Według dr. Mercoli
Tysiące ludzi wypróbowało co najmniej jeden produkt stanowiący alternatywę dla mleka krowiego. W ciągu ostatnich kilku lat pojawiało się ich wiele na półkach sklepowych, w tym mleko ryżowe, mleko kokosowe, mleko sojowe (które ma listę własnych wad), a nawet mleko konopne i lniane. Istnieje wiele różnych rodzajów mleka orzechowego, np. mleko z orzechów laskowych i orzechów nerkowca, ale prawdopodobnie najpopularniejszym jest mleko migdałowe.
Niezależnie od tego, czy jest oznaczone jako oryginalne, waniliowe lub ekologiczne, czy też reklamuje liczbę kalorii na etykiecie, toczy się debata nie tylko na temat wartości odżywczej mleka migdałowego, ale także tego, jakich składników się używa do jego produkcji.
Jednym z ostatnich powodów do dyskusji jest ankieta dotycząca liczby migdałów stosowanych przez producentów do wyprodukowania 1,8 litra mleka migdałowego (pół galona). Według Superfoodly, „dziesięć lat temu miało się większą pewność, że migdały były głównym składnikiem mleka migdałowego” – obecnie nie zawsze tak jest.
Okazuje się, że wiele firm produkujących mleko migdałowe nie ma zwyczaju ujawniać, ile orzechów użyto do wyprodukowania swoich „mlecznych” produktów. W USA nie wymaga się umieszczania takich informacji na etykiecie. W 2015 roku złożono pozew, w którym oskarżono Blue Diamond Growers o oszustwo, ponieważ ich mleko migdałowe zawierało rzekomo tylko 2% migdałów. Powodowie wyszukali informację o procentowej zawartości migdałów w produktach Blue Diamond Growers i porównali ją z podobnymi produktami wytwarzanymi w Wielkiej Brytanii. Według NaturalHealth365:
„Dimitrios Malaxianis i Tracy Albert pozwali Blue Diamond Growers – największą działającą w tym czasie firmę zajmującą się przetwórstwem i sprzedażą migdałów. W pozwie cywilnym stwierdzono, że mleko migdałowe produkowane przez Blue Diamond's Almond Breeze było oszukańczo reklamowane, co dawało złudzenie, że zawiera znaczną ilość migdałów, podczas gdy jest to dalekie od prawdy”.
Rzecznik Almond Board of California stwierdził, że większość marek mleka migdałowego oferuje podobne kombinacje składników zarówno w USA, jak i Wielkiej Brytanii. Według AltHealthWorks, chociaż mleko migdałowe nie jest przeładowane potencjalnie szkodliwymi substancjami, takimi jak hormony wzrostu i antybiotyki, które można znaleźć w konwencjonalnym mleku krowim z hodowli CAFO, problem z mlekiem migdałowym polega na tym, że nie ma w nim nic zdrowego; zawiera nie więcej niż garść migdałów. Jednak czy ta charakterystyka jest prawdziwa?
Zalety i wady alternatyw mleka krowiego
Częstym powodem szukania alternatyw dla mleka krowiego i wyboru mleka migdałowego jest alergia na mleko krowie. Mleko migdałowe szybko stało się zdrową alternatywą dla tego, co AltHealthWorks opisuje następująco: „te produkowane masowo produkty mleczne są po prostu zwiększającym ilość śluzu, napędzającym choroby koktajlem sprzedawanym jako środek do walki z osteoporozą”. To cała prawda o mleku produkowanym masowo sprzedawanym w lokalnym supermarkecie. Jednakże:
„Ile migdałów zawiera mleko migdałowe? Większość producentów odmawia odpowiedzi na to pytanie. Z listy składników na etykiecie wiadomo, że producenci mleka migdałowego używają środków zagęszczających, takich jak karagen i guma guar, oraz emulgatorów, takich jak lecytyna, co może pomóc ukryć, jak mało orzechów używanych jest do produkcji mleka migdałowego”.
