Według dr. Mercoli
Kobiety na całym świecie zgłaszały zmiany w cyklach miesiączkowych po zaszczepieniu się przeciwko COVID-19. Zmiany obejmują cięższe i bardziej bolesne miesiączki oraz zmiany długości miesiączki, a także nieoczekiwane krwawienia lub plamienia międzymiesiączkowe u kobiet długoterminowo stosujących antykoncepcję lub u kobiet po menopauzie, które nie miały miesiączki od lat, a nawet dziesięcioleci.
Urzędnicy ds. Zdrowia próbowali odrzucić raporty, ale badanie opublikowane w Obstetrics & Gynecology – sfinansowane przez Narodowy Instytut Zdrowia Dziecka i Rozwoju Człowieka (NICHD) oraz Biuro Badań nad Zdrowiem Kobiet Narodowego Instytutu Zdrowia (NIH) – potwierdza związek między długością cyklu miesiączkowego a szczepionkami COVID-19.
Dziesiątki tysięcy kobiet zgłosiły zmiany w cyklu miesiączkowym po przyjęciu szczepionki
W badaniach klinicznych dotyczących szczepionek COVID-19 nie zebrano danych na temat zmian w cyklu miesiączkowym po podaniu szczepionki. Ponadto system zgłaszania zdarzeń niepożądanych szczepionki (VAERS) nie gromadzi informacji o cyklu miesiączkowym. Niemniej jednak do maja 2021 r. zauważalna liczba osób (około 200) zgłosiła problemy związane z miesiączką po podaniu szczepionki przeciw COVID-19.
Tymczasem doniesienia anegdotyczne w mediach społecznościowych są liczne i zgodnie z badaniem „sugerują, że zaburzenia miesiączkowania są znacznie częstsze…”
Na przykład według profesor Kate Clancy - ekspert ds. reprodukcji człowieka i antropologii z University of Illinois Urbana-Champaign - oraz Katharine Lee, antropolog z Washington University School of Medicine w St. Louis, zgłoszono ponad 140 000 przypadków kobiet, u których wystąpiły zmiany w cyklu miesiączkowym po przyjęciu szczepionki przeciwko COVID-19.
Kolejne 30 000 przypadków dotyczących zmian w cyklu miesiączkowym po podaniu szczepionki przeciwko COVID-19 zostało zgłoszonych brytyjskiemu organowi regulacyjnemu. Sugeruje to, że te szczepionki mogą mieć wpływ na płodność. Jak zauważyli naukowcy w artykule opublikowanym w Obstetrics & Gynecology: „Regularny cykl miesiączkowy jest jawną oznaką zdrowia i płodności”.
Gunnveig Grødeland, ekspert ds. szczepionek z Uniwersytetu w Oslo i Szpitala Uniwersyteckiego w Oslo, powiedziała w wywiadzie dla TV2.no: „Istnieje pewna liczba kobiet, które doświadczają zmian, nie tylko w Norwegii, ale także za granicą, co wystarcza, aby uznać te problemy za powiązane ze szczepionką.”
Norweski Instytut Zdrowia Publicznego (NIPH) bada zmiany w cyklu miesiączkowym u 60 000 norweskich kobiet w wieku od 11 do 80 lat, aby sprawdzić, czy te nieprawidłowości są powiązane z przyjęciem szczepionki przeciwko COVID-19.
Szczepionki przeciwko COVID-19 mogą zmienić długość cyklu miesiączkowego
W badaniu opublikowanym w Obstetrics & Gynecology udział wzięło 3959 kobiet w wieku od 18 do 45 lat. Kobiety, które nie otrzymały szczepionki przeciwko COVID-19, nie miały żadnych znaczących zmian w czwartym cyklu miesiączkowym w porównaniu z pierwszymi trzema cyklami.
Kobiety, które otrzymały szczepionkę przeciwko COVID-19, miały dłuższe cykle menstruacyjne, zwykle o mniej niż jeden dzień. Dłuższe cykle zaobserwowano zarówno u kobiet, które przyjęły jedną, jak i dwie dawki szczepionki – wydłużenie cyklu wyniosło odpowiednio 0,71 dnia po pierwszej dawce i 0,91 dnia po drugiej dawce.
Chociaż naukowcy opisali zmianę jako nieistotną klinicznie, co oznacza, że nie jest godna uwagi z punktu widzenia zdrowia, były kobiety, które doświadczyły jeszcze większych zmian, szczególnie te, które otrzymały dwie dawki szczepionki w tym samym cyklu menstruacyjnym.
