Według dr. Mercoli
Okrężnica, znana również jako jelito grube, odgrywa niezwykle ważną rolę w utrzymaniu prawidłowego stanu zdrowia. Jako część przewodu pokarmowego, bakterie bytujące w okrężnicy są odpowiedzialne za ostateczny rozkład materiału pokarmowego, zanim przejdzie on do odbytu i zostanie przez niego wydalony.
Nowe badanie opublikowane w Frontiers in Pharmacology wykazało, że przeciwpasożytniczy lek iwermektyna może znaleźć nowe zastosowanie w leczeniu raka jelita grubego (CRC). Naukowcy mają nadzieję, że ten związek może zmniejszyć liczbę zgonów z powodu raka okrężnicy. Rak okrężnicy jest trzecim najczęściej diagnozowanym nowotworem i trzecią najczęstszą przyczyną zgonów z powodu choroby nowotworowej w USA.
Według danych National Cancer Institute, w 2021 roku zostanie zdiagnozowanych około 149 500 nowych przypadków raka jelita grubego 2021 r., a około 52 980 osób umrze. Stanowi to 7,9% wszystkich nowych przypadków nowotworów zdiagnozowanych w 2021 roku i 8,7% wszystkich zgonów z powodu choroby nowotworowej.
Istnieją modyfikowalne czynniki ryzyka związane z rakiem jelita grubego. Na przykład, czynniki związane ze stylem życia, nad którymi każdy ma kontrolę, a które zmniejszają ryzyko raka jelita grubego. Należą do nich dieta, spożycie alkoholu, poziom aktywności, waga i historia palenia tytoniu.
W 2015 roku International Agency for Research on Cancer, dział Światowej Organizacji Zdrowia, stwierdziła, że przetworzone mięso może powodować raka jelita grubego u ludzi i sklasyfikowała je jako czynnik rakotwórczy grupy 1. Według WHO oznacza to, że:
„…istnieją przekonujące dowody na to, że dana substancja powoduje powstawanie nowotworów. W przypadku przetworzonego mięsa klasyfikacja ta opiera się na wystarczających dowodach z badań epidemiologicznych, które wskazują, że spożywanie przetworzonego mięsa powoduje raka jelita grubego”.
Iwermektyna jest obiecującym lekiem na raka jelita grubego
Niesłusznie oczerniana przez media jako „lek dla zwierząt gospodarskich”, iwermektyna – za którą przyznano Nagrodę Nobla – może mieć nowe zastosowanie. Jak napisał zespół badawczy w opublikowanym badaniu, chociaż CRC jest trzecim najczęściej występującym nowotworem na świecie, wciąż brakuje skutecznej terapii.
Wcześniejsze badania wykazały, że iwermektyna ma również właściwości przeciwzapalne, przeciwnowotworowe i przeciwwirusowe. Aby przetestować wpływ iwermektyny na komórki raka jelita grubego, zespół badawczy wykorzystał linie komórek raka SW480 i SW1116. Obie są liniami komórek nabłonkowych z jelita grubego u ludzi.
Naukowcy przeprowadzili wiele testów w celu oceny żywotności komórek i apoptozy po ekspozycji na iwermektynę. Zmierzyli również poziomy reaktywnych form tlenu i zbadali cykl komórkowy. Aby ocenić wpływ na proliferację, badacze zastosowali różne stężenia iwermektyny na hodowlach komórkowych i stwierdzili, że żywotność komórek zmniejsza się w sposób zależny od dawki i czasu.
Iwermektyna zmieniła również morfologię komórek, powodując spadek liczby komórek już po 24 godzinach i utratę ich pierwotnego kształtu. Linie komórkowe były również eksponowane na różne stężenia iwermektyny, po czym mierzono ich żywotność i apoptozę. Naukowcy odkryli wzrost apoptozy wskazujący na efekt zależny od dawki.
Ponadto naukowcy zmierzyli aktywność kaspazy-3, która odgrywa istotną rolę w inicjowaniu apoptozy. Odkryli, że iwermektyna zwiększa aktywność kaspazy 3/7 w obu liniach komórkowych w sposób zależny od dawki.
Informacje te wspierają wcześniejsze badania, które sugerowały, że iwermektyna ma działanie przeciwnowotworowe przeciwko nowotworom układu pokarmowego, układu rozrodczego, mózgu, układu oddechowego, hematologicznego i piersi. Naukowcy doszli do następującego wniosku:
„… iwermektyna może regulować ekspresję kluczowych cząsteczek… Najnowsze wyniki wskazują, że iwermektyna może być nowym potencjalnym lekiem przeciwnowotworowym w leczeniu raka jelita grubego i innych nowotworów u ludzi”.
Obecne metody leczenia raka jelita grubego są inwazyjne i wyniszczające dla organizmu
Potencjalne zastosowanie iwermektyny w leczeniu raka jelita grubego lub innych nowotworów daje wielką nadzieję, ponieważ obecne metody leczenia są inwazyjne i wyniszczające dla organizmu. Iwermektyna jest z powodzeniem przepisywana ludziom od 40 lat i ma znany profil działań niepożądanych. Obejmuje to senność, ból głowy, łagodną wysypkę skórną, nudności, biegunkę i zawroty głowy.
