przez różne gatunki porostów. Naukowcy odkryli, że ma działanie przeciwwirusowe, przeciwzapalne, przeciwutleniające, przeciwgrzybicze i przeciwnowotworowe.
Metabolity wtórne to cząsteczki organiczne wytwarzane przez organizm, które nie są kluczowe dla ich rozmnażania, wzrostu lub rozwoju, ale dają selektywną przewagę m.in. spowalniając wzrost konkurującego organizmu. Na przykład, metabolity wtórne grzybów to antybiotyki, takie jak penicylina.
Kwas usninowy ma silne właściwości antybakteryjne i dlatego jest częstym składnikiem past do zębów, płynów do płukania ust, dezodorantów i kremów nawilżających. Jest również stosowany jako konserwant w produktach kosmetycznych. Właściwości przeciwbakteryjne obejmują zdolność do hamowania tworzenia się biofilmu gronkowca złocistego na urządzeniach medycznych i hamowanie wzrostu innych organizmów Gram-dodatnich.
Kwas usninowy jest promowany pod kątem zmniejszenia masy ciała, ale sprzedawane suplementy są związane z ciężką toksycznością wątroby. Miejscowe stosowanie tego kwasu również może powodować reakcję alergiczną lub miejscowe podrażnienie. Badania wykazały, że kwas ma wpływ na środowisko, w tym właściwości owadobójcze.
Badania podają w wątpliwość wartość i bezpieczeństwo leków przeciw grypie, takich jak Tamiflu
Leki przeciwwirusowe na grypę, takie jak Tamiflu (oseltamivir) i Relenza (zanamiwir), są lekami konwencjonalnymi stosowanymi w leczeniu grypy, pomimo ryzyka wystąpienia poważnych skutków ubocznych i nieudowodnionych korzyści. Leki te były stosowane w wielu krajach, w tym w Stanach Zjednoczonych, do leczenia i zapobiegania grypie sezonowej i pandemicznej.
W 2010 roku Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zaklasyfikowała Tamiflu jako lek „niezbędny”. W 2014 roku dr Mark H. Ebell z College of Public Health na University of Georgia opublikował artykuł w The BMJ, nazywając wydarzenia związane z Tamiflu „awarią wielosystemową”, ponieważ decyzje CDC, WHO i EMA zostały podjęte pomimo braku publikacji i dostępności ograniczonych danych.
Następnie profesor Tom Jefferson z Oxford Center for Evidence Based Medicine przeprowadził przegląd systematyczny piśmiennictwa Cochrane. Porf. Jefferson i jego zespół opublikowali recenzję opartą wyłącznie na surowych, niepublikowanych danych regulacyjnych. Ostatecznie, wyniki przeglądu wykazały, że Tamiflu skraca czas trwania objawów wirusa grypy o mniej niż jeden dzień.
Wnioski te obejmowały potrzebę upublicznienia wszystkich dostępnych danych i udostępnienia ich do niezależnej analizy. Dodał, że pieniądze wydane na zapasy takich leków mogą być lepiej wydane na inne priorytety zdrowia publicznego.
Szczepionka przeciw grypie jest nieskuteczna i zwiększa wydalanie wirusa
W sezonie grypowym 2019-2020 CDC podało, że 51,8% osób w wieku 6 miesięcy i starszych zostało zaszczepionych przeciwko grypie, co stanowi 3,1% wzrost szczepień w porównaniu z poprzednim sezonem. Według wstępnych szacunków CDC, ogólna skorygowana skuteczność szczepionki przeciw grypie w latach 2018-2019 w leczeniu zakażeń związanych z ostrymi chorobami układu oddechowego, które wymagały pomocy medycznej, wyniosła 47%.
Te same statystyki dotyczące szczepionki przeciw grypie 2019-2020 wykazały 45% skuteczność. Jednak, mówiąc inaczej, szczepionka przeciw grypie nie zapewniała żadnej ochrony w ponad pięćdziesięciu procentach przypadków.
W przypadku osób dorosłych w wieku powyżej 50 lat, które są grupą najbardziej narażoną na ciężką grypę, szczepionka 2018-2019 miała zaledwie 24% skuteczność przeciwko wszystkim wirusom grypy łącznie i fatalną 8% skuteczność przeciwko wirusowy grypy typu A, który jest najbardziej zjadliwym typem.
