USDA złożyło pozew do sądu w związku z brakiem rozwiązania problemu wysokiego wskaźnika zanieczyszczenia mięsa z kurczaka bakteriami kałowymi

Według dr. Mercoli

Chociaż istnieje wiele zagrożeń dla środowiska i zdrowia ludzkiego związanych z nowoczesną produkcją żywności, być może jednym z najbardziej palących problemów dla konsumentów jest stale rosnące ryzyko zatrucia pokarmowego.

Według wstępnych danych CDC, w 2018 r. zgłoszono 25 606 zakażeń pokarmowych, w tym 5893 hospitalizacji i 120 zgonów z powodu zatrucia pokarmowego. W 2017 r. odnotowano 24 484 zakażeń, w tym 5677 hospitalizacji i 122 zgony.

Dla dalszego porównania, między rokiem 2009 a 2015 — w okresie sześciu lat — zgłoszono 5760 ognisk chorób przenoszonych przez żywność, które spowodowały 100 939 zachorowań, 5699 hospitalizacji i 145 zgonów.

Według najnowszego raportu, częstość występowania infekcji na 100 000 Amerykanów była najwyższa dla Camylobacter, która była odpowiedzialna za 19,5% wszystkich przypadków — co stanowi wzrost o 12% w porównaniu do lat 2015-2017. Innymi drobnoustrojami odpowiedzialnymi za infekcje były:

Produkty z kurczaka są głównym źródłem wielu chorób przenoszonych przez żywność

Produkty spożywcze stały się istotnym źródłem zatruć pokarmowych – np. dwa wielostanowe wybuchy STEC w 2018 r. przypisano skażeniu sałaty rzymskiej — jednak głównym problemem pozostaje surowe mięso kurczaka. Jak zauważono w raporcie CDC:

„Campylobacter jest najczęściej identyfikowaną infekcją… od 2013 roku. Powoduje biegunkę, czasem krwawą, a 18% zainfekowanych osób jest hospitalizowanych. Rzadkim powikłaniem zakażenia Campylobacter jest zespół Guillain-Barré – rodzaj paraliżu o podłożu autoimmunologicznym.

Drób jest głównym źródłem Campylobacter. W sierpniu 2018 r. FSIS [Służba Bezpieczeństwa i Kontroli Żywności Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych (USDA)] zaczęła stosować nową metodę testowania; w wyniku badań tą metodą Campylobacter została wyizolowana z 18% tuszek kurcząt i 16% pobranych części kurcząt…

Częstość występowania zakażeń Enteritidis – najczęstszym serotypem bakterii gatunku Salmonella – nie zmniejszyła się od ponad 10 lat. Enteritidis jest przystosowana do życia w produktach drobiowych, a jaja są istotnym źródłem infekcji.

Do 2012 r. FDA wdrożyła Egg Safety Rule, która wymaga zastosowania środków zapobiegawczych podczas produkcji jaj w kurnikach i wymaga późniejszego chłodzenia jaj podczas przechowywania i transportu we wszystkich fermach, w których żyje ponad 3 000 kur.

W 2018 r. wielostanowa epidemia spowodowana przez Enteritidis została wywołana przez jaja z fermy, która nie wdrożyła wymaganych środków bezpieczeństwa, po tym jak jej wielkość przekroczyła 3 000 kur.

Mięso z kurczaka również jest istotnym źródłem infekcji Enteritidis. W grudniu 2018 r. FSIS poinformowało, że 22% zakładów produkujących mięso z kurczaka nie spełniło norm bezpieczeństwa dotyczących zapobiegania infekcji bakterią Salmonella…”

PCRM złożyło pozew przeciw USDA za brak rozwiązania problemu zanieczyszczenia

W oparciu o wyniki testów z 2011 r., w 2013 r. PCRM złożyło petycję do USDA w sprawie ustanowienia przepisów, prosząc agencję o rozwiązanie problemu zanieczyszczenia kałem w produktach z kurczaka poprzez uregulowanie zanieczyszczenia kałem jako zafałszowania produktu zgodnie z Federal Meat Inspection Act and the Poultry Products Inspection Act. Zgodnie z komunikatem prasowym PCRM z 17 kwietnia 2019 r.:

„Chociaż USDA wdraża politykę „zerowej tolerancji” dla skażenia kałem, ta polityka dotyczy tylko widocznego skażenia kałem. Produkty z kurczaka pozytywnie przechodzą przez kontrolę, jeśli odchody nie są widoczne gołym okiem.