Aktualne zalecenia American Cancer Society dotyczące leczenia raka jelita grubego opierają się na stadium choroby w momencie rozpoznania. Zabiegi mogą obejmować chirurgię, chemioterapię, radioterapię i terapie celowane. Terapie celowane działają inaczej niż chemioterapia i mają różne skutki uboczne, które mogą obejmować wysokie ciśnienie krwi, zmęczenie, owrzodzenia jamy ustnej, krwawienie i niską liczbę białych krwinek.
Niestety są to najlepsze metody leczenia, jakie zachodnia medycyna ma obecnie do zaoferowania osobom z rakiem jelita grubego. Po chemioterapii lub zastosowaniu promieniowania jonizującego nierzadko rozwija się wtórny nowotwór wynikający z uszkodzenia komórek podczas leczenia.
Na przykład, po chemioterapii jednym z najczęstszych rodzajów powikłań jest ostra białaczka szpikowa. Po napromienianiu, w pobliżu marginesu napromieniowanego pola może rozwinąć się guz lity. Najczęstsze są mięsaki kości i tkanek miękkich.
Chroń swoje jelita przed rakiem okrężnicy
Istnieje kilka kroków, które można podjąć, aby chronić się przed rakiem okrężnicy. Badanie opublikowane w Pharmaceutical Research sugeruje, że tylko 5% do 10% wszystkich przypadków raka jest spowodowanych defektami genetycznymi, podczas gdy reszta jest związana z czynnikami środowiskowymi i stylem życia.
Naukowcy oszacowali, że spośród czynników środowiskowych i związanych ze stylem życia, które przyczyniają się do zgonów związanych z rakiem jelita grubego, prawie 30% jest spowodowanych paleniem tytoniu, 35% jest związanych z dietą, a 20% z infekcjami. Pozostałe 15% może być spowodowane brakiem aktywności fizycznej, stresem i zanieczyszczeniami środowiska. Do czynników stylu życia, które mogą pomóc zmniejszyć ryzyko raka jelita grubego, należą:
Zwiększenie spożycia błonnika — Błonnik pokarmowy wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem raka jelita grubego, w szczególności gruczolaków jelita grubego i raka dystalnej części jelita grubego. Jedząc więcej pełnowartościowych produktów, takich jak owoce i warzywa, naturalnie będziesz jeść więcej błonnika. |
Optymalizacja poziomu witaminy D — Niedobór witaminy D jest czynnikiem ryzyka raka jelita grubego. Jedno z badań wykazało, że osoby z wyższym poziomem witaminy D we krwi były mniej narażone na rozwój guzów jelita grubego. Ważne jest, aby monitorować poziom witaminy D, aby utrzymać prawidłowy zakres. |
Unikanie spożycia przetworzonego mięsa — Do tej grupy produktów należą szynka, boczek, pepperoni, hot-dogi, niektóre kiełbasy i hamburgery konserwowane solą lub dodatkami chemicznymi. Azotany znajdujące się w przetworzonym mięsie są często przekształcane w nitrozoaminę, która wyraźnie wiąże się ze zwiększonym ryzykiem niektórych nowotworów. |
Aktywność fizyczna — Istnieją dowody na to, że regularne ćwiczenia mogą znacząco wpłynąć i zmniejszyć ryzyko zachorowania na raka okrężnicy. Aktywność fizyczna pomaga obniżyć poziom insuliny. Sugeruje się również, że ćwiczenia wywołują apoptozę. Ćwiczenia poprawiają również krążenie komórek odpornościowych, co poprawia wydajność układu odpornościowego. |
Utrzymanie prawidłowej wagi i kontrolowanie ilości tłuszczu trzewnego — Według jednego z badań NIH, otyłość jest ściślej związana z rakiem jelita grubego niż dieta. Hiperinsulinemia, która występuje w cukrzycy typu 2 i jest powiązana z otyłością, jest ważnym czynnikiem rozwoju raka okrężnicy.
Według National Cancer Institute, wyniki NHANES wykazały, że w latach 2011-2014 prawie 70% osób w USA powyżej 20 roku życia miało nadwagę lub otyłość. Ważne jest również, gdzie znajduje się najwięcej tkanki tłuszczowej. Jedno z badań wykazało, że tłuszcz trzewny jest powiązany z występowaniem raka jelita grubego. Częstość występowania tego typu nowotworu znacznie wzrosła wraz ze wzrostem ilości tłuszczu trzewnego. |
Ograniczanie spożycia alkoholu i eliminacja palenia tytoniu — Chociaż palenie tytoniu jest częściej związane z rakiem płuc, badania wykazały, że istnieje związek między paleniem tytoniu a większym ryzykiem raka okrężnicy. Dane opublikowane w 2020 r. wykazały zależny od dawki związek między paleniem papierosów a CRC.