Skuteczność szczepionki przeciw grypie 2019-2020 była wyższa u osób powyżej 50 lat, ale spadła do 25% u osób dorosłych w wieku od 18 do 49 lat Szczepionka zawiera trzy lub cztery szczepy wirusów typu A lub B. Nawet jeśli szczepy te doskonale pasują do wirusów krążących w danym sezonie grypowym, nie zapobiegają wielu innym infekcjom dróg oddechowych. Według Cochrane Collaboration:
„Ponad 200 wirusów wywołuje ILI (chorobę podobną do grypy), która daje takie same objawy (gorączka, ból głowy, bóle mięśni, kaszel i katar), co grypa. Bez badań laboratoryjnych lekarze nie są w stanie odróżnić ILI od grypy, ponieważ obie infekcje trwają kilka dni i rzadko powodują poważną chorobę lub śmierć”.
Oprócz słabych wyników, ludzie, którzy są rutynowo szczepieni, wydalają do powietrza 6,3 razy więcej wirusa grypy. W badaniu przeprowadzonym na University of Maryland naukowcy ujawnili, że szczepienia zwiększały ilość wirusa uwalnianego z każdym oddechem, zauważając:
„Niewiele wiadomo na temat ilości i zakaźności wirusa grypy wydalanego w wydychanym powietrzu. Przyczynia się to do niepewności co do znaczenia przenoszenia wirusa grypy drogą powietrzną. Pokazujemy, że kichanie jest rzadkie i nie jest ważne dla rozprzestrzeniania się wirusa grypy, kaszel również nie jest wymagany”.
Jest to ważne, ponieważ oznacza, że nawet ktoś, kto nie kicha ani nie kaszle, może potencjalnie przenieść wirusa grypy na inne osoby. Ponadto osoba, która niedawno otrzymała żywą atenuowaną szczepionkę przeciw grypie (LAIV), również może aktywnie wydalać i przenosić wirusa.
Niewiele jest dowodów na to, że coroczne szczepienie przeciw grypie jest dobrym sposobem zwalczania grypy.
Domowe strategie mające na celu zmniejszenie ryzyka infekcji wirusowych
Istnieją strategie, które można samodzielnie zastosować w domu, aby pomóc w zapobieganiu i leczeniu infekcji wywoływanych przez wirusa grypy. Oprócz ochrony przed grypą, optymalizacja poziomu witaminy D pomaga również chronić organizm przed COVID-19. Badania wielokrotnie wykazały, że prawidłowy poziom witaminy D pomaga zapobiegać infekcjom dróg oddechowych. W przeglądzie naukowym z 2017 roku obejmującym 25 randomizowanych badań, stwierdzono:
„Suplementacja witaminy D była bezpieczna i ogólnie chroniła przed ostrą infekcją dróg oddechowych. Największe korzyści odnieśli pacjenci z dużym niedoborem witaminy D oraz osoby, które nie otrzymywały dużych dawek”.
Mie mam żadnych wątpliwości, że nebulizowany nadtlenek wodoru jest najbezpieczniejszym i najskuteczniejszym sposobem leczenia ostrej infekcji górnych dróg oddechowych.
Po raz pierwszy napisałem o tym w biuletynie w kwietniu 2020 roku i od tego czasu otrzymałem imponującą ilość potwierdzeń skuteczności tego sposobu od przyjaciół i znajomych, którzy poważnie zachorowali i użyli tego sposobu do zwalczenia infekcji. W artykule znajduje się link do wywiadu z dr Davidem Brownsteinem, który ma klinikę niedaleko Detroit.
Dr Brownstein z powodzeniem leczył ponad 100 pacjentów nebulizowanym nadtlenkiem wodoru bez poważnych skutków ubocznych – tylko jeden z pacjentów był hospitalizowany. Leczenie zwykle łagodzi objawy infekcji w ciągu kilku godzin.
Oprócz stosowania nebulizowanego nadtlenku wodoru przy pierwszych oznakach infekcji dróg oddechowych, zalecam również przyjmować kwercetynę i cynk, co pomoże zwalczyć wirusa poza tkanką płucną. Im wcześniej zaczniesz stosować kwercetynę i cynk, tym skuteczniej będą one działać, ponieważ w późnym okresie choroby stają się nieskuteczne w hamowaniu replikacji wirusa.
Najważniejsze jest, aby mieć wszystko, czego potrzebujesz, przed sezonem grypowym. Lepiej zapobiegać niż leczyć.