Według dr. Mercoli
Na podstawie szacunków przeprowadzonych przez National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES), liczbę osób chorych na cukrzycę w 2005 r. oszacowano na 20,8 mln osób, czyli 7% populacji USA. Liczba ta wzrosła dramatycznie do 2018 r., kiedy Amerykańskie Stowarzyszenie Diabetologiczne zgłosiło, że 34,2 mln osób w USA choruje na cukrzycę. Stanowiło to 10,5% całej populacji USA.
Amerykańskie Centra Kontroli i Prewencji Chorób szacują, że 1 na 3 osoby w USA ma stan przedcukrzycowy, co w 2019 roku dawało liczbę 88 milionów osób. Cukrzyca to choroba metaboliczna, w której organizm rozwija insulinooporność.
Czynniki ryzyka związane z cukrzycą typu 2, których nie można modyfikować, obejmują wiek i historię rodziny. Istnieje jednak lista czynników ryzyka, nad którymi masz pewną kontrolę. Niektóre z nich obejmują wagę, spożycie składników odżywczych, wysokie ciśnienie krwi, historię cukrzycy ciążowej, brak aktywności oraz historię chorób serca lub udaru mózgu.
Niestety, cukrzyca typu 2 to epidemia w Stanach Zjednoczonych. Przypadkowo jest to również choroba, która może zwiększać ryzyko infekcji, a nawet śmierci z powodu COVID-19. Zarówno wysokie ciśnienie krwi, jak i cukrzyca typu 2 są czynnikami podstawowymi, które zwiększają ryzyko poważnej choroby z COVID. Jednak oba te zjawiska można często odwrócić, dokonując zdrowych wyborów żywieniowych i zmian stylu życia.
Wybory żywieniowe nie zawsze dotyczą eliminacji produktów z diety. Ważne jest również to co warto dodać do diety. Zastanów się nad niżej wymienionymi pięcioma ziołami i przyprawami, które mogą pomóc obniżyć poziom glukozy we krwi.
Cynamon: zapach jesieni
The Farmer's Almanac nazywa cynamon „przyprawą sezonu jesiennego”. Ta przyprawa była używana od tysięcy lat w kuchni i w medycynie. Należy jednak pamiętać, że istnieje ponad 250 różnych gatunków cynamonu i nie wszystkie mają takie same właściwości.
Większość cynamonu znajdującego się w sklepie spożywczym to cynamon chiński (cynamon kasja). Jest tańszy i zawiera wyższy poziom kumaryny. Jest to silny antykoagulant o potencjalnych właściwościach rakotwórczych i toksycznych.
Cynamon cejloński jest mniej powszechny, nieco droższy i, co ważne, zawiera niższy poziom kumaryny. Pochodzi z południowych Indii i Sri Lanki. Uważany jest za „lepszą przyprawę”. Cynamon kasja ma kolor czerwono-brązowy, natomiast cynamon cejloński jest brązowy. Chociaż można ich używać zamiennie, bezpieczniej jest użyć cynamonu cejlońskiego.
Dieta bogata w węglowodany netto może prowadzić do wyższego niż normalnie poziomu glukozy we krwi. Może to spowodować rozwój stanu znanego jako stan przedcukrzycowy, który z czasem może przekształcić się w cukrzycę typu 2. W systematycznym przeglądzie piśmiennictwa oceniającego stosowanie cynamonu u osób z cukrzycą nie naleziono wystarczających dowodów na poparcie jego stosowania w celu obniżenia poziomu glukozy we krwi na czczo lub poziomu HbA1c.
Jednak w badaniu opublikowanym w Journal of the Endocrine Society napisano, że problemem jest prawdopodobnie interferencja między cynamonem a lekami, które ludzie przyjmują w celu kontrolowania cukrzycy. Z tego powodu jego grupa zdecydowała się skupić wyłącznie na osobach ze stanem przedcukrzycowym, które nie przyjmowały jeszcze leków.