Dr Joanne Tobacman, zajmująca się badaniem karagenu, zauważyła, że ta substancja często jest odpowiedzialna za inicjowanie stanu zapalnego, który może prowadzić do powstania krwawiących wrzodów, wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, a nawet wywoływać cukrzycę. Według Superfoodly karagen to ekstrakt z wodorostów morskich, który stał się kontrowersyjny ze względu na badania sugerujące, że może powodować zapalenie przewodu pokarmowego i inne nieprzyjemne działania niepożądane.
Wielu producentów żywności dodaje go do jogurtów, mrożonych obiadów, czekolady, zup i lodów, a także suplementów diety i innych produktów zastępujących mleko, aby nadać tym produktom odpowiednią konsystencję. Osoby z chorobą Crohna, zespołem jelita drażliwego (IBS) i innymi chorobami autoimmunologicznymi powinny unikać spożywania produktów zawierających karagen, ponieważ może on inicjować problemy jelitowe – od stanu zapalnego po nowotwory.
„Chociaż pochodzi z naturalnego źródła, karagenina wydaje się być szczególnie destrukcyjna dla układu trawiennego, wywołując odpowiedź immunologiczną podobną do tej, jaką wykazuje organizm, gdy jest atakowany przez patogeny, takie jak Salmonella”.
Do innych środków zagęszczających, które można znaleźć w mleku migdałowym, należą: guma ksantanowa, mączka chleba świętojańskiego, guma gellan i guma arabska. Jednak według Healthy Eater, mleko migdałowe produkowane przez dwie najlepsze marki – Silk i Blue Diamond – jest (obecnie) chwalone jako wolne od GMO (czyli nie jest modyfikowane genetycznie) i (przynajmniej w USA) wolne od karagenu.
Składniki mleka migdałowego
Według Food Network „garść” migdałów (jedna porcja) jest równa około jednej czwartej szklanki. Po ułożeniu na płaskiej powierzchni, ta ilość może zmieścić się na karteczce samoprzylepnej o wymiarach 3 na 3 cale. Migdały zapewniają szeroką gamę składników odżywczych i przeciwutleniaczy, w tym flawonoidy i kwasy fenolowe. Poniżej wymieniono składniki odżywcze:
- 6 gramów białka
- 3,5 grama błonnika
- 14 gram nienasyconego tłuszczu korzystnego dla serca
- 1,1 grama tłuszczów nasyconych — również korzystnych dla zdrowia
- 75 mikrogramów (mg) wapnia
Według Business Insider:
„Typowa porcja migdałów ma 160 kalorii. Dla porównania, szklanka mleka migdałowego zawiera tylko około 30 kalorii. I chociaż porcja migdałów zawiera 14 gramów tłuszczu i 6 gramów białka, porcja mleka migdałowego zawiera 2,5 grama tłuszczu i tylko 1 gram białka.
Innymi słowy, jedna porcja mleka migdałowego prawie nie zawiera białka. W porównaniu ze zwykłymi, starymi migdałami wypada jeszcze gorzej. Tylko pod jednym względem mleko migdałowe jest korzystniejsze: ma więcej potasu i więcej witamin A i D. Jednak wynika to ze wzbogacenia produktu tymi składnikami odżywczymi — są dodawane podczas procesu produkcyjnego”.
Poniżej wymieniono wartości procentowe referencyjnego dziennego spożycia (DRI) jakie zapewnia dzienna porcja migdałów (1 uncja = 28 g):
- Witamina E (tokoferol) — 37%
- Ryboflawina — 17%
- Magnez — 19%
- Mangan — 32%
W przypadku „mleka migdałowego”, najważniejsze jest to, że jeśli całe półgalonowe opakowanie, takie jak zwykła i niesłodzona odmiana Blue Diamond, zawiera tylko około 30 migdałów, oznacza to, że w 8-uncjowej szklance (240 ml) jest tylko 1 gram białka. Trzeba by było wypić cały karton mleka migdałowego za jednym razem, aby uzyskać tyle samo składników odżywczych, ile jest zawartych w garści migdałów.