Spożywanie alkoholu również wiąże się z wyższym ryzykiem rozwoju raka jelita grubego. Jedno z badań wykazało rozróżnienie między rodzajami alkoholu i wpływem na okrężnicę i odbytnicę. W badaniu opublikowanym w 2018 roku stwierdzono, że związek między rakiem a nadmiernym spożyciem alkoholu wynikał nie tylko z samego spożycia alkoholu, ale także z predyspozycji do złej diety ubogiej w błonnik. |
Spożywanie czosnku — Istnieją dowody na to, że czosnek może zabijać komórki nowotworowe in vitro. W kilku badaniach przeanalizowano wpływ diety zawierającej czosnek na rozwój raka jelita grubego. W jednym badaniu nie stwierdzono znaczącego zmniejszenia ryzyka.
Drugie badanie, opublikowane w styczniu 2020 r., zawierało dowody na to, że czosnek może zmniejszyć ryzyko CRC. Jedno z badań opublikowanych w Asia Pacific Journal of Clinical Oncology wykazało, że ryzyko CRC było o 79% niższe u osób, które stosują dietę bogatą w warzywa z rodziny amarylkowatych, w tym czosnek, por i cebulę. |
Optymalizacja zdrowia mitochondriów obniża ryzyko chorób metabolicznych
W 2016 roku dr Thomas Seyfried otrzymał nagrodę Game Changer Award za pracę nad rakiem jako chorobą metaboliczną. Później jego praca została opisana w znakomitej książce Travisa Christoffersona pt. „Trippping Over the Truth: The Metabolic Theory of Cancer”.
W listopadzie 2018 r. dr Peter Attia przeprowadził wywiad z Seyfriedem. W szczegółowej dyskusji na temat tego, jak powstają komórki rakowe oraz dlaczego medycyna konwencjonalna jest nieskuteczna, jeśli chodzi o leczenie, Seyfried opowiadał również o ważnych zasadach leczenia nowotworów, w tym o biopsji, interwencji chirurgicznej, radioterapii i chemioterapii.
Jak wspomniałem w przeszłości, Seyfried wykazał, że rak jest przede wszystkim chorobą metaboliczną i że prawidłowo działające mitochondria mogą hamować wzrost nowotworu. Innymi słowy, aby komórki nowotworowe mogły się namnażać, muszą mieć dysfunkcyjne mitochondria. Badania Seyfrieda pokazują, że z rakiem można skutecznie zarządzać modyfikując dietę, tak aby głównym paliwem stały się ciała ketonowe zamiast glukozy.
Warto zapamiętać, że utrzymanie zdrowych mitochondriów znacznie zmniejsza ryzyko wszelkiego rodzaju nowotworów. Unikając toksycznych czynników środowiskowych i wdrażając strategie zdrowego stylu życia, możesz zmniejszyć ryzyko dysfunkcji mitochondriów. To jest jedyny cel programu opisanego w mojej książce pt. „Fat for Fuel”. Na szczycie mojej listy strategii optymalizacji zdrowia mitochondriów znajdują się:
• Cykliczna ketoza odżywcza — odejście od diety przodków, w tym rozpowszechnienie przetworzonej i nienaturalnej żywności, bogatej w cukry, węglowodany netto i tłuszcze przemysłowe, jest odpowiedzialne za większość uszkodzeń mitochondriów. Podstawową strategią optymalizacji zdrowia jest spożywanie odpowiedniego paliwa.
• Ograniczenie spożycia kalorii — ograniczając ilość paliwa dostępnego dla organizmu, zmniejszasz produkcję wolnych rodników w mitochondriach. Wykazano, że ograniczenie kalorii przynosi wiele korzyści terapeutycznych.
• Czas posiłków — spożywanie posiłków późnym wieczorem sprawia, że organizm magazynuje energię zamiast jej używać. Powoduje to nagromadzenie ATP i ostatecznie powstawanie nadmiernej ilości wolnych rodników.
• Normalizacja poziomu żelaza — wysoki poziom żelaza zwiększa utlenianie oraz przyczynia się do powstawania reaktywnych form tlenu i wolnych rodników. Wbrew powszechnemu przekonaniu, nadmiar żelaza jest bardziej rozpowszechniony w populacji niż niedobór żelaza. Na szczęście jest to problem bardzo łatwy do rozwiązania.
Wystarczy regularnie monitorować poziom żelaza za pomocą badania poziomu ferrytyny w surowicy. Możesz skorygować zbyt wysoki poziom żelaza oddając krew dwa lub trzy razy w roku.
• Aktywność fizyczna — oprócz dowodów omówionych powyżej związanych z rakiem jelita grubego, ćwiczenia zwiększają również aktywność PCG1 alfa i Nrf2. Są to geny, które promują wydajność mitochondriów, pomagając im rosnąć i aktywnie się dzielić. Mówiąc najprościej, zwiększenia zapotrzebowania na energię podczas aktywności fizycznej sygnalizuje organizmowi, aby wytworzył więcej mitochondriów w celu zaspokojenia zapotrzebowania na energię.