Kiedy grupie interwencyjnej podawano 500 miligramów (mg) suplementu cynamonu, po 12 tygodniach zaobserwowano u nich poprawę poziomu glukozy na czczo. W innym badaniu obejmującym 109 uczestników z cukrzycą typu 2 zbadano czy suplementy cynamonu wraz ze standardową opieką mogą obniżyć poziom hemoglobiny A1c (HbA1c) u pacjentów lepiej niż sama standardowa opieka.
Wykazano, że osoby przyjmujące cynamon miały niższy poziom HbA1c o 0,83% w porównaniu do osób, które były objęte standardową opieką. Naukowcy doszli do wniosku, że różnica jest istotna statystycznie, a zastosowana interwencja może pomóc obniżyć poziom HbA1c, który jest miarą długoterminowej kontroli poziomu glukozy we krwi.
W artykule z 2021 roku opublikowanym w Frontiers in Plant Science dokonano przeglądu wcześniejszych badań klinicznych z użyciem cynamonu cejlońskiego. Chociaż nie ma konkretnych badań oceniających wpływ cynamonu cejlońskiego na burzę cytokin, która powszechnie wstępuje w ciężkim przebiegu COVID-19, postawiono hipotezę, że „silne właściwości przeciwzapalne cynamonu cejlońskiego mogą złagodzić ten stan”.
Ponadto autorzy zacytowali wcześniejsze badania, z których wysnuto następujący niosek: „Nasze wyniki nie wykazują żadnych znaczących działań niepożądanych i toksyczności CZ [Cinnamomum zeylanicum], w tym hepatotoksyczności i właściwości przeciwzakrzepowych”.
Potężne właściwości imbiru
Imbir (Zingiber officinale) jest przyprawą powszechnie używaną w kuchni indyjskiej i chińskiej; historycznie korzeń imbitu był również używany jako środek wzmacniający w leczeniu powszechnych dolegliwości. Imbir to wieloletnia roślina zielna o lekko pikantnym smaku, często mielona i stosowana jako dodatek do sosów, curry i piwa imbirowego. Z korzenia można również zrobić napar.
Roślina osiąga wysokość nieco ponad 0.61 m wysokości i wytwarza stożkowaty kwiat z żółtymi krawędziami. Jednak to podziemne kłącze (łodyga) jest cenione za swoje właściwości lecznicze i smakowe. Kilka badań wykazało wpływ imbiru na poprawę wrażliwości na insulinę i zmniejszenie stężenia glukozy w osoczu na czczo i poziomu HbA1c.
Do badania, które zostało opublikowane w 2014 roku, naukowcy zakwalifikowali 70 pacjentów z cukrzycą typu 2, którzy otrzymywali 1600 mg imbiru lub placebo przez 12 tygodni. U osób, które otrzymywały imbir, zaobserwowano lepszą wrażliwość na insulinę i poprawę niektórych parametrów profilu lipidowego.
W drugim badaniu, opublikowanym w 2015 roku, uzyskano podobne wyniki u 41 pacjentów z cukrzycą typu 2, którzy codziennie otrzymywali 2 gramy suplementu imbiru w proszku przez 12 tygodni. U osób otrzymujących suplement imbiru zaobserwowano znaczne obniżenie poziomu HbA1c i glukozy we krwi na czczo.
Badanie na zwierzętach wykazało, że imbir skutecznie obniżał poziom glukozy we krwi i cofanie białkomoczu cukrzycowego. U kobiet z cukrzycą ciążową tabletki imbirowe obniżały poziom glukozy we krwi na czczo, ale nie wpływały na poziom glukozy w surowicy mierzony dwie godziny po posiłku.
Związki znajdujące się w imbirze skutecznie zmniejszają odpowiedź zapalną. Kilka badań wykazało przeciwutleniające i immunomodulujące działanie imbiru, które może pomóc w zapobieganiu i leczeniu kilku rodzajów nowotworów, takich jak nowotwory piersi, przewodu pokarmowego i jajnika.