Pozew i petycja cytują inspektora federalnego, który powiedział: „Na linii produkcyjnej często można zauważyć tuszę kurczaka z wciąż przyczepionymi jelitami, które są skażone kałem. Jeśli jednak nie ma zanieczyszczenia kałem na skórze tuszy kurczaka, nie możemy nic zrobić, aby nie zeszła z linii.

Zrozumiałe jest założenie, że gdy tusza z kurczaka dostanie się do zbiornika chłodzącego (dużej kadzi z zimną wodą), zanieczyszczenie dostanie się do wody i zanieczyści wszystkie pozostałe tusze w agregacie chłodniczym. Dlatego nazywa się to czasem „zupą kałową”.

W swojej petycji dotyczącej stanowienia prawa, PCRM argumentowało, że standard USDA dotyczący „braku widocznych odchodów” jest żałośnie nieodpowiedni i zostałby uznany za „obrzydliwy przez przeciętnego konsumenta”. Według PCRM bakterie kałowe powinny być uznane jako zanieczyszczenie.

PCRM złożyło pozew, ponieważ USDA nie odpowiedziała nie tylko na petycję z 2013 r., ale także na wniosek Freedom of Information Act (FOIA) z 2017 r., w ramach którego grupa lekarzy poszukiwała „dokumentacji wskaźników skażenia kałem wykrytych w zakładach uboju drobiu i innych danych związanych z inspekcją drobiu i prędkością linii ubojowej”.

Pozew ma na celu zmuszenie USDA do udzielenia „merytorycznej odpowiedzi” na petycję, a także odpowiedzi na wniosek FOIA. Nowy system kontroli drobiu wdrożony przez USDA w 2014 r. zwiększył dopuszczalną prędkość linii uboju i przetwórstwa do 140-175 ptaków na minutę. Według PCRM:

„Dane pokazują, że zakłady działające w tym modelu częściej nie spełniają standardów USDA dotyczących Salmonelli i bakterii kałowych niż zakłady działające w ramach tradycyjnego systemu kontroli”.

USDA broni swojego standardu, stwierdzając, że bakterie kałowe i materiał kałowy nie są terminami wymiennymi. KatieRose McCullough, dyrektor ds. regulacyjnych i naukowych w North American Meat Institute, powiedziała w wywiadzie dla The Washington Post:

„Bakterie takie jak E. coli są naturalnie obecne w środowisku, co wykazały liczne badania dotyczące wszelkiego rodzaju przedmiotów – od żywności po telefony, klawiatury i szczoteczki do zębów. Nie oznacza to, że którykolwiek z tych przedmiotów jest skażony odchodami”.

Zanieczyszczone produkty z kurczaka są głównym czynnikiem ryzyka infekcji dróg moczowych

Zatrucie pokarmowe nie jest jedynym problemem wynikającym ze skażenia bakteriami produktów z kurczaka. Szczep E. coli znany jako ExPEC (pozajelitowy patogenny szczep E. coli) jest odpowiedzialny za 85% infekcji dróg moczowych (ZUM). ZUM są przede wszystkim powodowane przez przeniesienie E. coli poprzez kontakt seksualny z zakażoną osobą i/lub przeniesienie bakterii kałowych z odbytu do cewki moczowej.

Jednak nowsze badania wykazały, że nie zawsze jest to przyczyną infekcji, pokazując, że większość ZUM jest w rzeczywistości wynikiem narażenia na skażone bakteriami produkty z kurczaka. Co więcej, z 8 milionów przypadków ZUM występujących każdego roku w USA, około 10% jest obecnie opornych na antybiotyki, co może skutkować rozwojem infekcji nerek i sepsy (posocznicy).

Oporność na leki stała się na tyle powszechna, że lekarze powinni przeprowadzać test na lekooporność przed przepisaniem antybiotyku na ZUM. Część problemu wynika z faktu, że antybiotyki są nadal szeroko stosowane w rolnictwie do celów pobudzania wzrostu, co umożliwia szybki rozwój oporności na te leki.

Już w 2005 roku opublikowano artykuły przedstawiające lekooporne szczepy E. coli z supermarketu pasujące do szczepów znalezionych powodujących infekcje u ludzi. Wszystkie badania amerykańskie, kanadyjskie i europejskie opublikowane w 2012 r. potwierdziły bliskie podobieństwa genetyczne między lekoopornymi szczepami E. coli pobranymi od pacjentów oraz szczepami znalezionymi na drobiu (mięso z kurczaków i indyków).