Mleko migdałowe: ulepszanie etykiet i produktów
W odpowiedzi na skargi konsumentów popularni producenci mleka migdałowego ulepszają swoje produkty. W co najmniej jednym przypadku doszło do zmiany etykiet produktowych. Według Superfoodly, wkrótce po tym, jak Blue Diamond Growers po wyrażeniu zgody na ugodę poprosił o wstrzymanie procesu sądowego, firma Trader Joe's zmieniła etykietę swojego produktu nazywając go „napojem migdałowym”. Ponadto:
„Nikt dokładnie nie wie, ile migdałów znajduje się w mleku migdałowym Silk, Blue Diamond lub So Delicious. Nawet droższe marki, takie jak Califia Farms czy New Barn, nie ujawniają tych danych. Do dzisiaj nadal nie ma dowodu na to, jaki procent tych produktów stanowią migdały”.
Odsetek migdałów użytych do produkcji belgijskiego mleka migdałowego Alpro wynosi 2% (według etykiety), więc można przypuszczać, że w przypadku innych marek, w tym amerykańskich, zawartość migdałów może być podobna. Dla porównania mleko krowie sprzedawane w sklepach, zawiera w przybliżeniu 85% mleka.
Co więcej, alternatywy dla mleka krowiego są zwykle wzbogacane, podobnie jak mleko krowie, w witaminę D. Ponadto do mleka marki Silk dodawany jest węglan wapnia, natomiast do produktu marki Almond Breeze oprócz węglanu wapnia dodawany jest również cytrynian potasu w celu poprawy równowagi wapnia w organizmie. Wapń jest dodawany do większości marek.
Zalety spożywania (niepasteryzowanego) ekologicznego mleka krowiego i surowych orzechów
Być może zdajesz sobie sprawę z istnienia problemów dotyczących mleka krowiego produkowanego w hodowlach o skoncentrowanym żywieniu zwierząt (CAFO) — gigantyczne obiekty charakteryzujące się dużym skażeniem i okrucieństwem wobec zwierząt — a jednocześnie jesteś zainteresowany korzyściami zapewnianymi przez „prawdziwe” i pełnowartościowe mleko pochodzące od krów karmionych trawą, które zawiera substancje naturalnie wzmacniające odporność i korzystne bakterie, niszczone podczas procesu pasteryzacji.
Interesujące jest to, że Amerykańskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (CDC), a także Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) stosują zarówno taktykę strachu, jak i dezinformację, gdy ostrzegają, że nieprzegotowane mleko może przenosić bakterie chorobotwórcze, jednocześnie celowo pomijając fakt, że bakterie te są powszechne u chorych zwierząt z hodowli CAFO, co jest bezpośrednim wynikiem praktyk rolnictwa przemysłowego.
Prawdę mówiąc, wiele osób nie powinno spożywać produktów mlecznych, zarówno surowych, jak i pasteryzowanych, ze względu na alergię na białka mleka. Dodatkowo, w przypadku oporności na insulinę, prawdopodobnie lepiej byłoby unikać surowego i pasteryzowanego mleka, ponieważ zawiera ono laktozę (cukier), która może pogorszyć oporność na insulinę/leptynę. Jeśli z powodu alergii nie możesz pić surowego, ekologicznego mleka, mleko migdałowe może stanowić stosunkowo smaczną alternatywę.
Jeśli zastanawiasz się nad odpowiednim spożyciem białka (w przypadku wielu osób często jest ono zbyt duże przez nadmierne spożycie mięsa), Harvard Health wskazuje, że 50-letnia, ważąca 140 funtów (63 kg) kobieta powinna spożywać około 53 gramów białka dziennie. Zalecam ograniczenie spożycia białka do około 40 do 70 gramów dziennie, w zależności od beztłuszczowej masy ciała. Pamiętaj, że przeciętny Amerykanin spożywa od trzech do pięciu razy więcej białka niż potrzebuje.
Porównując mleko migdałowe z odżywczymi migdałami i innymi orzechami, wybór staje się jasny. Najlepszym rozwiązaniem pod względem odżywczym jest dodanie porcji orzechów do swojej diety. Są idealną przekąską podczas podróży, ponieważ z łatwością można je umieścić w torebce, w kieszeni, torbie gimnastycznej lub pudełku na lunch.