Imbir hamuje rozwój nowotworów głównie poprzez indukowanie apoptozy, hamowanie proliferacji komórek nowotworowych i uwrażliwianie nowotworów na radioterapię i chemioterapię.
Jednak najpowszechniejszym zastosowaniem imbiru jest łagodzenie objawów nudności i wymiotów. Jedno z badań wykazało, że korzeń imbiru działał równie dobrze jak leki przepisane na chorobę morską, a w innym okazał się skuteczniejszy niż placebo w zapobieganiu nudnościom i wymiotom pooperacyjnym.
Obniż poziom glukozy we krwi i wzmocnij mózg rozmarynem
Rozmaryn to pachnące, aromatyczne zioło, które można łatwo uprawiać w ogródku. Od dawna jest stosowany jako zioło lecznicze, które poprawia trawienie i krążenie.
Kwas karnozowy to bioaktywny związek występujący w ekstrakcie rozmarynu, który w badaniach na zwierzętach wykazał zdolność zmniejszania ryzyka otyłości i zespołu metabolicznego. Po 12 tygodniach myszy karmione suplementem diety zawierającym wyciąg z rozmarynu wykazały znaczną redukcję masy ciała, procentowej zawartości tkanki tłuszczowej i poprawę poziomu insuliny, a także lepsze pomiary parametrów metabolicznych.
W badaniu z udziałem 48 dorosłych mężczyzn i kobiet, uczestnikom codziennie podawano 2 gramy, 5 gramów lub 10 gramów proszku z liści rozmarynu przez cztery tygodnie. Próbki krwi analizowano na początku i na końcu badania pod kątem poziomu glukozy, profilu lipidowego i poziomu przeciwutleniaczy.
Naukowcy odkryli, że nastąpił znaczący spadek poziomu glukozy we krwi w sposób zależny od dawki, z największą znaczącą różnicą w przypadku osób, którym podawano 10 gramów proszku z liści rozmarynu dziennie. Niższy był również poziom cholesterolu całkowitego i trójglicerydów.
Obszerny przegląd literatury udokumentował również wpływ rozmarynu na otyłość, zespół metaboliczny, choroby układu krążenia i cukrzycę. Inne badanie wykazało, że suplementacja rozmarynem miała znaczący wpływ na poziom HbA1c i stężenie glukozy we krwi na czczo u pacjentów z cukrzycą typu 2 i bez niej.
Co ciekawe, rozmaryn również znacząco poprawił poziom witaminy B12 w obu grupach. Drugą ekscytującą korzyścią płynącą ze spożywania rozmarynu jest jego wpływ na poprawę funkcji poznawczych, nawet gdy jest stosowany w mniejszych ilościach, zwykle używanych podczas gotowania.
Naukowcy z Iwate University w Japonii odkryli, że kwas karnozowy aktywuje szlak sygnałowy, który chroni komórki mózgowe przed wolnymi rodnikami. Ten szlak jest aktywowany przez wolne rodniki, co oznacza, że nie jest aktywny, dopóki nie jest potrzebny.
Kozieradka o zapachu klonu obniża poziom glukozy we krwi
Kozieradka to roślina z rodziny orzeszków ziemnych. Nasiona i liście są używane w kuchni i przemyśle spożywczym do aromatyzowania żywności, napojów i tytoniu. W kilku badaniach oceniono wpływ stosowania nasion kozieradki na poziom glukozy we krwi na czczo. W jednym z badań naukowcy odkryli, że kozieradka ma synergistyczny efekt z dietą, obniżając poziom glukozy we krwi na czczo i HbA1c.
Analizując wyniki pacjentów, którzy stosowali doustny środek hipoglikemizujący lub insulinę z dietą i ćwiczeniami w celu kontrolowania cukrzycy typu 2, naukowcy odkryli, że codzienne przyjmowanie 10 gramów nasion kozieradki moczonych w gorącej wodzie jako dodatku do standardowego leczenia wpływa na obniżenie poziomu glukozy we krwi na czczo i HbA1c.