Badanie opublikowane w czasopiśmie mBio w 2018 r. wykazało, że 79,8% próbek kurczaka, wieprzowiny i indyka zakupionych w dużych sklepach detalicznych we Flagstaff w Arizonie było skażonych E. coli. Naukowcy przetestowali również próbki krwi i moczu od osób, które odwiedziły główne centrum medyczne w okolicy, znajdując E. coli u 72,4% osób, u których zdiagnozowano ZUM.

W szczególności szczep E. coli znany jako ST131 był obecny zarówno w próbkach mięsa (zwłaszcza drobiu), jak i w próbkach pobranych od pacjentów z ZUM. Większość szczepów E. coli występujących w drobiu stanowił szczep znany jako ST131-H22, która dobrze się rozwija u ptaków. Ten specyficzny szczep znaleziono również w próbkach od osób chorych na ZUM.

„Nasze wyniki sugerują, że jeden podszczep ST131 — ST131-H22 — zadomowiła się w populacjach drobiu na całym świecie oraz że mięso może służyć jako nośnik narażenia i infekcji człowieka” – zauważyli naukowcy, dodając, że ten szczep E. coli jest tylko jednym z wielu, które mogą być przenoszone z drobiu i innych źródeł mięsa na ludzi.

Kupując mięso z kurczaka i jajka, upewnij się, że są ekologiczne i pochodzą z wolnego wybiegu

Chociaż aspekty omówione w tym artykule przypominają, aby dokładnie gotować drób i ostrożnie obchodzić się z surowym mięsem podczas przygotowywania, inną opcją jest unikanie kurczaka z hodowli CAFO. Jest to z pewnością jedna z najbardziej zanieczyszczonych żywności w Stanach Zjednoczonych, która dodatkowo ma słaby profil odżywczy w porównaniu z innymi źródłami białka, w tym kurczakiem hodowanym na wolnym wybiegu.

Na przykład, badanie przeprowadzone przez American Pastured Poultry Producers Association (APPPA), w którym porównano wartość odżywczą mięsa z kurczaka z wolnego wybiegu z krajową bazą danych składników odżywczych USDA dla standardowych wartości referencyjnych mięsa z kurczaka z hodowli CAFO, wykazało, że kurczęta hodowane na wolnym wybiegu zawierały o 406,8% więcej witaminy E (1,86 j.m. na 100 gramów w porównaniu do 0,367 j.m.) i miały średni stosunek omega-3 do 6 wynoszący 1 do 5, co jest bliskie ideału, w porównaniu z proporcją 1 do 15 dla mięsa z kurczaka z hodowli CAFO.

Mięso z kurczaka z wolnego wybiegu zawierało również o połowę tłuszczów mniej niż mięso z kurczaka z hodowli CAFO (w tym tłuszczów nasyconych, jednonienasyconych i wielonienasyconych) oraz o 11,1% więcej cholesterolu.

Biorąc pod uwagę zagrożenia związane z surowym mięsem z kurczaka, przed spożyciem warto upewnić się, że jest ekologiczny i pochodzi z wolnego wybiegu. To samo dotyczy jaj, ponieważ jaja od kur z hodowli CAFO są znacznie bardziej podatne na skażenie patogenami niż ekologiczne jaja od kur z wolnego wybiegu.

Najlepszym rozwiązaniem jest znalezienie lokalnego źródła ekologicznych jaj z wolnego wybiegu. Raport Cornucopia Institute na temat jajek oraz lista plasuje 136 producentów jaj według 28 kryteriów ekologicznych – jest doskonałym źródłem informacji w przypadku braku zaufanych lokalnych producentów.

W czerwcu 2017 r. Cornucopia Institute rozpoczął również prace nad raportem o kurczakach i stworzeniem listy. Biorąc pod uwagę, że opracowanie raportu o jajach zajęło sześć lat, może minąć jeszcze trochę czasu, zanim lista dotycząca mięsa z kurczaka będzie gotowa. Możesz przyczynić się do powstania tego raportu, postępując zgodnie z prostymi instrukcjami wymienionymi w ich alercie z 13 czerwca.