Zmiany te obejmowały dwudniowe wydłużenie cyklu oraz w niektórych przypadkach zmiany długości cyklu o nawet osiem dni. Mimo to naukowcy nie przejęli się zbytnio tymi obserwacjami, ponieważ długość cyklu wydawała się wracać do normy w ciągu dwóch cykli po przyjęciu szczepionki:
„Podgrupa kobiet, które otrzymały obie dawki szczepionki w jednym cyklu, doświadczyła wydłużenia cyklu średnio o dwa dni w porównaniu z kobietami nieszczepionymi. Chociaż około 10% tych kobiet doświadczyło klinicznie zauważalnej zmiany długości cyklu o 8 dni lub więcej, zmiana ta szybko ustąpiła w ciągu dwóch kolejnych cykli po szczepieniu”.
Dlaczego szczepionki przeciw COVID-19 wpływają na cykle miesiączkowe?
W badaniu oceniano tylko długość cyklu miesiączkowego, co oznacza, że potrzebne są dalsze badania, aby określić, w jaki sposób szczepionki wpływają na inne aspekty związane z miesiączką, np. objawy, takie jak ból i zmiany nastroju oraz cechy krwawienia, takie jak jego obfitość.
Jeśli chodzi o sposób, w jaki szczepionki mogą powodować zmiany w cyklu miesiączkowym, dobrze wiadomo, że na czas cyklu miesiączkowego, który jest kontrolowany przez oś podwzgórze-przysadka-jajnik, wpływają stresory środowiskowe i zdrowotne.
Zmiany cyklu miesiączkowego obserwowane w badaniu nie były jednak spowodowane typowym stresem, ponieważ grupa kobiet, które nie otrzymały szczepionki przeciwko COVID, nie doświadczyła takich zmian podczas badania. Natomiast możliwe jest, że odpowiedź immunologiczna wytworzona przez szczepionki mRNA wpłynęła na oś podwzgórze-przysadka-jajnik. Według autorów badania:
„Nasze odkrycia dotyczące kobiet, które otrzymały dwie dawki szczepionki w jednym cyklu miesiączkowym, potwierdzają tę hipotezę. Biorąc pod uwagę harmonogram dawkowania szczepionek mRNA COVID-19 w Stanach Zjednoczonych (21 dni dla szczepionki firmy Pfizer i 28 dni dla szczepionki firmy Moderna), kobieta otrzymująca dwie dawki szczepionki w jednym cyklu otrzymałaby pierwszą dawkę we wczesnej fazie folikularnej.
Zmienność długości cyklu wynika ze zdarzeń prowadzących do rekrutacji i dojrzewania dominującego pęcherzyka podczas fazy folikularnej - procesów, które są wrażliwe na czynniki stresowe”.
W artykule opublikowanym w The BMJ, Victoria Male - wykładowca immunologii reprodukcyjnej w Imperial College London - stwierdziła, że jeśli chodzi o zmiany w cyklu miesiączkowym po szczepieniach na COVID-19, „powiązanie jest wiarygodne i powinno zostać zbadane”. Według Male:
„Zmiany menstruacyjne zostały zgłoszone po szczepionkach zawierających zarówno mRNA, jak i adenowirusa przenoszącego materiał białka COVID-19, co sugeruje, że jeśli istnieje związek, prawdopodobnie wynika on z odpowiedzi immunologicznej na szczepienie, a nie z konkretnego składnika zawartego w szczepionce. Szczepienie przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV) również jest związane ze zmianami menstruacyjnymi.
…Biologicznie prawdopodobne mechanizmy łączące stymulację immunologiczną ze zmianami menstruacyjnymi obejmują wpływ immunologiczny na hormony napędzające cykl menstruacyjny lub procesy, w których pośredniczą komórki odpornościowe wyściółki macicy biorące udział w cyklicznym narastaniu i rozpadzie tej tkanki. Badania analizujące możliwy związek między szczepionkami przeciw Covid-19 a zmianami menstruacyjnymi mogą również pomóc w zrozumieniu mechanizmu”.
Poronienia i problemy z płodnością
Kobiety w ciąży lub w wieku rozrodczym są zachęcane do zaszczepienia się przeciwko COVID-19, mimo że dane nie potwierdzają bezpieczeństwa szczepionki w tej grupie.
Kobiety w ciąży zostały wykluczone z badań klinicznych szczepionek mRNA, ale badanie przeprowadzone przez Pfizer-BioNTech na szczurach wykazało, że podanie szczepionki ponad dwukrotnie zwiększyło ryzyko poronienia przed implantacją, a także doprowadziło do niskiej częstości występowania wad rozwojowych jamy ustnej/szczęki, wytrzewienia (wada wrodzona polegająca na rozszczepie powłok brzusznych) oraz nieprawidłowości w prawostronnym łuku aorty i kręgach szyjnych płodu.
Badanie biodystrybucji przeprowadzone przez firmę Pfizer, które posłużyło do określenia miejsc w organizmie, do których trafiają wstrzykiwane substancje, wykazało nagromadzenie białka szczytowego COVID ze szczepionek w jajnikach w „dość wysokich stężeniach”.