Jednak efekt ten był zauważalny dopiero w 5 miesiącu w przypadku poziomu cukru we krwi na czczo i w 6 miesiącu w przypadku HbA1c. Wcześniejsze badania sugerowały, że wysoka zawartość błonnika w kozieradce prowadzi do obniżenia poziomu glukozy we krwi, ale opóźniony efekt w tym badaniu sugeruje, że może za to odpowiadać inny mechanizm.
Małe badanie z udziałem 18 uczestników stosujących sproszkowaną kozieradkę nie wykazało znaczącej zmiany poziomu glukozy we krwi na czczo. Jednak u osób przyjmujących nasiona namoczone w gorącej wodzie zaobserwowano 25% redukcję poziomu glukozy we krwi na czczo i 30% redukcję trójglicerydów.
Dawniej nasiona kozieradki były używane do stymulowania laktacji. W jednym z badań zaobserwowano, że matki stosujące kozieradkę były w stanie odciągnąć więcej mleka - każdego dnia o 2,47 uncji. Dr Jack Newman – kanadyjski pediatra – jako pierwszy opublikował zalecany protokół dla kobiet, które chciały karmić piersią swoje adoptowane dzieci.
Zaskakujące właściwości konopi indyjskich
Niespodzianką w grupie ziół, które pomagają kontrolować poziom glukozy we krwi, są konopie indyjskie. Pisałem już o historii marihuany oraz na temat wielu korzyści dla zdrowia wynikających z fitozwiązków znajdujących się w konopiach. Korzyści te obejmują leczenie padaczki, zapalnej choroby jelit, hamowanie wzrostu guza i zapobieganie zakażeniu COVID-19.
Innym obszarem, w którym fitozwiązki zawarte w konopiach indyjskich dają wielką nadzieję, jest leczenie bólu. Kannabinoidy często działają tam, gdzie zawiodły leki farmaceutyczne, w tym w leczeniu bólu spowodowanego chorobą nowotworową i przewlekłego bólu nerwów. Raport opublikowany w 2010 roku obejmujący 14 badań klinicznych z użyciem marihuany w leczeniu bólu wykazał, że jej zastosowanie nie tylko umożliwiało kontrolę bólu, ale w wielu przypadkach uzyskano lepsze wyniki w porównaniu do alternatyw farmaceutycznych.
Ustawa rolna z 2018 r. zawierała sekcję, która zalegalizowała produkcję konopi. Stanowią one również źródło kanabidiolu (CBD) i wielu innych fitozwiązków. Nazwa botaniczna konopi i marihuany to Cannabis sativa. Różnica polega na zawartości tetrahydrokanabinolu (THC), który wywołuje efekty psychoaktywne. Zgodnie z Farm Bill konopie zawierają mniej niż 0,3% THC.
Konopie i marihuana są znane pod nazwą konopie indyjskie. W jednym z badań oceniano dane z NHANES pochodzące od 4657 dorosłych mężczyzn i kobiet. Oceniano używanie marihuany oraz badano poziom insuliny na czczo i poziom glukozy we krwi.
Naukowcy odkryli, że wśród 579 obecnych użytkowników i 1975 byłych użytkowników, stosowanie konopi obniżyło poziom insuliny na czczo o 16%, a insulinooporność o 17%. Ponadto istniał istotny związek między stosowaniem konopii a mniejszym obwodem talii.
Rośnie zainteresowanie analizą wpływu konopi na cukrzycę. Badania przeprowadzone przez American Alliance for Medical Cannabis sugerują, że związki zawarte w konopiach mogą pomagać w stabilizacji poziomu glikozy we krwi, zapobieganiu zapaleniom nerwów i obniżaniu ciśnienia krwi.
Jedno z opublikowanych badań postulowało, że tetrahydrokannabiwaryna i kanabidiol – dwa niepsychoaktywne fitokannabinoidy występujące w konopiach indyjskich – mogą wpływać na metabolizm glukozy w modelu zwierzęcym.