Zdroworozsądkowe środki ostrożności podczas przygotowywania mięsa z kurczaka

Gdy gotujesz kurczaka, zachowaj zdroworozsądkowe środki ostrożności, aby uniknąć zanieczyszczenia innych potraw i powierzchni kuchennych oraz rozprzestrzeniania bakterii. W celu uniknięcia zanieczyszczenia krzyżowego między produktami spożywczymi w kuchni, należy przestrzegać następujących zaleceń:

• Do surowego mięsa i drobiu używaj przeznaczonej do tego celu deski do krojenia, najlepiej drewnianej, a nie plastikowej. Nigdy nie używaj tej deski do przygotowywania innych potraw oraz do krojenia warzyw. Oznaczenie desek do krojenia kolorami to prosty sposób na ich odróżnienie.
• Użyj gorącej wody i detergentu do dezynfekcji deski do krojenia. Zwykłe przetarcie szmatką nie zniszczy bakterii.
• W celu wykonania niedrogiego, bezpiecznego i skutecznego środka do dezynfekcji blatów kuchennych i desek do krojenia, użyj 3% nadtlenku wodoru i octu. Trzymaj każdy ze składników w osobnej butelce z rozpylaczem, a następnie spryskaj powierzchnię jednym, a następnie drugim płynem i zetrzyj. Do czyszczenia, pielęgnacji i dezynfekcji drewnianych desek do krojenia można również zastosować olej kokosowy. Zawiera kwas laurynowy, który ma silne działanie przeciwdrobnoustrojowe. Ponadto tłuszcze pomogą kondycjonować drewno.

Pamiętaj również o umyciu rąk ciepłą wodą z mydłem przed i po kontakcie z mięsem z kurczaka.

Jak leczyć ZUM bez antybiotyków?

Na koniec, jeśli zachorujesz na ZUM, oto kilka pomocnych wskazówek. Chociaż sok żurawinowy jest często zalecany, większość soków żurawinowych zawiera fruktozę, która spożywana w dużych ilościach może powodować problemy zdrowotne. Z tego powodu nie polecam picia soku żurawinowego, gdy masz infekcję. Ponieważ twój układ odpornościowy jest już obciążony, niewskazane jest dodawanie fruktozy do mieszanki.

Dużo lepszą alternatywą jest czysta D-mannoza, która jest aktywnym składnikiem soku żurawinowego odpowiedzialnym za jego korzystny wpływ na układ moczowy. Może również pochodzić z jagód, brzoskwiń, jabłek i innych roślin. Czysta D-mannoza jest 10 do 50 razy silniejsza niż żurawina i wykazano, że leczy ponad 90% ZUM w ciągu jednego do dwóch dni. Jest nietoksyczny i całkowicie bezpieczny, bez negatywnych skutków.

Polecam również wypróbowanie D-mannozy przed zastosowaniem antybiotyków, aby uniknąć zabijania pożytecznych bakterii. Problemy trawienne i wtórne infekcje drożdżakowe są częstymi skutkami ubocznymi antybiotyków. D-mannoza tak naprawdę nie zabija bakterii — po prostu uniemożliwia im pozostawanie w drogach moczowych.

Ściany komórkowe E. coli pokryte są maleńkimi wypustkami podobnymi do palców, zwanymi fimbriami, zbudowanymi z glikoproteiny zwanej lektyną, która sprawia, że ​​są lepkie. To pozwala im przylegać do wewnętrznych ścian pęcherza, a nawet przesuwać się w górę do moczowodu i nerek.

Lektyna na fimbriach bakterii wiąże się z mannozą, która naturalnie pokrywa wewnętrzną wyściółkę narządów moczowych. Dlatego tak trudno je wypłukać. Kiedy bierzesz D-mannozę, E. coli nagle znajdują cząsteczki mannozy obecne nie tylko na powierzchni komórek nabłonka, ale także w moczu. Gdy przyczepiają się do mannozy w moczu, są łatwo wydalane z moczem.

Aby wypłukać bakterie, pij dużo czystej, czystej wody, aby zachęcić do obfitego oddawania moczu. Aby złagodzić uczucie pieczenia, rozpuść 1 łyżeczkę sody oczyszczonej w 8 uncjach wody i wypij całą szklankę z samego rana. Jego zasadowy charakter może pomóc zneutralizować lub zmniejszyć kwasowość moczu, dzięki czemu oddawanie moczu jest mniej nieprzyjemne.