Przeprowadzone w Japonii badanie dotyczące biodystrybucji szczepionki firmy Pfizer wykazało również, że cząsteczki szczepionki przemieszczają się z miejsca wstrzyknięcia do krwi, dzięki czemu białka szczytowe wirusa mogą swobodnie przemieszczać się po całym organizmie, w tym do jajników, wątroby, tkanek neurologicznych i innych narządów.
Już teraz światowe współczynniki dzietności spadają, osiągając poziom 2,4 urodzeń na kobietę w 2018 r., w porównaniu z 5,06 w 1964 r. Według The Guardian, współczynnik dzietności w około 50% krajów na całym świecie wynosi 2,1, czyli poniżej poziomu zastępowalności populacji. Wprowadzenie kolejnych stresorów może mieć katastrofalne skutki.
Według Instytutu Wiedzy Czystej i Stosowanej (IPAK), badanie sponsorowane przez CDC, które było szeroko wykorzystywane w celu poparcia amerykańskiego zalecenia dotyczącego podania szczepionki przeciwko COVID kobietom w ciąży, „przedstawia fałszywie uspokajające statystyki związane z ryzykiem spontanicznego poronienia we wczesnej ciąży”.
Kiedy ponownie obliczono ryzyko poronienia, uwzględniając wszystkie kobiety, którym podano szczepionkę przed 20. tygodniem ciąży, częstość występowania poronień była siedmiokrotnie wyższa niż w pierwotnym badaniu - skumulowana częstość poronień znajdowała się w zakresie od 82% do 91%.
IPAK wzywa do wycofania szczepionek przeciwko COVID-19
Dane IPAK pokazują, że podanie szczepionki przeciwko COVID-19 nie tylko przed 20 tygodniem ciąży jest niebezpieczne dla kobiet w ciąży, ale 12,6% kobiet, które otrzymały szczepionkę w trzecim trymestrze, zgłosiło zdarzenia niepożądane stopnia 3, które są istotne z medycznego punktu widzenia, ale nie zagrażają bezpośrednio życiu. Kolejne 8% kobiet zgłosiło również gorączkę powyżej 38 stopni C (100,4 stopnia F), która może prowadzić do poronienia lub przedwczesnego porodu.
Co więcej, obserwacja uczestniczek badania była kontynuowana tylko przez 28 dni po porodzie, co oznacza, że długoterminowe skutki prenatalnej ekspozycji na dzieci pozostają nieznane. Wiele obaw związanych ze stosowaniem szczepionek mRNA przeciwko COVID-19 podczas ciąży i okresu karmienia piersią obejmuje hamowanie syncytyny-1 - białka niezbędnego do fuzji komórek i rozwoju łożyska - oraz przechodzenia mRNA i białka szczytowego koronawirusa przez łożysko i do mleka matki. Według IPAK:
„Przechodzenie mRNA i białka szczytowego koronawirusa przez łożysko i do mleka matki jest niepokojące, biorąc pod uwagę nieznany wpływ na rozwój dziecka w macicy lub na niemowlę będące karmione piersią.
W badaniu, w którym uczestniczyło 15 kobiet w ciąży i 5 kobiet karmiących piersią zaszczepionych szczepionką mRNA firmy Pfizer-BioNTech (BNT162B2), nie wykryto amplifikacji regionu kodującego białko szczytowe mRNA w płynnych frakcjach mleka matki 0–7 dni po szczepieniu.
Nie badano jednak obecności samego białka szczytowego. Autorzy tego badania zalecają ostrożność, biorąc pod uwagę małą próbę badaną i czas trwania badania wynoszący zaledwie tydzień po ekspozycji.
W przeciwieństwie do tego badania, systemy dobrowolnego raportowania, takie jak VAERS, otrzymały liczne zgłoszenia o zakrzepowej plamicy małopłytkowej (TTP), zaburzeniach żołądkowo-jelitowych, wysypce, reakcji anafilaktycznej i śmierci dziecka… po ekspozycji na mleko niedawno zaszczepionej matki”.
Ponadto w badaniu opublikowanym w Obstetrics & Gynecology stwierdzono, że szczepionki mRNA wpływają na aspekty płodności i reprodukcji poprzez zmiany długości cyklu miesiączkowego. Według IPAK, te dane są wystarczająco przekonujące, aby zaprzestać stosowania szczepionek przeciwko COVID-19 w wyżej określonych grupach ryzyka o dużym poziomie wrażliwości:
„Biorąc pod uwagę przedstawione dowody, sugerujemy natychmiastowe zaprzestanie stosowania szczepionek mRNA u kobiet w ciąży (kategoria X) i karmiących piersią, wraz z wycofaniem stosowania szczepionek mRNA u dzieci lub osób w wieku rozrodczym w populacji ogólnej, aż do uzyskania bardziej przekonujących długoterminowych danych w odniesieniu do bezpieczeństwa i wpływu na płodność, ciążę i reprodukcję w tych grupach.”